Nintendo 3DS Nintendo 3DS Reviews 1

Ever Oasis [Review]

On 04 Ιούλ 2017 3:59 μμ, by Dimpap28
Ever Oasis [Review]
Dimpap28
Latest posts by Dimpap28 (see all)

Μια όαση δροσιάς στο καυτό καλοκαίρι

Η αλήθεια είναι πως μετά την έλευση του Nintendo Switch περιμέναμε πως η Nintendo σιγά σιγά θα εγκαταλείψει το 3DS, αφού η νέα της κονσόλα μπορεί να το αντικαταστήσει όσον αφορά τη φορητότητα. Παρ’ όλα αυτά, η εταιρία όχι μόνο δεν αφήνει το 3DS στη μοίρα του, αλλά κυκλοφορεί και νέο hardware revision στη μορφή του new Nintendo 2DS XL, παρουσίαση του οποίου θα βρείτε εδώ, αλλά ανακοινώνει και αρκετά νέα παιχνίδια για αυτό. Την αρχή στο νέο κύμα κυκλοφοριών κάνει το Ever Oasis, το οποίο κυκλοφορεί ήδη για το αμιγώς φορητό σύστημα της Nintendo.

Το Ever Oasis είναι το νέο πόνημα της Grezzo, της εταιρίας που ίδρυσε ο δημιουργός του The Secret of Mana, Koichi Ishii, και η οποία είχε αναλάβει τα remake των The Legend of Zelda του N64 για το 3DS. Αναλογιζόμενοι λοιπόν την εμπειρία της εταιρίας με το σύστημα, οι απαιτήσεις μας ήταν αυξημένες. Ο κόσμος του παιχνιδιού αποτελείται από μια απέραντη έρημο, στην οποία ζουν αρκετές διαφορετικές φυλές, όπως επίσης και αρκετά είδη ζώων. Εμείς αναλαμβάνουμε το ρόλος ενός/μιας Seedling, μέλος μιας εκ των φυλών που θα συναντήσουμε στην περιπέτειά μας. Η έρημος όμως έχει κυριευθεί από το χάος (Chaos), το οποίο είναι ουσιαστικά μια δύναμη η οποία επηρεάζει τα στοιχεία της φύσης και τα στρέφει εναντίον μας. Επιπροσθέτως, η μοίρα τα φέρνει έτσι ώστε στην αρχή της περιπέτειάς μας βρισκόμαστε αρχηγοί (Chief) της τελευταίας εναπομένουσας όασης (Oasis), η οποία βρίσκεται ως μοναδική σταγόνα ασφάλειας μέσα στην έρημο. Πηγή ζωής της όασής μας είναι ένα Water Spirit, με το οποίο ο χαρακτήρας μας σιγά-σιγά αποκτά μια ξεχωριστή σχέση, όντας ο οδηγός μας στις περιπλανήσεις μας. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να εξολοθρεύσουμε την απειλή του Chaos και να επαναφέρουμε τη ζωή στην έρημο.

Το Ever Oasis είναι ένα action-RPG, το gameplay του οποίου χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο κυρίως μέρη. Το πρώτο είναι η διαχείριση της Oasis, το οποίο είναι το κεντρικό hub απ’ όπου ξεκινούν όλες μας οι εξορμήσεις στην έρημο. Το δεύτερο κομμάτι του παιχνιδιού είναι οι ίδιες οι εξορμήσεις, με εξερεύνηση, μάχες, αναζήτηση υλικών και άλλα. Όσον αφορά το πρώτο μέρος, είμαστε υπεύθυνοι για την ανάπτυξη της Oasis μας, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να υποδεχθούμε ταξιδιώτες που έρχονται από την έρημο, ενώ εκπληρώνοντας κάποιες απαιτήσεις τους μπορούν να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι και ως τέτοιοι θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να ανοίξουν καταστήματα όπου θα μπορούν να πουλάνε διάφορα αντικείμενα, όπως υφάσματα, φαγητά, χυμούς, μπάλες και διάφορα άλλα. Παρ’ όλα αυτά δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα κληθούμε να αγοράσουμε την πραμάτεια τους, αλλά οι κάτοικοι της όασης και οι Nooks, μια φυλή που κανείς δεν ξέρει πολλά για αυτήν, πέραν του ότι επισκέπτονται την όασή μας για να αγοράσουν πράγματα. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι να προμηθεύσουμε τα καταστήματα αυτά με τις πρώτες ύλες που είναι απαραίτητες για να παραχθούν τα προϊόντα, και τις οποίες θα αποκτήσουμε είτε μέσω των εξορμήσεών μας στην έρημο, είτε καλλιεργώντας τες στους κήπους της όασης.

