- [Review] Asterix & Obelix Slap Them All! 2 - 8 Φεβρουαρίου 2024
- [Review] Disney Illusion Island - 6 Δεκεμβρίου 2023
- [REVIEW] : Pokemon Scarlet : The teal mask - 12 Οκτωβρίου 2023
Θέλετε περισσότερο Mario Kart χωρίς να είναι… Mario Kart; Αν ναι, η λίστα των παιχνιδιών με αυτοκίνητα, υπερόπλα και γλυκύτατους χαρακτήρες είναι δυστυχώς μικρή και αν κανείς επιχειρήσει να κρατήσει μόνο τους ποιοτικούς τίτλους τότε… θα βρεθεί με 2 το πολύ 3 επιλογές. Το Chocobo GP έρχεται να γεμίσει το κενό μας και να ανταγωνιστεί όχι μόνο με τον Μάριο, αλλά με τον Κρας και το Σονικ, για να ονομάσουμε μερικές δημοφιλείς προσπάθειες. Το Chocobo βέβαια δεν είναι κανένα τυχαίο, πρόκειται για το κίτρινο πουλάκι που κουβαλάει στην πλάτη του ήρωες της σειράς Final Fantasy δεκαετίες τώρα. Για να δούμε μαζί πώς τα καταφέρνει στους τέσσερεις τροχούς.
Αρχικά, να διευκρινίσουμε ότι το Chocobo GP έρχεται σε 2 εκδόσεις. Τη δωρεάν -λέγε με lite- και τη κανονική full έκδοση. Στη lite έκδοση περιέχεται ο πρόλογος της Ιστορίας του παιχνιδιού, το Chocobo GP με 64 παίκτες online και το local multiplayer με 8 διαφορετικά Switch αρκεί ένας τουλάχιστον να έχει τη πλήρη έκδοση. Στην πλήρη έκδοση, παίρνετε επίσης time attack, για να σπάσετε ρεκόρ χρόνου, single αγώνα για σας μόνο ή ακόμη και ένα φίλο σας στον ίδιο καναπέ με δύο χειριστήρια σε ένα Switch, custom αγώνα που το φτιάχνετε όπως θέλετε εσείς και ολόκληρη την ιστορία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και με τη Lite έκδοση έχετε πρόσβαση στο κατάστημα του παιχνιδιού και δε σας περιορίζει κανείς από το να αγοράσετε με εισιτήρια και μύθριλ τα πάντα και αν δε σας ενδιαφέρουν τα επιπλέον modes της πλήρης έκδοσης θα το ευχαριστηθείτε με τον ίδιο τρόπο. Εννοείται ότι η πρόοδός σας μεταφέρεται στην πλήρη έκδοση σε περίπτωση που κάποτε την αγοράσετε.
Αφού λοιπόν είπαμε σε γενικές γραμμές τι θα βρείτε στον τίτλο, πάμε να δούμε μαζί κάποια κυρία σημεία. Αρχικά, η Ιστορία περιέχει μια… γλυκανάλατη και χωρίς λογική υπόθεση για το πώς το Chocobo και η παρέα του έμπλεξαν με τους αγώνες δρόμου αλλά είναι τόσο… αστεία και ανούσια που ευτυχώς υπάρχει κουμπί προσπέλασης, διαφορετικά θα υπήρχε αρνητικός αντίκτυπος στη βαθμολογία. Βάζουμε την πλοκή στην άκρη και αυτό που μας μένει είναι ένα εισαγωγικός τρόπος ένταξης στους μηχανισμούς του παιχνιδιού και τις βασικές πίστες με κερασάκι ότι ξεκλειδώνετε κάποιους από τους 23 χαρακτήρες και λαμβάνετε εισιτήρια με τα οποία μπορείτε στο κατάστημα να αγοράσετε και άλλους. Προσωπικά βρήκα το συγκεκριμένο mode χάσιμο χρόνου και βαρετό, ωστόσο εύκολο για να μαζέψετε οδηγούς ώστε να τους χαρείτε σε άλλα modes.
