Αυτά όλα τα θετικά βέβαια δεν έρχονται από μόνα τους και ούτε στην Indie σκηνή είναι όλα ρόδινα, ούτε η μεγάλη παρουσία των Indie Developers, συνιστά, ορίζει αν θέλετε την Nintendo και την στρατηγική της, σήμερα.
Κάθε άλλο – θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η μεγάλη έκθεση της Nintendo, στην Indie σκηνή, ενέχει και η ίδια από μόνη της, κινδύνους όπως π.χ. Branding. Δεν πιστεύω ότι θα περάσει πολύ καιρός, όπου θα αρχίσουν να ακούγονται τα πρώτα: «To Switch είναι για Indie και Nintendo παιχνίδια μόνο…», αν δεν αλλάξει κάτι.
Οι indies όμως, κατ’ ελάχιστον και αυτήν την στιγμή είναι, οι “3rd party” στην θέση των 3rd party, έτσι ώστε να κερδίσει χρόνο η μηχανή παραγωγής παιχνιδιών της Nintendo και να αρχίσει να παράγει σταθερά παιχνίδια, μέχρι να ευθυγραμμιστεί, με την όποια μορφή θα έρθει η υποστήριξη των 3rd party με την συμβατική έννοια.
Ταυτόχρονα όμως και ίσως σημαντικότερο είναι ότι απευθύνονται και σε ένα άλλο κοινό, για το οποίο το gaming είναι και θέλουν να είναι απλό, κατανοητό, μικρό και προπαντός όσο πιο φθηνό γίνεται – αν όχι δωρεάν με μοντέλα free to play.
Η τωρινή κατάσταση της δυτικής βιομηχανίας ειδικά την εποχή μας που υιοθετεί μοντέλα αμφισβητούμενα από μεγάλη μάζα των gamer (lootboxes, DLC τύπου Pay to Win, μεγάλοι χρόνοι παραγωγής), αν δεν οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε εγκατάλειψή της από τους χρήστες της ή γιατί όχι και σε μια διαφαινόμενη «φούσκα» για πολλούς , αν μη τι άλλο, δίνει ζωτικό χώρο να ανέλθουν ακόμα πιο δυναμικά ως αγορά οι Indie Developers, αντικαθιστώντας το «παλιό». Και ο νοών νοείτο…
Τέλος ο παράγοντας δε Quality of Games (δεν τον παρέλειψα εσκεμμένα), αυξάνεται εκθετικά ακόμα και σε τομείς όπως τα γραφικά για παράδειγμα (unravel) ή του ήχου (Subnautica), καθώς η αγορά όπως κάθε άλλη , αυτορυθμίζεται.
(Παιχνίδια με πολλαπλάσια budget έχουν πολλά να ζηλέψουν από αυτό.)
