Layton’s Mystery Journey: Katrielle and the Millionaires’ Conspiracy – Deluxe Edition [Switch Review]

• About
• Latest Posts

vassilis_pap

Moderator at ninty.gr

Latest posts by vassilis_pap (see all)

• [REVIEW] Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club - 21 Οκτωβρίου 2024
• Luigi’s Mansion 2 HD [Switch Review] - 23 Ιουλίου 2024
• [Switch Review] Paper Mario: The Thousand Years Door - 11 Ιουνίου 2024

Περίεργο πράγμα τα video games. Λειτουργούν στην ψυχολογία όπως η μουσική και οι ταινίες. Ξυπνούν με χαρακτηριστική ευκολία, αναμνήσεις που νομίζαμε πως είχαμε θάψει βαθιά μέσα μας. Στο δικό μου σεντούκι των αναμνήσεων, η σειρά των Layton είχε πάντα μια ιδιαίτερα ευχάριστη εποχή να θυμίζει. Την χρυσή εποχή του DS, τότε που όλα έμοιαζαν ακμαία και ζωντανά με καινούργια franchise να ξεπηδούν συνεχώς από εδώ και από εκεί.

Τα Layton σε αυτή την ιδιαίτερα δημιουργική εποχή, ήρθαν στην ουσία να ορίσουν το δικό τους genre. Κάτι ανάμεσα σε visual novel και ένα ιδιότυπο puzzle game κομμένο και ραμμένο για τις δύο οθόνες και την touch screen του DS. Συνδύαζαν μάλλον αριστοτεχνικά το story telling με τις διαδοχικές σπαζοκεφαλιές κάνοντας τις, κάτι πολύ πιο ολοκληρωμένο από μια ανούσια και βαρετή συλλογή από mini games.

Γρήγορο ταξίδι εμπρός στο 2017. Μια επιπλέον δεκαετία έχει προστεθεί στην ηλικία μας, η επανάσταση των DS/3DS έχει από καιρό ξεθωριάσει και το portable gaming κινείται βαρετά προς το …mobile. Επιπλέον ο πνευματικός πατέρας της σειράς υπεύθυνος για τους γρίφους Akira Tago, (αναγνωρισμένος ακαδημαϊκός με ειδίκευση στην ψυχολογία, στις μαθησιακές δυσκολίες κλπ) δεν είναι πια μαζί μας, ενώ και η ίδια η σειρά, δείχνει αρκετά κουρασμένη μετά από δύο ολόκληρες τριλογίες.

Η προσπάθεια ανανέωσης λοιπόν είναι μάλλον επιβεβλημένη και κάπως έτσι προκύπτει το Layton’s Mystery Journey: Katrielle And The Millionaire’s Conspiracy. Ένας τίτλος που όχι μόνο αλλάζει ριζικά το cast, αλλά φροντίζει να ανανεώσει αρκετά και την βασική συνταγή. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε όπως είπαμε το 2017 και ήταν ένα παιχνίδι που ξεκάθαρα στόχευε και στο κοινό των mobile games. Είναι χαρακτηριστικό πως ενώ το iOS είδε τον τίτλο να κυκλοφορεί στις 20/7 του 2017, η 3DS έκδοση έφθασε στην Δύση μόλις στις 6/10 του ίδιου έτους. Την στόχευση στο mobile κοινό ας την κρατήσουμε γιατί έχει σημασία για την συνέχεια. Η έκδοση που εξετάζουμε εδώ είναι η «Deluxe Edition» που μόλις κυκλοφόρησε για το Switch.

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά. Ο καθηγητής Hershel Layton παραχωρεί  την θέση του ως κεντρικό πρόσωπο στην κόρη του Katrielle (ή απλώς Kat) η οποία κάνει τα πρώτα της βήματα στα χνάρια του πατέρα της. Ο ίδιος ο καθηγητής φέρεται να έχει εξαφανιστεί κάτι που γίνεται αρκετά σαφές από το εισαγωγικό intro. Η νεαρή φέρελπις ντεντέκτιβ πλαισιώνεται από τον Ernest (κάτι ανάμεσα σε άμισθο βοηθό και θαυμαστή της) και από έναν κάπως ιδιαίτερο σκύλο (!) τον Sherl (εκ του Sherlock!). Οι τρεις τους θα προσπαθήσουν κυριολεκτικά από το μηδέν να ξεκινήσουν μια καινούργια καριέρα ως ιδιωτικοί ντεντέκτιβ αφού το γραφείο τους μόλις άνοιξε έχοντας να αντιμετωπίσουν μια σειρά υποθέσεων.

