Tokyo Mirage Sessions #FE Encore [Switch Review]

• About
• Latest Posts

vassilis_pap

Moderator at ninty.gr

Latest posts by vassilis_pap (see all)

• [REVIEW] Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club - 21 Οκτωβρίου 2024
• Luigi’s Mansion 2 HD [Switch Review] - 23 Ιουλίου 2024
• [Switch Review] Paper Mario: The Thousand Years Door - 11 Ιουνίου 2024

Persona + SMT + FE = TMS#FE

Σαν setting και στήσιμο το παιχνίδι θυμίζει αρκετά παιχνίδια Persona. Έντονα εφηβικό, με αντίστοιχους χαρακτήρες που αναπτύσσονται επαρκώς, αλλά όχι τόσο σε βάθος όσο σε αυτά. Επιπλέον διαθέτει ένα εικαστικό το οποίο είναι πολύχρωμο, νεανικό, γεμάτο παλ αποχρώσεις, γκλίτερ, μπόλικη μουσική και υλικό από τον χώρο του θεάματος. Θα μπορούσε εύκολα, ως έχει, να αποτελεί κάποιο spin off της σειράς, παρότι τελικά επιλέχθηκε να μη συμπεριλαμβάνεται η λέξη «Persona» σε τίτλο και credits.

Ωστόσο το παιχνίδι είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια απομίμηση του Persona. Σε ότι αφορά τους μηχανισμούς έχει πάρει μια γενναία δόση από Shin Megami Tensei (SMT) και μια πολύ μικρότερη από Fire Emblem. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε πως μιλάμε για ένα καθαρό Atlus παιχνίδι σε ότι αφορά το development με την Nintendo να προσφέρει μόνο το licence για το FE και φυσικά  την έκδοση. Ας δούμε αναλυτικά όμως πως παίζει.

Ο βασικός χάρτης είναι αυτός του Τόκιο, με διάφορες τοποθεσίες του να ανοίγουν όσο προχωράμε . Κεντρικό ρόλο παίζουν τα αρχηγεία της Fortuna. Εκεί ο παίκτης συναντά αρκετούς από τους χαρακτήρες που προωθούν την ιστορία όπως για παράδειγμα, την διευθύντρια της εταιρείας την Maiko Shimazaki. Επίσης εκεί μπορεί να έχει πρόσβαση στο αρχείο του παιχνιδιού (πληροφορίες, trophies, FMV κλπ). Το σημαντικότερο όμως εκεί είναι το λεγόμενο Bloom Palace, όπου ή γνωστή μας «μικρή αδερφή» Tiki είναι υπεύθυνη για ότι έχει σχέση με βελτιώσεις στην ομάδα, κατασκευή καινούργιων όπλων, αναβάθμιση των skills – ακόμα και αλλαγή class.

Ωστόσο στον κανονικό κόσμο τα πάντα είναι …ειρηνικά και έχουν να κάνουν μόνο με το ξεδίπλωμα της ιστορίας και τον εξοπλισμό/αναβάθμιση. Το κυρίως γεύμα βρίσκεται στα Idolasphere τα οποία ανάλογα με τα τεκταινόμενα εμφανίζονται στις διάφορες τοποθεσίες του χάρτη. Εκεί η ομάδα μας βρίσκεται στη διάσταση των κακών Mirage και οι μάχες με αυτά είναι στην ημερησία διάταξη.