Το Chocobo GP από την άλλη είναι απολαυστικό. Αποτελεί στην ουσία ένα τουρνουά με 64 παίχτες ταυτόχρονα συνδεδεμένους διαδικτυακά και χωρισμένους σε οκτάδες. Οι 4 καλύτεροι από κάθε οκτάδα μεταφέρονται στους 32, οι επόμενοι στους 16, στους 8 και στο τέλος έχουμε νικητή. Τόσο η σκέψη όσο και η υλοποίηση του συγκεκριμένου mode είναι εξαιρετική, εντούτοις πρέπει να ξέρετε ότι ένα μήνα μετά το λανσάρισμα του τίτλου το κοινό έπεσε. Θα βρείτε πάλι διαθέσιμους παίκτες και σίγουρα η ύπαρξη lite έκδοσης βοηθάει στο να μη γίνει εύκολα έρημος τόπος, όμως θα παίξετε κυρίως με Ιαπωνία. Παίζοντας αυτό το mode κερδίζετε εισιτήρια και mythril, ενώ δε λείπουν τα γεγονότα και οι αποστολές (επί παραδείγματι κάντε τόσα άλματα κλπ) που έχουν καλύτερες ανταμοιβές.
Πλούσιο το καλάθι του Chocobo GP, αλλά πώς παίζεται; Λοιπόν, προφανώς μοιάζει με το Mario Kart με την έννοια ότι έχει όπλα, ντριφταρίσματα (όχι στα joycon χα χα χα) και άλματα στο τέλος πλατφορμών για επιπλέον ώθηση. Εντούτοις, υπάρχουν δύο προσθήκες που κάνουν πιο πικάντικη την προσπάθεια. Η πρώτη είναι ότι μπορείτε να μαζέψετε μέχρι τρία όπλα ή όπως λέγονται στο παιχνίδι, magicite, και σε περίπτωση που βρείτε το ίδιο δύο ή τρεις φορές θα έχετε μια εξελιγμένη μορφή του επιπέδου 2 και 3 αντίστοιχα. Παραδείγματος χάριν αν έχετε fire τότε πετάτε μια μπάλα φωτιάς στην ευθεία. Αν έχετε δύο fire τότε ενοποιούνται σε fira, και η φωτιά κυνηγάει τον προπορευόμενο, ενώ με τρία fire παίρνετε το firaga που χτυπά όχι έναν παίκτη αλλά μια ολόκληρη περιοχή. Επιπλέον, τα magicites βρίσκονται σε αυγά που χωρίζονται ανάλογα με το χρώμα τους. Το χάλκινο δίνει ένα τυχαίο magicite, το ασημένιο αυγό αναβαθμίζει ένα magicite που ήδη έχετε στο επόμενο επίπεδο και το χρυσό δίνει δύο ίδια magicite. Η στρατηγική που φέρνει ο εν λόγω μηχανισμός είναι το κάτι άλλο και πραγματικά βάζει τον παίκτη στο να σκεφτεί ακόμα και προς τα που να οδηγήσει προκειμένου να πάρει το αυγό που θα τον βοηθήσει περισσότερο.
Η δεύτερη προσθήκη στη φόρμουλα που φέρνει το Chocobo GP είναι ότι κάθε χαρακτήρας, πέρα από τα διαφορετικά χαρακτηριστικά για ταχύτητα, επιτάχυνση, κράτημα στις στροφές κλπ, έχει και μια μοναδική ειδική κίνηση. Το Chocobo επί παραδείγματι γίνεται ανίκητο και τρέχει γρηγορότερα για περιορισμένο χρόνο, ο Gilgamesh πετάει σπαθιά μπροστά, η Shiva παγώνει και καθυστερεί τους αντιπάλους, ο Vivi εξαπολύει συνεχόμενα Μαύρη Μαγεία κ.ο.κ.. η κίνηση αυτή είναι διαθέσιμη κάθε φορά που ο μετρητής γεμίζει, στον αγώνα. Ο μετρητής γεμίζει αυτόματα λίγο λίγο αλλά και όταν μαζεύετε κρυστάλλους (το αντίστοιχο των νομισμάτων και των μήλων στα Mario Kart και Crash team racing αντίστοιχα).