Μέχρι εδώ η προσπάθεια ανανέωσης είναι απόλυτα επιτυχημένη. Οι νέοι χαρακτήρες είναι καλογραμμένοι και ευχάριστα διασκεδαστικοί βοηθώντας στο ξεδίπλωμα της περιπέτειας η οποία εξελίσσεται στο Λονδίνο. Το τελευταίο βοηθάει αρκετά αφού το background της περιπέτειας είναι ατμοσφαιρικό και ενδιαφέρον με αρκετά από τα διάσημα μνημεία της πόλης να προσφέρουν μια κοσμοπολίτικη νότα.

Οι προϋποθέσεις λοιπόν υπάρχουν αλλά τελικά το πράγμα κάπου μένει …στην μέση. Το παιχνίδι κάνει μια καλή προσπάθεια να ευνοήσει τα μικρά συχνά sessions και αυτό είναι κάτι που λειτουργεί καλά ως προς τον ρυθμό. Φαίνεται όμως πως οι δημιουργοί κάπου το παράκαναν και έτσι επέλεξαν μια σπονδυλωτή σχεδόν επεισοδιακή διάρθρωση της συνολικής πλοκής. Αυτό τελικά λειτουργεί αρνητικά στο χτίσιμο και τη κλιμάκωση της ιστορίας η οποία μοιάζει περισσότερο προσχηματική (το νήμα που ενώνει τις πολλές διαφορετικές υπο-ιστορίες) παρά οτιδήποτε άλλο. Υποθέτω οι mobile φιλοδοξίες που λέγαμε πριν, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτό, αλλά όπως και να το κάνουμε έτσι αποδυναμώνεται ένα από τα βασικά στοιχεία του παιχνιδιού.

Πέρα από την ιστορία το κυρίως μενού ήταν και παραμένουν τα puzzle. Δυστυχώς όμως και εδώ δεν λείπουν τα παράπονα. Υπάρχουν πολλοί και ενδιαφέροντες γρίφοι. Γρίφοι έξυπνοι και ευρηματικοί που αφήνουν ένα αδιόρατο χαμόγελο όταν καταφέρεις και τους λύσεις. Η ποιότητα όμως δεν είναι σταθερή. Κάποιοι είναι υπερβολικά ασαφείς και αναίτια μπερδεμένοι ενώ κάποιοι άλλοι είναι «παγίδες», με την κακή έννοια, αφού στηρίζονται περισσότερο  σε κάποια ασάφεια ή σε ελαφρά παραπλανητικές οδηγίες παρά σε κάτι έξυπνο. Δεν γνωρίζω αν η έλλειψη του Akira Tago ή οι καινούργιες στοχεύσεις και τα target group ευθύνονται για αυτό, είναι όμως η πρώτη φορά που παίζω κάποιο παιχνίδι Layton και νιώθω ανικανοποίητος με κάποιους από τους γρίφους του.

Το περιεχόμενο είναι πραγματικά χορταστικό αφού πέρα από τις 12 αυτοτελείς (σχεδόν) ιστορίες με τους 170 «βασικούς» γρίφους που απαρτίζουν το main plot, υπάρχουν και άλλοι 365 (ένας ανά ημέρα) ελεύθερα προσβάσιμοι από το μενού του παιχνιδιού καθώς και κάποια mini games. Τυπικά πρέπει να υπολογίζετε 25+ ώρες για την πλήρη ολοκλήρωση της ιστορίας ωστόσο το νούμερο αυτό μπορεί να μεγαλώσει αρκετά εύκολα αν κάποιος το επιθυμεί με το επιπλέον υλικό που υπάρχει.