Το σύστημα μάχης είναι από τα δυνατά στοιχεία του τίτλου. Μιλάμε για ένα κλασικό Turn Based σύστημα, με την ATB μπάρα να κάνει την εμφάνιση της. Σίγουρα δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, είναι όμως καλοβαλμένο και απίστευτα βολικό. Οι λίγο εμπειρότεροι παίχτες, θα νιώσουν άμεσα άνετα με αυτό. Το party αποτελείται πάντα από τρία μέλη, τους τρεις βασικούς πρωταγωνιστές. Επιτίθεστε συνήθως με τα skills που έχετε, αφού το απλό attack με το όπλο, δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό. Παρόλα αυτά, τα όπλα παίζουν σημαντικό ρόλο αφού μέσω αυτών μαθαίνετε καινούργια skills. Κάθε φορά που κάνετε craft κάποιο όπλο στο Bloom Palace ανοίγει ένα καινούργιο set από skills. Τα skills αυτά μπορείτε να τα μάθετε αν εξοπλίσετε τον χαρακτήρα σας με το συγκεκριμένο όπλο και αν στην συνέχεια, αποκτήσετε αρκετά weapon XP για αυτό. Με λίγα λόγια υπάρχουν ξεχωριστά leveling system τόσο για τους ήρωες σας (προφανώς!) όσο και για τα όπλα τους. Εδώ βρίσεται και η εμφανέστερη συνεισφορά του Fire Emblem στο σύστημα μάχης αφού επιπλέον υπάρχει και το γνωστό σχήμα πέτρα – ψαλίδι – χαρτί που καθορίζει πόσο αποδοτική θα είναι η όποια επίθεση εξαπολύετε ή δέχεστε (ναι, αυτό το σχήμα που δεν υπάρχει πια στα FE μετά το Three Houses 😛 ). Αποδοτικές επιθέσεις ενεργοποιούν τα λεγόμενα Sessions, τα οποία με απλά λόγια είναι πολλαπλές (combo) επιθέσεις από τα μέλη του party, χωρίς φυσικά κόστος.

Αυτά όμως είναι μόνο τα απλά και καθημερινά! Πέρα από αυτά, υπάρχει και μια σειρά από εμπλουτισμένες κινήσεις (Ad-Lib Performances, Special Performances, Duo Arts) οι οποίες ενεργοποιούνται μετά από συγκεκριμένες συνθήκες, δίνοντας σας την δυνατότητα να καταφέρετε εξαιρετικά αποτελεσματικά (και εντυπωσιακά) χτυπήματα στους εχθρούς. Συνολικά το σύστημα μάχης καταφέρνει, από την μια να είναι ταυτόχρονα απλό και προσιτό και από την άλλη βαθύ και στρατηγικό, προφέροντας άφθονη διασκέδαση. Ειδικά σε όσους αγαπούν τα turn based συστήματα.

Τα Idolasphere, θυμίζουν αρκετά τα dungeon των Persona 4 και 5. Είναι σχετικά μεγάλα σε μέγεθος και απαιτούν αρκετό ψάξιμο. Οι κακοί εμφανίζονται τυχαία και μπορείτε να τους αποφύγετε αν το επιθυμείτε. Σχεδιαστικά ακολουθούν συνήθως κάποιο θέμα, με αρκετή ποικιλία μάλιστα στα θέματα αυτά. Επιπλέον διαθέτουν αρκετά στοιχεία puzzle, προκειμένου να μπορέσετε να φτάσετε στα διάφορα σημεία τους. Όλα αυτά είναι καλά. Το “κρίμα” είναι πως χωρίς να είναι κακά (το αντίθετο) δεν προσφέρουν το κάτι παραπάνω που κυριολεκτικά θα απογείωνε τον τίτλο. Τα πάντα είναι λειτουργικά και σχετικά όμορφα αλλά μέχρι εκεί. Ένα μικρό θεματάκι του σχεδιασμού, αποτελεί το γεγονός πως συχνά υπάρχει η ανάγκη να διακόψετε την εξερεύνηση και να πάτε στο Bloom Palace για …τα pits. Δεν υπάρχει πρακτικό πρόβλημα, αφού υπάρχουν άφθονες επιλογές  (σημεία τηλεμεταφοράς, automap, spell μεταφοράς στην Fortuna κλπ). Απλά αυτό το πήγαινε – έλα δημιουργεί ένα εύλογο θέμα με τον ρυθμό του παιχνιδιού.

Σελίδες: 1 2 3