Όσο περισσότερους μόνιμους κατοίκους διαθέτη η όασή μας, τόσο θα αυξάνεται το level, όπως επίσης και το μέγεθός της, με μεγαλύτερους δρόμους, εκτάσεις και χώρο για μαγαζιά, ενώ περισσότερος κόσμος θα μπορεί να φιλοξενηθεί και να εργαστεί. Αυτό δημιουργεί επιπρόσθετες ανάγκες, μιας και θα πρέπει να φροντίσουμε ώστε όλοι οι κάτοικοι να είναι ευχαριστημένοι, προσφέροντάς τους πρώτες ύλες και ολοκληρώνοντας quests ώστε να αυξηθεί το level του κάθε μαγαζιού. Όσο προχωράμε στο παιχνίδι και η όασή μας αποκτά περισσότερους κατοίκους και καταστήματα, προσφέρεται η δυνατότητα ο εφοδιασμός τους να γίνεται μαζικά, καθώς στην αρχή έπρεπε να μπούμε σε κάθε ένα ξεχωριστά για να δώσουμε στον πωλητή τα υλικά που είχαμε μαζέψει. Ακόμα και η μετάβαση από το ένα μέρος της όασης στο άλλο θα γίνεται στη συνέχεια με το πάτημα ενός κουμπιού στην οθόνη αφής. Βέβαια, παρ’ όλες τις ευκολίες που προσφέρονται, οι διαδικασίες είναι επαναλαμβανόμενες και εντέλει κουράζουν και γίνονται ένα είδος αναγκαστικής αγγαρείας.

Το δεύτερο κυρίως μέρος του τίτλου δεν είναι άλλο από την εξερεύνηση. Κάθε φορά που βγαίνουμε έξω από την όαση, τον κεντρικό μας χαρακτήρα συντροφεύουν ακόμα δύο κάτοικοι τους οποίους επιλέγουμε με απόλυτη ελευθερία. Διάσπαρτα στην έρημο βρίσκονται διάφορα dungeon, τα οποία θυμίζουν αρκετά αυτά των Zelda, με γρίφους που για να λυθούν ο παίχτης πρέπει να χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες του κάθε χαρακτήρα. Και αυτό γιατί ο καθένας διαθέτει ειδικές ικανότητες και κουβαλάει συγκεκριμένο είδος όπλου, όπως σπαθί, βαλλίστρα, ακόντιο και άλλα, τα οποία είναι αποτελεσματικά απέναντι σε συγκεκριμένους εχθρούς το καθένα. Το παιχνίδι μας δίνει τη δυνατότητα να πάρουμε τον έλεγχο όποιου χαρακτήρα από τους τρεις θέλουμε με το πάτημα του πάνω ή κάτω στο σταυρό κατεύθυνσης. Οι ικανότητες των πολεμιστών ποικίλλουν από σκάψιμο και εξόρυξη πολύτιμων λίθων μέχρι μεταμόρφωση του χαρακτήρα σε μπάλα, κάτι που θυμίζει έντονα τη Morph Ball από τα Metroid. Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πολλές διαφορετικές ικανότητες και όπλα που θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε για να προχωρήσουμε στον κόσμο, οπότε είναι σημαντικό να έχουμε αρκετούς διαφορετικούς κατοίκους στην όαση για να διαλέξουμε τον κατάλληλο για κάθε ανάγκη. Για παράδειγμα, ένας χαρακτήρας που διαθέτει ένα τεράστιο σφυρί μπορεί να σπάσει μεγάλους βράχους που εμποδίζουν την είσοδο σε νέες περιοχές, ενώ κάποιος με ακόντιο μπορεί να κρεμαστεί από διακόπτες για να ανυψώσει σκαλιά κ.ο.κ. Για να ολοκληρωθεί κάποιο dungeon θα χρειαστούν πολλές διαφορετικές ικανότητες, άρα και πολλοί χαρακτήρες. Έτσι, δεν είναι λίγες οι φορές που θα χρειαστεί να γυρίσουμε πίσω στη βάση ώστε να πάρουμε μαζί μας πολεμιστή με άλλη ικανότητα για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Ευτυχώς, η επιστροφή προς την όαση είναι τόσο εύκολη όσο το πάτημα ενός κουμπιού, αφού υπάρχει η δυνατότητα τηλεμεταφοράς από και προς αυτή, οπότε μπορούμε να βρεθούμε άμεσα στο πρωτύτερο σημείο. Παρ’ όλη την ευκολία, η συχνή ανάγκη για αλλαγή χαρακτήρα σπάει δυστυχώς τη ροή της εξερεύνησης των dungeon και η όλη διαδικασία γίνεται, εντέλει, κουραστική.

