• About
• Latest Posts

Βρείτε με σε

Braveheart1980

Super Moderator at ninty.gr

Γεννημένος στην Hyrule, καταδικασμένος να κυνηγά μανιτάρια, headshots και hidden objects! Ευτυχώς που υπάρχει και το πάνω-πάνω, κάτω-κάτω, αριστερά-αριστερά .... Απορίας άξιο το γεγονός πως με αντέχουν οι γύρω μου...

Βρείτε με σε

Latest posts by Braveheart1980 (see all)

• Ο Idris Elba διαφημίζει την ταινία Sonic 3 ως “μια ταινία για όλους τους πραγματικά σκληροπυρηνικούς οπαδούς του Sonic” - 18 Απριλίου 2024
• Οι πληροφορίες ότι ο Jack Black θα παίξει τον Steve στην ταινία Minecraft φαίνεται να επιβεβαιώνονται - 18 Απριλίου 2024
• Ας γνωρίσουμε το Europa! - 18 Απριλίου 2024

Είναι πραγματικά λίγες οι φορές που ένας reviewer ή ακόμα και ένας gamer ανακαλύπτει και εξερευνά κάτι νέο στο αγαπημένο μας πάθος – χόμπι : το gaming! Όταν για πρώτη φορά το Wii εισήγαγε τα motion control στο gaming στα σαλόνια μας οι σκέψεις και η φαντασία μας άρχισαν να οργιάζουν! Ωστόσο η Nintendo δεν ήταν τόσο έτοιμη τότε για να κάνει πολλά πράγματα , τα οποία φαίνεται πως σιγά σιγά εκπληρώνει με την έλευση του Switch, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον εαυτό της και τα όρια όλου του gaming μαζί!

Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί όταν η Nintendo αποφάσισε να κάνει ένα νέο shooter game έκανε το Splatoon δημιουργώντας έναν εξαιρετικά αξιόλογο και δημοφιλή τίτλο, ενώ όταν αποφάσισε να βγάλει τον απόλυτα open world τίτλο δημιούργησε έναν από τα καλύτερα game όλων των εποχών, που ακούει στο Legend Of Zelda : Breath Of The Wild! Δε φαίνεται όμως να σταματά εδώ!

Γιατί η Nintendo, πάλι πρώτη, πειραματίζεται με την εισαγωγή motion controls σε ένα νέο και αμιγώς fighting τίτλo, που όμοιός του δεν έχει υπάρξει.

Ρίσκο μεγάλο, καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε η άμεση και σωστή απόκριση είναι μονόδρομος ώστε ένας τίτλος να πετύχει και να κατακτήσει δάφνες στο χώρο των fighting games που κακά τα ψέμματα μονοπωλείται από άλλους τίτλους όπως το Street Fighter, το Mortal Kombat ακόμα και το Injustice. Γιατί όμως να “πειραματιστεί” η Nintendo με ένα ολοκαίνουργιο fighting IP απότη στιγμή που έχει το SSB;

Γιατί αν δε δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό και αν δε ρισκάρεις θα μείνεις για πάντα αυτό που είσαι και τίποτα παραπάνω

(ατάκα κλεμμένη και παραφρασμένη ολίγον τι από το Kung Fu Panda που λατρεύουν τώρα τελευταία τα ζουζούνια μου).

Αρκετά όμως με εισαγωγές και γενικόλογες αναφορές στο ARMS. Πάμε να δούμε όλον τον τίτλο που επί τη ευκαιρία να σας ενημερώσω πως είναι και χαώδης στο μέγεθός του, αν μάλιστα θελήσουμε να τον κατακτήσουμε στο 100%!

