- Ο αντίκτυπος του Gunpei Yokoi στη βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών – Μέρος 2ο - 8 Μαΐου 2024
- [Φήμη] Το Sonic Rumble θα ανακοινωθεί επίσημα σύντομα - 8 Μαΐου 2024
- Νέο trailer για το Fall Guys Χ Star Wars - 8 Μαΐου 2024
Είναι η μασκότ της Nintendo και είναι αδύνατο να τη φανταστεί κανείς έξω από το Switch, το Nintendo DS ή το GameCube, αλλά για λίγο καιρό η ιαπωνική εταιρεία αποφάσισε ότι ο χαρακτήρας της θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες πλατφόρμες. Δείτε μόνο το “Super Mario Bros” από το NES που κατέληξε σε Atari, Spectrum, Armstrad και Commodore 64 σε εκδόσεις που ήταν ειλικρινά χειρότερες . Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό, ο ίδιος ο Mario πρωταγωνίστησε σε αποκλειστικές περιπέτειες για PC και CD-i. Και τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά.
Είμαστε στο μακρινό 1993 και τα εκπαιδευτικά παιχνίδια αποτελούσαν μια επιχείρηση από μόνα τους, αν και είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς τώρα. Γι’ αυτό η Nintendo America αποφάσισε ότι οι χαρακτήρες της θα μπορούσαν να εμφανιστούν σε μερικά παιχνίδια, για να δουν τι θα συμβεί. Έτσι, η The Software Toolworks κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το “Mario is missing!”, ένα είδος “Where in the World is Carmen Sandiego?” στο οποίο ο Miyamoto δεν είχε λόγο. Στη Nintendo Ιαπωνίας, αυτό δεν άρεσε καθόλου, επειδή πίστευαν ότι θα μπορούσε να συγχέεται με ένα “πραγματικό” παιχνίδι του χαρακτήρα.
Η ιδέα ήταν ότι αυτό το “Mario is missing!”, με πρωταγωνιστή τον Luigi, δεν θα αποτελούσε κανενός είδους πρόκληση και προοριζόταν, ως έχει, για μικρά παιδιά. Ήταν μια σχετική επιτυχία και ξεκίνησε μια νέα σειρά παιχνιδιών που, αφού πέρασε από το PC, η Nintendo έφερε στις δικές της κονσόλες: το “Mario’s time machine” δίδασκε για διάφορες περιόδους της ιστορίας, το “Mario’s Early Years” ήταν τρία παιχνίδια για παιδιά προσχολικής ηλικίας, το “Mario Teaches Typing” είχε σκοπό να μάθουν δακτυλογράφηση (και είχε τεράστια επιτυχία)…
Το “Mario’s Game Gallery” απείχε ήδη πολύ από αυτό που ήθελε να κάνει η Nintendo με τον χαρακτήρα και ήταν μια συλλογή κλασικών επιτραπέζιων παιχνιδιών (ντάμα, ντόμινο κ.λπ.) με τη δικαιολογία ότι υπήρχαν αγαπημένοι χαρακτήρες. Δεν άρεσε σε κανέναν πάρα πολύ και η ιαπωνική εταιρεία άρχισε να παίρνει αποστάσεις από αυτού του είδους τις παραχωρήσεις. Ήταν το 1995 και ο Mario σταμάτησε να εμφανίζεται σε άλλες μορφές εκτός από της Nintendo.
Βοήθησε, βέβαια, η υποδοχή της live-action ταινίας “Super Mario Bros”: όσα χρήματα κι αν έβγαζαν, αν ο χαρακτήρας δεν αντιμετωπιζόταν σωστά, ποιο ήταν το νόημα; Ένα άλλο παιχνίδι θα ερχόταν ακόμα, αυτή τη φορά για την αποτυχημένη κονσόλα CD-i της Phillips (την οποία ίσως γνωρίζετε από τα παιχνίδια Zelda που έγιναν meme): το περιβόητο ‘Hotel Mario‘.
Αν και προφανώς ο Miyamoto και η εταιρεία του τελικά ενέκριναν αυτό το παιχνίδι, λίγο αργότερα, και λόγω της χαμηλής επιτυχίας της κονσόλας, άλλα δύο ακυρώθηκαν: το “Super Mario’s Wacky Worlds”, το οποίο θα ήταν ένα platform παιχνίδι στο στυλ της κλασικής σειράς, και το “Mario Takes America”, το οποίο, ευτυχώς, δεν είδαμε ποτέ.