Κάθε πολεμιστής διαθέτει μια βασική μπάρα ενέργειας, η οποία είναι αρκετά μικρή από μόνη της, αλλά το παιχνίδι μας προσφέρει μια έξτρα βοήθεια, η οποία έρχεται υπό τη μορφή μιας επιπρόσθετης health bar, η οποία είναι αρκετά μεγαλύτερη, υπό προϋποθέσεις. Και αυτό γιατί εδώ έχουμε και τη σύνδεση των όσων συμβαίνουν στην όαση με τις μάχες στον έξω κόσμο. Έτσι, όσο πιο ευχαριστημένοι είναι οι κάτοικοι της όασης, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πρόσθετη ενέργεια που θα διαθέτουν οι πολεμιστές μας. Όσο προχωράμε στο παιχνίδι η έξτρα αυτή ενέργεια είναι μείζονος σημασίας, μιας και τα level των εχθρών αυξάνονται σημαντικά. Φυσικά, σαν γνήσιο RPG, το Ever Oasis διαθέτει και αρκετά όπλα για να διαλέξουμε, ενώ όσο προχωράμε στο παιχνίδι μπορούμε να αποκτήσουμε ή να φτιάξουμε, χρησιμοποιώντας τα υλικά που μαζεύουμε, πολύ δυνατότερα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα διάφορα αξεσουάρ που μπορεί να φορούν οι χαρακτήρες μας, τα οποία προσφέρουν διάφορα χαρακτηριστικά, όπως για παράδειγμα καλύτερη άμυνα ενάντια σε μαγικές επιθέσεις ή αντίσταση σε παράλυση ή δηλητηρίαση.

Όσον αφορά τη μάχη, το παιχνίδι δανείζεται αρκετά στοιχεία από τα Zelda του N64, όπως το lock system για το κλείδωμα των εχθρών, αλλά και το roll του χαρακτήρα γύρω από αυτούς για την αποφυγή των επιθέσεων. Ο χειρισμός είναι αρκετά άμεσος, ενώ η δυνατότητα περιστροφής της κάμερας γύρω από τον χαρακτήρα, στην περίπτωση του new Nintendo 3DS μέσω του C-stick, βοηθάει αρκετά. Ωστόσο οι μάχες είναι αρκετά επαναλαμβανόμενες, αφού χρησιμοποιείται η ίδια τεχνική, σχεδόν πάντα: Κλείδωμα του εχθρού, επιλογή του χαρακτήρα που επιφέρει τη μεγαλύτερη ζημιά στο συγκεκριμένο είδος εχθρού, αποφυγή των επιθέσεων, χρήση των όπλων μας και επανάληψη της  διαδικασίας μέχρι να ελευθερώσουμε το πλασματάκι από τον έλεγχο του Chaos. Υπάρχουν δύο ειδών επιθέσεις που μπορούμε να εξαπολύσουμε: η πιο γρήγορη πατώντας το A και η πιο δυνατή, αλλά πιο αργή, με το X. Κάποιοι εχθροί φυσικά θα μας δυσκολέψουν περισσότερο, όντας ιπτάμενοι ή κάνοντας block τις επιθέσεις μας, οπότε αναγκαζόμαστε να περιμένουμε μέχρι να δημιουργηθεί κάποιο άνοιγμα στην άμυνά τους για να χτυπήσουμε. Οι συμπολεμιστές μας είναι η αλήθεια πως δε βοηθούν πάρα πολύ στη μάχη, μιας και οι επιθέσεις τους γίνονται πιο αραιά απ’ ότι πρέπει, ενώ πέραν της αποφυγής κάποιων επιθέσεων των εχθρών δεν κάνουν και πολλά για να προστατευτούν. Όταν η μπάρα της ζωής ενός χαρακτήρα μας φτάσει στο μηδέν, υπάρχει η δυνατότητα να τον συνεφέρουμε, πηγαίνοντας δίπλα του και πατώντας παρατεταμένα το A. Φυσικά υπάρχουν και τα διάφορα potion που αυξάνουν τη ζωή ολόκληρης της ομάδας μας κατά τη διάρκεια της μάχης, αλλά πέραν του τελικού boss η χρήση του δεν είναι τόσο αναγκαία, αφού κάθε φορά που επιστρέφουμε στην όαση, ακόμα και με τηλεμεταφορά, η ενέργειά μας αναπληρώνεται. Εάν όλοι οι πολεμιστές χάσουν, τότε επιστρέφουμε στο τελευταίο save μας, που γίνεται είτε στην όαση είτε σε διάφορα σημεία των dungeon, ενώ εάν έχουμε προχωρήσει αρκετά στην περιπέτεια προσφέρεται η δυνατότητα για revive ολόκληρης της ομάδας. Ιδιαίτερης μνείας χρήζουν τα τελικά boss στα dungeon, τα οποία προσφέρουν μια διαφορετική εμπειρία, τόσο λόγω του μεγέθους τους όσο και της πιο scripted εξέλιξης, χαρίζοντας αξιομνημόνευτες μάχες.