Ανοίγουμε το Switch, το ARMS ξεκινά και μέσα πραγματικά στα πρώτα 30-40 δευτερόλεπτα μας έχει κάνει να νιώσουμε τη χαρά και τη “τρέλα” ενός Mundial ή ακόμα και ενός καρναβαλιού μέσα στο Maracana! Θέλετε λίγο οι ιαχές, λίγο το (κατά)κίτρινο χρώμα, αυτά είναι τα πρώτα μηνύματα που λαμβάνουμε και μάλιστα είναι τόσο έντονα, ιδιαίτερα τις πρώτες φορές που μας έκαναν να βάλουμε όσο δυνατά μπορούμε την τηλεόρασή μας (ευτυχώς που δεν ήταν μεσημέρι να λέτε και δεν βρεθήκαμε σε κανά ΑΤ για διατάραξη κοινής ησυχίας). Δημιουργείται αν μη τι άλλο μια πολύ άμεση και δυνατή προοπτική που όπως θα δείτε στη συνέχεια υπερθεματίζεται με τους μοναδικούς αγώνες των ARMS μαχητών μας! Ενθουσιασμός στο μέγιστο βαθμό όμορφα,  απλά και απέριττα πιστά στην minimal αισθητική ακόμα και του ίδιου του Switch!

Ωστόσο σε αυτό το σημείο θεωρούμε απαραίτητη τη γνωριμία μας με τους 10 μαχητές του τίτλου, μιας και το ARMS είναι πρωτοεμφανιζόμενο game –δε θα τολμάγαμε να σας παρουσιάσουμε εν έτει 2017 τον Ryu ή τον Scoprion λόγου χάρη–  που ο καθένας πρεσβεύει ένα τελείως μα τελείως διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού.

H σχεδίαση των χαρακτήρων αποτελεί αναμφίβολα αν όχι το Α και το Ω ενός τίτλου, ένα σημαντικότατο μέρος της επιτυχίας ή της αποτυχίας αυτού. Εδώ πραγματικά με άριστα το 10 ο τίτλος παίρνει … 11 ! Υπάρχουν χαρακτήρες αέρινοι, ισορροπημένοι, εδάφους κ.ό.κ. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρείτε άμεσα ένα μαχητή που να ταιριάζει στο στυλ σας και το είδος του fighting που λατρέψατε από τίτλους του είδους!

Κάθε χαρακτήρας με τη σειρά του διαθέτει 2 μοναδικές δυνατότητες που στην ουσία αποτελούν και το λόγο επιλογής του από τους κάθε λογής παίχτες.

 

Περαιτέρω και για να τονίσουμε το χαώδες των επιθυμητών συνδυασμών κάθε χαρακτήρας μπορεί να επιλέξει αρχικά από 3 όπλα γάντια, που στη συνέχεια μπορούμε να τα αυξήσουμε θα δείτε πως, που το καθένα κατέχει μια διαφορετική από τις 7 elemental δυνάμεις ως εξής:

 

O τίτλος αυτός καθαυτός είναι τόσο παραδοσιακός όσο και πρωτοπόρος.

Παραδοσιακός γιατί θα μπορούσε κάποιος να πει πως είναι ένα fighting game σαν το Super Smash Bros. Όμως μέχρι εκεί καθώς οι καινοτομίες που εισαγάγει τον καθιστούν νούμερο ένα τίτλο για απευθείας και άμεση αντιπαράθεση παιχτών επιπέδου EVO μάλιστα χωρίς σε κάθε περίπτωση να αποκλείει και παίχτες που δεν αγαπάνε -κατ ανάγκη- τα fighting games. Με αυτήν την οπτική το ARMS πέτυχε εκεί που η Capcom με το ο-θεός-να-το-κάνει Street Fighter V απέτυχε παταγωδώς!

Όπως υπαγορεύει και ο τίτλος του παιχνιδιού, χρησιμοποιούμε τα … επεκτεινόμενα χέρια μας στη μάχη, χωρίς δύσκολα ή ακόμα και τυχερά combos λόγω button smashing (βλέπε Tekken κλπ). Σε κάθε χέρι μας μπορούμε να διαλέξουμε -αρχικά τουλάχιστον- από 3 μόνο διαφορετικά γάντια – όπλα, που το καθένα έχει μοναδικές ιδιότητες, όπως ομπρέλα για άμυνα, μέχρι γάντι σε στυλ κινέζικου δράκου που πετάει laser από μακριά! Έτσι το ίδιο μας το κορμί μεταμορφώνεται σε ένα φονικό κυριολεκτικά όπλο !

