- [Review] Mario & Luigi: Brothership - 12 Δεκεμβρίου 2024
- Disney Epic Mickey: Rebrushed [Switch Review] - 17 Οκτωβρίου 2024
- [Review] Super Monkey Ball Banana Rumble - 6 Αυγούστου 2024
Με την αφορμή της κυκλοφορίας του Yo-Kai Watch 2 στην Ευρώπη ήρθε επιτέλους η στιγμή να ολοκληρώσω την παρουσίαση του πρώτου μέρους της σειράς. Ένα παιχνίδι που καταφέρνει να θυμίζει αρκετά άλλα παιχνίδια όμως ταυτόχρονα να μην αντιγράφει κανένα. Μιλάμε πάντα για ένα κλασσικό jrpg, με ήρωα ένα αγόρι ή κορίτσι, στην αναζήτηση για την ολοκλήρωση μιας συλλογής σε έναν ανοιχτό κόσμο, ένα παιχνίδι με το δικό του anime… Σας θυμίζει κάτι; Ίσως κάτι που συμπεριλαμβάνει “μικρά τέρατα”; Ευτυχώς οι ομοιότητες δε φτάνουν στο σημείο των “μικρών τεράτων” και γρήγορα μετά από κάποια ώρα ενασχόλησης βλέπουμε πως τελικά οι διαφορές είναι αυτές που έχουν περισσότερο σημασία.
Το παιχνίδι μας τοποθετεί στην πόλη Springdale στην οποία έχουν μια μανία με τη συλλογή εντόμων και ψαριών, όπως σε πολλά Ιαπωνικά παιχνίδια. Η αναζήτηση εντόμων και ο ανταγωνισμός ορισμένων σχολιαρόπαιδων αναγκάζουν τον ήρωα μας να δοκιμάσει την τύχη του μέσα στο δάσος της πόλης και κάπως έτσι ξεκινάει και η δική μας περιπέτεια. Στην αρχή το παιχνίδι σε καθοδηγεί εν είδει tutorial πατώντας σε τεράστιο βαθμό πάνω στο σενάριο του πρώτου επεισοδίου του anime. Η αναζήτηση εντόμων φέρνει τον ήρωα μας αντιμέτωπο με ένα παράξενο δεντρό με ένα μηχάνημα που βγάζει παιχνίδια μέσα σε μικρές μπάλες. Εντελώς τυχαία όπως κάθε ένας που πάει να ψάξει για έντομα έχει ένα κέρμα το οποίο βάζει στο μηχάνημα και λίγο μετά έχουμε το πρώτο Yo-Kai μας, τον Whisper, να μας λέει την ιστορία της ζωής του μέχρι που κατέληξε φυλακισμένος μέσα στην μπάλα και μας δίνει το πρώτο μας μετάλλιο Yo-Kai με το οποίο πλέον μπορούμε να τον καλέσουμε όποτε τον χρειαστούμε.
Η κατάλληλη στιγμή για να μιλήσουμε για τα Yo-Kai! Είναι ψυχές-φαντάσματα, έχουν βούληση και ξεχωριστό χαρακτήρα. Δημιουργούν αρκετά προβλήματα ορισμένες φορές, ευθύνονται για πολλές ατυχίες και δεινά των
ανθρώπων, σχεδόν πάντα όμως υπάρχει καλός λόγος για τη συμπεριφορά τους αυτή. Υπάρχουν παντού αλλά δεν τα βλέπουμε χωρίς το ρολόι Yo-Kai και το Yo-Kai radar, με το Yo-Kai radar τα ανακαλύπτουμε ενώ κάνουμε βόλτες στην πόλη, μια ένδειξη μας δείχνει πόσο κοντά του είμαστε και τι επιπέδου Yo–Kai υπάρχει εκεί ενώ με κοιτάζοντας μέσα από το κρύσταλο του ρολογιού μπορούμε τελικά να δούμε το Yo-Kai και μεσώ ενός mini game σκόπευσης και ακρίβειας καταφέρνουμε να τραβήξουμε την προσοχή του με την μάχη να ακολουθεί.