Από τις πρώτες κιόλας στιγμές του παιχνιδιού διαφαίνεται η εμπειρία που έχει αποκτήσει η Grezzo με το 3DS μέσω της ενασχόλησής της με τα Zelda. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι εξαιρετικός, με όμορφα animation στις εκφράσεις και μεγάλη ποικιλία μεταξύ των κατοίκων ακόμα και της ίδιας φυλής. Ακόμα, ο σχεδιασμός και ο αρκετά μεγάλος αριθμός διαφορετικών εχθρικών πλασμάτων δημιουργεί την αίσθηση της πληρότητας. Από την άλλη, λόγω της μεγάλης έκτασης της ερήμου, οι τοποθεσίες δε διαφέρουν τόσο μεταξύ τους, αλλά ο σχεδιασμός των dungeon εξισορροπεί την κατάσταση. Τα γραφικά του τίτλου είναι καλογυαλισμένα, ενώ η πολύχρωμη παλέτα που χρησιμοποιείται δίνει ζωντάνια στον κόσμο, με τα εφέ φωτισμού να δημιουργούν εντυπωσιακές χρυσίζουσες αντανακλάσεις στην άμμο της ερήμου. Εξίσου εντυπωσιακή είναι η εναλλαγή από ημέρα σε νύχτα, καθώς λόγω των πολύ ανοιχτών χώρων περνάει από μπροστά μας όλο το φάσμα των χρωμάτων της μετάβασης, δημιουργώντας μεταξύ άλλων ένα πολύ «ζεστό» σούρουπο και μια νύχτα με το φεγγάρι να φωτίζει το δρόμο μας.

Το 3D του τίτλου δουλεύει καλά, χωρίς να κουράζει, ενώ σε κάποια σημεία εντυπωσιάζει, όπως για παράδειγμα στην στόχευση με τη βαλλίστρα, όπου η κάμερα περνάει σε over-the-shoulder προοπτική, θολώνοντας τoν χαρακτήρα ώστε να επικεντρωθούμε στο παρασκήνιο και τον στόχο. Κατά τα άλλα όποιοι επιλέξουν να παίξουν με το 3D κλειστό ή σε ένα 2DS, δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Εφόσον το παιχνίδι εκτυλίσσεται στην έρημο, δε θα μπορούσαν να λείψουν οι αιγυπτιακές επιρροές όσον αφορά τον ήχο. Η μουσική είναι ευχάριστη και δένει άρτια με το τοπίο, χωρίς να προσφέρει μελωδίες που θα μας μείνουν αφού τελειώσουμε το παιχνίδι.

Μετά την ολοκλήρωση του παιχνιδιού, δηλαδή τη νίκη απέναντι στον τελικό εχθρό, μπορούμε να τεστάρουμε τις δυνάμεις μας μέσα σε ειδικούς λαβυρίνθους-challenges, η δυσκολία των οποίων έγκειται στον ίδιο το χρήστη, με  τη σπανιότητα των αντικειμένων που αποκτούμε με την ολοκλήρωσή τους να εξαρτάται από αυτή. Κατά την είσοδό μας στο λαβύρινθο επιλέγουμε και τοποθετούμε τρεις πλακέτες που έχουμε μαζέψει κατά τη διάρκεια των εξερευνήσεών μας, η σπανιότητα και το είδος των οποίων καθορίζει το είδος και τη δυναμικότητα των εχθρών που θα συναντήσουμε μέσα. Φυσικά επίσης μπορούμε να ολοκληρώσουμε όσα quests μας έχουν απομείνει, ενώ εν είδη achievements υπάρχουν διάφορα μνημεία που μπορούμε να ξεκλειδώσουμε και με αυτά να στολίσουμε την όασή μας, εκπληρώνοντας κάποια προαπαιτούμενα, όπως συγκεκριμένο αριθμό κατοίκων ή επιπέδου της όασης. Έτσι, προστίθεται λίγη παραπάνω αξία στο meta-game, χωρίς όμως να υπάρχει και κάποιος ουσιαστικός λόγος αν έχουμε ήδη νικήσει τον τελικό boss, πέρα από το challenge του πράγματος.

[wp-review id=”13751″]

Αφήστε μια απάντηση