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο του τίτλου για το οποίο φανταζόμαστε γίνανε συναντήσεις επί συναντήσεων στα γραφεία της Nintendo είναι το εξής: αντί κάθε χαρακτήρας να έχει ένα μοναδικό σετ κινήσεων κάθε χαρακτήρας διαθέτει εναλλάξιμα γάντια τα όποια αρχικά είναι 3 για κάθε χαρακτήρα. Ωστόσο παίζοντας και κερδίζοντας κάθε είδους αγώνα στον τίτλο (από basket και volley μέχρι Grand Prix και 1V100) κερδίζουμε και ARMS νομίσματα, τα οποία μπορούμε έπειτα να εξαργυρώσουμε για να παίξουμε minigames και αν τα πάμε καλά να ξεκλειδώσουμε όλα τα γάντια για όλους τους παίχτες! Aν θέλουμε να το κάνουμε αυτό θα χρειαστούμε πολύ μα πάρα πολύ χρόνο πάντως και μπόλικους τόνους γροθιές και ξύλο!

Η ενέργεια βέβαια αυτή δίνει ισότιμα σε όλους τους μαχητές τα ίδια όπλα πετυχαίνοντας το τέλειο πραγματικά balancing χωρίς κάποιo patch ή update

Η κάμερα σταθερά πάνω από τον ώμο μας σε οπτική τρίτου προσώπου, χωρίς αηδίες mode στυλ Way Of The Hado του Ultra Street Fighter 2 που μόνο γέλιο έβγαλαν. O τρόπος ελέγχου του χαρακτήρα μας είναι της ελευθέρας επιλογής μας, ωστόσο αυτό που προωθεί και συστήνει σθεναρά η μαμά Nintendo είναι τα motion controls που κάνουν πλήρη χρήση των εξαιρετικών δυνατοτήτων των Joy Cοns! Μην ανησυχείτε όμως αν δε θέλετε να πειραματιστείτε με την εν λόγω επιλογή: μπορείτε πάντα να επιλέξετε όποιο control θέλετε είτε λέγεται Joy Con (ένα για κάθε παίχτη), είτε αφορά τα Joy Cons στο Grip είτε ακόμα και την -πάντα-εξαιρετική επιλογή του Pro Controller!

Αναφορικά τώρα με τα motion controls και τους ενδεχόμενους ενδοιασμούς ορισμένων –πάντα καλοπροαίρετα– πραγματικά πρέπει να σας πω απλά και απέριττα πως δουλεύουν υποδειγματικά!

H ακρίβεια και η αμεσότητα του χειρισμού είναι άνευ προηγουμένου!

Ακόμα και τα φάλτσα που επιβάλλεται να δίνουμε από ένα σημείο εμπειρίας και έπειτα σε κάθε σχεδόν γροθιά μας ταιριάζουν με  απίστευτη ακρίβεια με όποια κίνηση  και αν εκτελέσουμε! Ωστόσο κάτι τέτοιο μη νομίζετε πως θα έρθει χωρίς να ιδρώσετε, εκτός και αν είστε γυμνασμένοι σαν το φίλο μας τον Κωστα Χατζηλία! Σοβαρά τώρα αν δεν αθλείστε ετοιμαστείτε για ένα ελαφρύ πιάσιμο στις κλειδώσεις των χεριών. Όχι βέβαια πως το έπαθε ο γράφων αυτό αλλά κάποιος άλλος …. Λέμε τώρα …. Αχεμ…

Τα μοναδικά κουμπιά που θα χρειαστούμε και οφείλουμε να χρησιμοποιούμε για να μπορούμε να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας είναι το R (dash), το L (άλμα) και τα ZL ή/και ZR για rush χτυπήματα του αριστερού ή/και του δεξιού χεριού μας!

Ωραία τώρα θα πείτε μας τα λες Brave  για τους μαχητές, τα γάντια τους το balancing το χειρισμό αλλά τι γίνεται με τις πίστες και τα modes; Επαρκούν οι πίστες; Και τα modes είναι διασκεδαστικά; Είναι τόσα και με τον τρόπο που πρέπει για να … μην αφήσουμε ποτέ τα joycon από τα χέρια μας; Ας το δούμε-διαβάσουμε αμέσως μετά καθώς το ερώτημα είναι καίριο και εύλογο!

