![Ni no Kuni Wrath of the White Witch [Switch Review]](https://ninty.gr/wp-content/uploads/Switch_NinoKuni_1200x675-1024x576.jpg "Ni no Kuni Wrath of the White Witch [Switch Review]")
- [Review] Asterix & Obelix Slap Them All! 2 - 8 Φεβρουαρίου 2024
- [Review] Disney Illusion Island - 6 Δεκεμβρίου 2023
- [REVIEW] : Pokemon Scarlet : The teal mask - 12 Οκτωβρίου 2023
Το Ni no Kuni, το οποίο μεταφράζεται περίπου ως Δεύτερη Χώρα (ή Χώρα των Δύο), είναι ένα Ιαπωνικό παιχνίδι ρόλων που πρωτοεμφανίστηκε το 2010 στο Nintendo DS μόνο για την Ιαπωνία αλλά αγαπήθηκε και έγινε αναγνωρίσιμο στην επανέκδοσή του για το PS3 το 2013 σε παγκόσμια κυκλοφορία. Σε αυτή τη δεύτερη ενισχυμένη έκδοση βασίζεται το Ni no Kuni για το Nintendo Switch και εκ προοιμίου θα πρέπει να δηλώσω ότι είναι ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα RPG που μπαίνουν στη φαρέτρα του υβριδικού συστήματος της Big N.
Αρχικά, σε όσους λατρεύουν τα anime, το Ni no Kuni χτυπάει απευθείας στην καρδιά τους. Λίγο η σχεδίαση των ειλικρινά πολλών σκηνών anime από το Studio Ghibli, που σπάνε την κομπιουτερίστικη αισθητική των cel shaded γραφικών, λίγο η φιλαρμονική ορχήστρα του Τόκυο που εκτελεί το παραμυθένιο και συνάμα ταξιδιάρικο μουσικό πέπλο του Joe Hisaishi, λίγο η γεμάτη νόημα, συναισθήματα και διδαχές πλοκή του τίτλου, καθένα ως μοναδικότητα και όλα μαζί ως ένα σύνολο βροντοφωνάζουν ΤΈΧΝΗ, όχι μόνο στο πλαίσιο των βιντεοπαιχνιδιών αλλά υπερβατικά και διαχρονικά όπως η πραγματική τέχνη ορίζει.
Η ιστορία ακολουθεί τον Όλιβερ, ένα αγόρι που ζει στη μικρή πόλη Μότορβιλ και πολύ νωρίς στο παιχνίδι χάνει τη μητέρα του. Από εκείνο το σημείο και μετά όλα αλλάζουν. Η κούκλα που του είχε δώσει η μητέρα του μεταμορφώνεται σε νεράιδα αλλιώτικη από οτιδήποτε έχετε στο μυαλό σας και ξεκινάει το ταξίδι του για τη Δεύτερη Χώρα, έναν παράλληλο κόσμο, όπου η αδελφή ψυχή της μητέρας του είναι ζωντανή και αν τη βοηθήσει ίσως και να μπορέσει να σώσει τη μητέρα του στο δικό του κόσμο. Για να το πετύχει αυτό, πρέπει να χρησιμοποιήσει τις μαγικές του δυνάμεις, αφού είναι ο εκλεκτός με την αγνή καρδιά και να ελευθερώσει τον κόσμο από την τυραννία του Σαντάρ και της Λευκής Μάγισσας που αρέσκονται στο να ραγίζουν καρδιές. Στην περιπέτειά σας θα βρείτε πολλούς χαρακτήρες με ραγισμένες καρδιές και θα πρέπει να περιπλανιέστε ανάμεσα στους δύο κόσμους για να βρείτε τις αδερφές ψυχές καθενός και να τους δώσετε κουράγιο, ενθουσιασμό, καλοσύνη και άλλα προτερήματα μιας καρδιάς γεμάτης και υγιής. Το παιχνίδι κλείνει από νωρίς το μάτι σχετικά με το ποιο είναι το πραγματικό νόημα πίσω από την παραμυθένια ιστορία και είναι βαθύ, ιδιαίτερα βαρύ και σίγουρα θα σας δημιουργήσει πλήθος συναισθημάτων, ειδικά αν είστε γονείς. Προσπαθήστε να νιώσετε το τι συμβαίνει στην ψυχολογία του ορφανού αγοριού και βρείτε πίσω από κάθε επιμέρους ιστορία τι είναι αυτό που του συμβαίνει. Αυτός είναι ο πραγματικός σας σκοπός στο παιχνίδι και υπερκαλύπτει αδύναμα σημεία όπως τη γραμμική ιστορία, τους υπερεπεξηγηματικούς διαλόγους -πολύ μπλα μπλα χωρίς λόγο- και την απαραίτητη χρήση του χάρτη που δείχνει πάντα που πρέπει να πάτε αφού από μόνο του το παιχνίδι αποτυγχάνει να σας προσανατολίσει με πληροφορίες στο κείμενο.