Στο κομμάτι της παρουσίασης δεν υπάρχουν ψεγάδια. Τα γραφικά, όπως συνηθίζεται, είναι καθαρά 2D ζωγραφισμένα στο χέρι με μια cartoon αισθητική και δείχνουν πραγματικά υπέροχα. Τόσο εικαστικά όσο και τεχνικά αφού είναι ξεκάθαρο πως υπήρχε HD υλικό και δεν έχουμε απλά κάποιο πρόχειρο remaster της 3DS έκδοσης. Τα ίδια ισχύουν και στο ηχητικό κομμάτι με χαλαρή μουσική να συνοδεύει τις εξερευνήσεις μας και κάποια καλής ποιότητας voice over να προσθέτουν ρεαλισμό σε επιλεγμένα σημεία. Το port της Switch έκδοσης είναι αναμενόμενα απροβλημάτιστο αφού δεν μιλάμε για κάποιο «βαρύ» τίτλο. Το “deluxe”  στον τίτλο από την άλλη, δεν μπορούμε να πούμε πως δικαιολογείται. Αναφέρεται κυρίως στην πλήρη διαθεσιμότητα των outfit της Kat (ακόμα και αυτών που ήταν σε DLC αρχικά), προσθήκες δηλαδή μάλλον δευτερεύουσας σημασίας.

Ο χειρισμός από την άλλη είναι κάτι που αξίζει αναφοράς. Το παιχνίδι καλώς ή κακώς είναι φτιαγμένο ώστε να απαιτεί αρκετό pixel hunting αφού υπάρχουν πολλά, από απλά collectibles, μέχρι βασικοί γρίφοι που πρέπει να ανακαλύψετε στις οθόνες του. Στις φορητές συσκευές αυτό είναι σίγουρα κομμάτι της εμπειρίας και το ίδιο ισχύει στο Switch σε portable mode, όπου τα touch controls δουλεύουν κανονικά. Δυστυχώς όμως σε docked mode το πράγμα γίνεται αρκετά πιο άβολο αφού υποχρεωτικά χειρίζεστε τον κέρσορα με το χειριστήριο. Δουλεύει, αλλά αν είστε τελειομανείς και θέλετε να τα βρίσκετε όλα (όπως εγώ) θα σας κουράσει. Ευτυχώς ο χειρισμός των puzzle δεν έχει πρόβλημα και οι τροποποιήσεις για το χειριστήριο είναι μια χαρά.

Το Layton’s Mystery Journey: Katrielle And The Millionaire’s Conspiracy είναι ένα παιχνίδι με περιεχόμενο και αρετές, θυμίζει όμως πιτσιρικά που τρέχει με λυμένα κορδόνια! Οι …τρικλοποδιές λοιπόν, είναι αναπόφευκτες και πολλές. Έχει πολύ περιεχόμενο όμως η απουσία του Akira Tago φαίνεται στους γρίφους. Έχει ένα πολύ καλό port με εντυπωσιακά HD γραφικά, αλλά η mobile φύση του δεν μπορεί να κρυφτεί όταν παίζεται σε TV. Έχει ένα ωραίο στήσιμο που ευνοεί τα συχνά και μικρά sessions, αλλά χάρη αυτού επιλέχθηκε μια κατακερματισμένη χλιαρή ιστορία.

Η σειρά Layton είναι μια ιστορική σειρά που αγαπήθηκε πολύ στο παρελθόν και πιστεύουμε πως έχει πολλά ακόμα να δώσει στο μέλλον. Η απώλεια του πνευματικού πατέρα αλλά και η ολοκλήρωση δύο τριλογιών στα DS/3DS έφερε μια απόλυτα θεμιτή προσπάθεια για ανανέωση. Η προσπάθεια αυτή όμως δεν απέδωσε όπως θα μπορούσε. Το είδαμε στην αρχική κυκλοφορία το 2017 και η έκδοση του Switch δεν αλλάζει πολλά ως προς αυτό.

Συν/πλην

Μπόλικο υλικό αλλά κάποιοι μέτριοι γρίφοι που δεν συνάδουν με τα στάνταρ της σειράς

Πανέμορφο εικαστικά αλλά σχετικά οδυνηρό pixel hunting σε docked mode

Πετυχημένοι νέοι χαρακτήρες αλλά χλιαρή σπονδυλωτή ιστορία χωρίς κορυφώσεις και εξάρσεις.

Καλό port αλλά λίγες προσθήκες που να δικαιολογούν το «Deluxe»