Στο χαρτί όλα αυτά είναι ωραία, στην πράξη όμως υποσκάπτονται δυστυχώς από τις πίστες οι οποίες είναι γεμάτες από στενούς δρόμους, στροφές με τυφλά σημεία, πολλά εμπόδια και μικρή ποικιλία στο σχεδιασμό. Τις περισσότερες φορές προσωπικά μου θύμισε παιχνίδι για κινητά, τόσο στο επίπεδο της απεικόνισης όσο και της ποιότητας. Αν λοιπόν οι πίστες δεν είναι σχεδιασμένες για την ελευθερία και την πρωτοτυπία που θέλει να δώσει ο τίτλος, τότε αξίζει την ενασχόληση; Ξέρετε την απάντηση.
Ένα επιπλέον αρνητικό είναι ότι ο τίτλος , ακόμη και στην πλήρη έκδοση του σε αναγκάζει να παίξεις ξανά και ξανά και ξανά για να αποκτήσεις μύθριλ και εισιτήρια ώστε να ξεκλειδώσεις όλα τα καλούδια του ενώ φυσικά σου περνάει κάτω από το χαλάκι και την εύκολη λύση του να πληρώσεις για όλα αυτά, ακριβώς στη λογική των δωρεάν παιχνιδιών για κινητά. Ωστόσο, όταν κάποιος αγοράζει με 50€ ένα παιχνίδι, απαιτείται να προσφέρονται τα πάντα στην τιμή αγοράς και η απόκτηση των επιπλέον αντικειμένων εντός του παιχνιδιού να γίνεται με ένα διασκεδαστικό και εθιστικό τρόπο και όχι με μικροαγορές.
Τέλος, οπτικά ο τίτλος φαίνεται να τρέχει κοντά στα 60 fps, όμως η απεικόνιση δεν είναι τόσο άρτια όσο θα θέλαμε από τη Square Enix. Η λεπτομέρεια δεν είναι αρκετή στα μοντέλα και στις πίστες ενώ και το story mode είναι φτιαγμένο με τρισδιάστατους χαρακτήρες και στατικό φόντο. Προχειροδουλειά, ειδικά αν συγκριθεί με το δημοφιλή ανταγωνισμό που έχουμε ήδη αναφέρει. Η μουσική επίσης είναι… μια μίξη. Η αρχική οθόνη συνοδεύεται από ηλεκτρική κιθάρα και ροκ αισθητική που δεν ταιριάζει στο Chocobo, ενώ το κεντρικό μενού έχει ένα εκνευριστικό παιδικό Jpop μεταγλωττισμένο στα αγγλικά που ούτε καν τα παιδιά το αντέχουν. Η παρακαταθήκη του Final Fantasy έχει βοηθήσει ελάχιστα και είναι κρίμα.
Ένα πουλί που δεν πετάει
Το Chocobo GP είχε το δύσκολο έργο να ανταγωνιστεί μεγάλα ονόματα σε ένα είδος που δεν έχει αφήσει πολλά περιθώρια και ποικιλία ήδη. Προσπαθώντας να κάνει κάτι το διαφορετικό, σκοντάφτει σε ένα κακό σχεδιασμό στις πίστες και την αρρώστια των καιρών που ακούει στο όνομα μικροαγορές. Είναι 2 σημεία που θα μπορούσαν εύκολα να αποφευχθούν αν η Square Enix πίστευε περισσότερο στην πρότασή της και στο όνομα του Final Fantasy που το έχει αποδυναμώνει η ίδια με τις επιλογές της τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και με μικροαγορές όμως, αξίζει να το δοκιμάσετε και σίγουρα η Lite έκδοση βοηθάει. Όμως δύσκολα προσφέρει τελικά κάτι αξιομνημόνευτο.