Οι πίστες

Κάθε πίστα αντιστοιχεί, ως γνωστόν,  σε ένα χαρακτήρα και έχει κάποια στοιχεία που την κάνουν όχι μόνο οπτικά αλλά και επί της ουσίας να ξεχωρίζει, όπως λόγου χάρη η πίστα στην οποία κινούμαστε πάνω σε ιπτάμενες σβούρες κ.ά. .

Τα modes

Oh lala! Εδώ και αν υπάρχει ποικιλία! Πρώτη μας επιλογή το Grand Prix, για έναν έως δύο παίχτες, όπου πρέπει να νικήσουμε διαδοχικά όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες ώστε να στεφθούμε πανάξιοι ARMS πρωταθλητές! Εδώ ορίζουμε μετά την επιλογή του μαχητή μας τη δυσκολία των αγώνων από 1 κορώνα (Easy) έως 7 (Hard).

Να σημειώσουμε εδώ πως ο τίτλος είναι ιδιαίτερα δύσκολος στο υψηλότερο επίπεδο δυσκολίας και πως για να καταφέρουμε έστω και μια νίκη πρέπει να επιστρατεύσουμε ταχύτητα, σωστά γάντια (με βάση τον εκάστοτε αντίπαλο) ακόμα και τύχη, τουλάχιστον για το timing κάποιων κινήσεων και πεταγμάτων.

Η επόμενη επιλογή μας αναφορικά με τρόπο παιχνιδιού είναι το Versus  για έναν έως τέσσερις παρακαλώ παίχτες, κάτω από την οποία υπάρχουν 6+2 διαθέσιμες επιλογές παιχνιδιού. Η κλασσική επιλογή Fight όπου απλά τσακίζουμε όποιον αντίπαλο βρεθεί μπροστά μας. Εδώ και στις επιλογές του Fight, που τις ορίζουμε πατώντας το Χ, αξίζει να αναφέρουμε πως στην ικανότητα (skill) της CPU εκτός από τα ως άνω επίπεδα δυσκολίας (1-7), έχουμε τις επιλογές Stationary, όπου οι αντίπαλοί μας μένουν στατικοί και δεν κουνιούνται και την επιλογή Evasive όπου αποφεύγουν σχεδόν πάση θυσία damage.

Στη συνέχεια έχουμε την Team Fight επιλογή όπου εμπλεκόμαστε σε έναν αγώνα πανδαιμόνιο 2 εναντίον 2, όπου κυριολεκτικά γίνεται μια οπτική έκρηξη μπροστά στα μάτια μας, απαιτώντας μάλιστα διπλάσια αντανακλαστικά για να καταφέρουμε να τη βγάλουμε καθαρή!

Το mode αυτό είναι μακράν το πιο διασκεδαστικό mode του παιχνιδιού όταν βρίσκονται 4 διαθέσιμοι παίχτες που σίγουρα θα λατρέψετε όπως βλέπετε και εμείς!

3^η επιλογή απόλαυσης των ARMS πολεμιστών μας,είναι το Hoops, όπου παίζουμε καλαθοσφαίριση όχι με κάποια μπάλα αλλά με τον … αντίπαλό μας! Ναι καλά καταλάβατε σκοπός του παιχνιδιού είναι να πιάσουμε τον αντίπαλό μας και να τον πετάξουμε στο καλάθι μας, σκοράροντας πρώτοι 10 πόντους! Grab και άγιος ο θεός !με λίγα λόγια!

Ακολουθεί η επιλογή Skillshot όπου βρισκόμαστε απέναντι από τον αντίπαλό μας, έχοντας ανάμεσά μας στόχους που πρέπει να καταστρέψουμε, σκοράροντας τους περισσότερους πόντους!

Η δυσκολία εδώ είναι διπλή καθώς ναι μεν πρέπει να στοχεύουμε ακίνητους στόχους, ωστόσο οφείλουμε παράλληλα να χτυπάμε και τον αντίπαλό μας, αποτρέποντάς τον από το να πετυχαίνει αυτός στόχους και πόντους!