Στο σύστημα μάχης είναι που είδα τις μεγάλες διαφορές με τα υπόλοιπα τέτοιου τύπου παιχνίδια, δε θα ρισκάρω να πω πως δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε κάποιο άλλο παιχνίδι αλλά προσωπικά δεν έχω συναντήσει κάτι τέτοιο, ποστάρετε αν έχετε δει εσείς. Πρέπει να έχουμε έως 6 Yo-Kai τα οποία παλεύουν μόνα τους χωρίς να χρειάζεται εμείς να παρέμβουμε πέρα από το να τα βοηθάμε επιλέγοντας Soulmate για μια πολύ δυνατή επίθεση ή κάποιο άλλο βοηθητικό skill όταν ο αντίστοιχος μετρητής γεμίσει. Φαίνεται εύκολο αλλά δεν είναι, πρέπει να επιλέγουμε συνεχώς ποια 3αδα από τα 6 είναι ενεργά στη μάχη, αφού έχουμε φροντίσει να υπάρχει ενεργός ο κατάλληλος συνδυασμός Yo-Kai γιατί τα αντίπαλα Yo-Kai κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να αποτύχουμε προκαλώντας “inspired” κάνοντας τα δικά μας να μπερδεύονται με αποτέλεσμα να μάχονται αναποτελεσματικά. Αν η Θεά Νίκη και η Θεά Τύχη είναι με το μέρος μας με το πέρας της μάχης θα έχουμε ένα Yo-Kai να θέλει να γίνει φίλος μας δίνοντας μας πάντα το μετάλλιο του. Φυσικά και μόνο νικώντας λαμβάνουμε εμπειρία, χρήματα και διάφορα αντικείμενα.
Σε αυτό το σημείο ήδη έχουμε αντιληφθεί το μέγεθος της Springdale, ο χάρτης βοηθάει σε αυτό αλλά αποτυχαίνει σε οτιδήποτε άλλο. Μεγαλούπολη με τα όλα της, ήρεμοι πολίτες κάνουν βόλτες, αυτοκίνητα κάνουν βόλτες αρκετά κάτω από το όριο ταχύτητας και αν θέλετε να έχετε καλά ξεμπερδέματα καλά θα κάνετε να τηρείτε και εσείς τον Κ.Ο.Κ. ;) Δε λείπουν τα καταστήματα και ένας σκασμός side quests οι οποίες δυστυχώς είναι βαρετές και επαναλαμβανόμενες με κάποιες από αυτές όμως να ξεκλειδώνουν χρήσιμες αλλά όχι αναγκαίες για τον τερματισμό λειτουργίες. Ενδεικτικά να αναφέρω πως η αναβάθμιση του ρολογιού η οποία σου ξεκλειδώνει δυνατότερα Yo-Kai θεωρείται side
quest.
Το παιχνίδι έχει βάθος, όμως δεν κάνει τίποτα για να σε ψήσει να το ψάξεις λίγο παραπάνω, μπορείς να παίξεις με διάφορους συνδυασμούς Yo-Kai, να τα εξελίξεις και να τα συνδυάσεις όμως και να μην το κάνεις δεν αλλάζει κάτι, το παιχνίδι είναι… εύκολο. Στα αρνητικά του παιχνιδιού πρέπει να βάλω οπωσδήποτε τον χάρτη ο οποίος είναι απαράδεκτος! Για να δεις σε ποιο σημείο υπάρχει το objective κάποιας side quest πρέπει να μπεις μέσα στις λεπτομέρειες της αποστολής αυτής και να πας από μνήμης. Αυτό, σε συνδυασμό με το ότι η τηλεμεταφορά ξεκλειδώνει μετά από αρκετές ώρες μπορεί να σε κάνει να προσπεράσεις πολλά από αυτά που μπορεί να προσφέρει το παιχνίδι και να κυνηγήσεις μόνο το story mode.
Τεχνικά το παιχνίδι στέκεται αρκετά καλά για τα δεδομένα του 3DS όμως και εκεί έχω κάποια παράπονα. Το 3D μου έπεσε αρκετά βαρύ και υπάρχουν σε πολλές περιπτώσεις σκιές οι οποίες χαλάνε την εμπειρία, πρώτη φορά σε παιχνίδι του 3DS έβαλα τον δείκτη του 3D στο μισό, ενώ φοβερά αρνητική εντύπωση χωρίς όμως να επηρεάζει το gameplay μου έκανε η υπάρξει frame drops κατά τη διάρκεια ορισμένων μαχών ακόμα και στο δυνατότερο New 3DS. Ο χειρισμός γίνεται με τα πάντα, μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε είτε με τα κουμπιά είτε με την οθόνη αφής με έμενα να περιορίζομαι στην οθόνη αφής μόνο κατά τη διάρκεια της μάχης.
Αξίζει τελικά το Yo-Kai Watch; Αξίζει σαν ένα διάλειμμα από κάποιο άλλο παιχνίδι, αξίζει αν προορίζεται για ένα παιδί. Είναι ένα καλό παιχνίδι, όμως όχι τόσο καλό έτσι ώστε αν είσαι σε ένα κατάστημα να το προτιμήσεις ανάμεσα στα τόσα άριστα παιχνίδια Pokemon εκτός φυσικά αν τα έχεις παίξει και θες κάτι διαφορετικό αλλά γνώριμο.
[wp-review id=”11215″]
0