Στον τομέα του gameplay, μιλάμε για ένα κλασικό Ιαπωνικό παιχνίδι ρόλων με τρισδιάστατο χάρτη κόσμου από τον οποίο έχουμε πρόσβαση στις επιμέρους περιοχές και έχουμε κεντρική ιστορία, παράπλευρες αποστολές και μάχες να εκτελέσουμε. Ως προς τις μάχες, βλέπεις εχθρό, τον αγγίζεις και μεταφέρεσαι σε πεδίο μάχης για να τον αντιμετωπίσεις σε πραγματικό χρόνο και με ελευθερία στην κίνηση στην τρισδιάστατη αρένα. Το σύστημα θυμίζει tales of λόγω της ελευθερίας που έχει ο παίκτης στο να κινείται εντός του πεδίου αλλά περισσότερο μοιάζει με το Pokémon. Συγκεκριμένα στη μάχη εκτός του Oliver μπορείς να έχεις άλλους δύο συντρόφους και καθένας της τριμερής ομάδας μπορεί να έχει από τρία familiar, ήτοι τερατάκια που έχουν στατιστικά, επιθέσεις, ανεβαίνουν επίπεδα -σας θυμίζει κάτι;- και μάχονται αντί των χαρακτήρων. Υπάρχουν ωστόσο δύο σημαντικές διαφορές με τα αγαπημένα μας τερατάκια της Gamefreak. Η πρώτη έγκειται στο ότι τα τρία familiars κάθε χαρακτήρα μοιράζονται τις ίδιες μπάρες HP και ΜP με το χαρακτήρα που τα επικαλεί. Άρα ένα familiar να χάσει, χάνει ο χαρακτήρας. Η δεύτερη αφορά το γεγονός ότι τα Familiar έχουν μετρητή αντοχής και έτσι πρέπει να τα εναλλάσσετε, ώστε να ξεκουράζονται, ενώ μπορεί ακόμη και ο χαρακτήρας που τα ελέγχει να πάρει μέρος στη μάχη αν και πέρα από κάποια ξόρκια δεν προτείνεται αυτή η ενέργεια. Όπως και να έχει, ένας ικανοποιητικός αριθμός από τερατάκια είναι στη διάθεσή σας για να εξημερώσετε, να μεταμορφώσετε (το αντίστοιχο της εξέλιξης των Pokémon), να εξοπλίσετε, να ανεβάσετε επίπεδα και να ταΐσετε! Εντούτοις, συνολικά, δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε το σύστημα μάχης. Η εύρεση της κατάλληλης εντολής χωρίς πάγωμα της δράσης απαιτεί χρόνο και εξάσκηση και είναι ανασταλτικός παράγοντας στην ευκολία και ακρίβεια αυτών που θέλετε να κάνετε. Πολλές ήττες μου στις αρχές του παιχνιδιού προήλθαν ακριβώς γιατί μέσα στην ένταση δεν μπορούσα να βρω που βρίσκεται αυτό που ήθελα, κάτι που δεν αλλάζει ούτε στο «εύκολο επίπεδο» δυσκολίας αν το επιλέξετε. Σαν να μην έφτανε αυτό, το παιχνίδι σας τιμωρεί με κάθε «συνέχεια» που πατάτε μετά από ήττα αφαιρώντας σας λεφτά, ενώ εντόπισα πολλά σημεία με απότομη αύξηση του επιπέδου της δυσκολίας από πολύ νωρίς στο παιχνίδι, κάτι που θα σας ωθήσει στο να κάνετε πολλές μάχες μόνο και μόνο για να μπορέσετε να ανταπεξέλθετε. Μην απογοητευτείτε όμως. Απλώς θέλει γρήγορα αντανακλαστικά, πολλή υπομονή και αρκετές μάχες για να εξοικειωθείτε.
Κατά τα λοιπά διακρίνουμε την ελευθερία να γυρίζεις την κάμερα είτε στον χάρτη είτε στις επιμέρους τοποθεσίες, το πολύ αργό τρέξιμο του χαρακτήρα το οποίο θα ξενίσει, τις στάμπες που μαζεύετε από τις παράπλευρες αποστολές προκειμένου να ξεκλειδώσετε ιδιότητες όπως πήδημα ή παραπάνω πόντους εμπειρίας μετά τη μάχη κλπ και το Wizard’s Companion. Το τελευταίο αποτελεί ένα βιβλίο που γεμίζει με σελίδες κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και πρέπει να το συμβουλεύεστε συχνά. Είναι τόσο ωραία η εκτέλεση του συγκεκριμένου πονήματος που θα άξιζε να το εκτυπώνατε και να το έχετε μπροστά σας αντί να χρησιμοποιείτε το menu του τίτλου. Στο βιβλίο μαθαίνετε ιστορίες, ρουνικά, ξόρκια και αποτελεί μια εισαγωγική και συνάμα επεξηγηματική συντροφιά για τον κόσμο του Ni no kuni.
Περνώντας στα γραφικά, μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Πρόκειται για ένα cel shaded τίτλο που η καλλιτεχνική του προσέγγιση και η αρτιότητα στο αποτέλεσμα θα το αφήσουν διαχρονικά ωραίο. Ο κόσμος βρίθει από λεπτομέρειες και υπάρχει ομαλότητα στην κίνηση. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι η έκδοση για το Switch ακολουθεί πιστά αυτή του PS3 και όχι τη remastered του PS4. Στα του ήχου, πέρα από τη μουσική του Hisaishi, οι φωνές των ηθοποιών δένουν τις περισσότερες φορές σωστά με αυτό που έχει ο παίκτης κατά νου και έτσι οπτικά και ακουστικά υπάρχει ένα αρμονικά σύνολο.
Συνοψίζοντας:
Το Ni no Kuni Wrath of the White Witch είναι ένα Ιαπωνικό παιχνίδι ρόλων που πρέπει να υπάρχει στη συλλογή σας αν σας αρέσουν οι παραμυθένιες ιστορίες, τα anime και τα… Pokémon. Ακολουθεί τις κλασικές συνταγές και τις τελειοποιεί στον οπτικό και ακουστικό τομέα με τρόπο μαγικό. Αποτελεί άνετα ένα από τα καλύτερα παιχνίδια ρόλων στο Switch και μολονότι δεν είναι τέλειο, έχει αυτό το κάτι που το κάνει μοναδικό.