Το mode αυτό οφείλουμε να σας ενημερώσουμε πως μας φάνηκε κάπως δύστροπο ενώ μας δυσκόλεψε ιδιαίτερα όποτε εμφανιζόταν και στο Grand Prix. Βέβαια μπορεί απλά να είναι ο προσωπικός μου δαίμονας που με ταλαιπωρεί σε κάθε fighting game που πέρασε από τα χέρια από την εποχή του Street Fighter με τον Vega ….

Η έκτη κατά σειρά fighting επιλογή μας ακούει στο όνομα 1V100 όπου ερχόμαστε αντιμέτωποι με 99 αντιπάλους σε κύματα πάντα, μέχρι να γνωρίσουμε τον απόλυτο υπερκακό του τίτλου θα λέγαμε ο οποίος μάλιστα διαθέτει 6 ωραιότατες γροθιές που ανυπομονούν να προσγειωθούν στα μούτρα μας! Αν βέβαια χάσουμε από αυτόν πάμε πάααααααααλι από την αρχή.

Οι δύο τελευταίες επιλογές του Fight είναι το ARMS Test, όπου δοκιμάζουμε τυχαία γάντια στοχεύοντας στο καλύτερο δυνατό σερί νικών και βέβαια το Training που αποτελεί μια καλή -αν όχι την καλύτερη- αφετηρία ορθής απάντησης στο ερώτημα που σίγουρα θα σας ταλανίσει: Γιατί με κερδίζει τόσο εύκολα ο Χ αντίπαλός ενώ σκίζω τους άλλους; Πραγματικά χωρίς πολλά πολλά δώστε βάση στο training!

Δυστυχώς και παρότι είχαμε στα χέρια μας τον τίτλο εξαιρετικά νωρίς, δεν είχαμε την τύχη να παίξουμε τις διαδικτυακές επιλογές του τίτλου που ακούνε στο όνομα Party Match και Ranked Match, καθώς οι ώρες που ήταν ανοιχτά τα εν λόγω modes για τους reviewers δεν μπορούσαν να αποκριθούν στο καθημερινό πρόγραμμα του γράφοντος. Δεσμεύομαι ωστόσο σαν gamer απέναντί σας πως θα διερευνήσουμε ενδελεχώς με την κυκλοφορία του τίτλου τα εν λόγω modes οπότε και θα επικαιροποιήσουμε το παρον review. ΑΝ ωστόσο αυτό αποτελεί ένδειξη να τονίσω πως το ARMS Global TestPunch Event που έπαιξα λειτουργούσε πέραν του δέοντος υποδειγματικά χωρίς ίχνος lag ή/και αποσυνδέσεων.

Τελευταία και εξαιρετική επιλογή του τίτλου αποτελεί το Get Arms, όπου ανάλογα με το πόσα νομίσματα έχουμε μαζέψει παίζουμε μια single player εκδοχή του Skillshot με έπαθλο να ξεκλειδώνουμε έως και όλα τα γάντια για όλους τους παίχτες. Συγκεκριμένα με 30 ARMS νομίσματα παίζουμε το minigame για 25 δευτερόλεπτα ενώ με 200 για 90 ολόκληρα δευτερόλεπτα!

Ένα ερώτημα ωστόσο που γεννήθηκε στον γράφοντα είναι η παντελής έλλειψη υποστήριξης amiibo, γεγονός που καθιστά το ARMS τον πρώτο αμιγώς Nintendo τίτλο  που κυκλοφορεί αφού βγήκαν τα amiibo που δεν τα υποστηρίζει σε κανένα σημείο.

Αυτό σημαίνει πως σε λίγο καιρό θα βγουν οι ARMS χαρακτήρες σε amiibo και με ένα update θα τους υποστηρίξει ή απλά εκφράζει μια τάση της Nintendo να απομακρυνθεί από τα amiibo; Ίδωμεν…

Eυχαριστούμε θερμά τη CD Media για την έγκαιρη και ευγενική παραχώρηση του τίτλου για τις ανάγκες του παρόντος review!

[wp-review id=”12967″]