Xenoblade Chronicles 2 [Switch Video Review]

Όταν πρωτοπαρουσιάστηκε επίσημα το Nintendo Switch, τον Ιανουάριο του 2017, ανακοινώθηκε ότι το Xenoblade Chronicles 2 θα ήταν διαθέσιμο το ίδιο έτος. Δεδομένου του μεγέθους των τίτλων Xenoblade, οι οποίοι από την εποχή του Wii εκπροσωπούν την RPG πρόταση της Nintendo για τα συστήματά της, ήμουν από εκείνους που δεν πίστευε ότι το παιχνίδι θα είναι έτοιμο. Να που όμως οι φόβοι μου διαψεύστηκαν και το Xenoblade Chronicles 2 είναι εδώ για να κλείσει το ομολογουμένως εξαιρετικά επιτυχημένο 2017 για το Nintendo Switch. Εντούτοις, το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε είναι αν ο τίτλος αξίζει το όνομα Xenoblade ή αν βγήκε βιαστικά στο φως.

[video_embed name=”Xenoblade-2-review”]

 

 

Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι το Xenoblade Chronicles 2 είναι ένα κλασικό Ιαπωνικό RPG, το οποίο σημαίνει ότι η πλοκή είναι προσχεδιασμένη γύρω από χαρακτήρες οι οποίοι έχουν τη δική τους προσωπικότητα και ο πρωταγωνιστής αυτής επίσης δε διαμορφώνεται από τον παίκτη, ούτε ως προς τη μορφή αλλά ούτε ως προς τις αντιδράσεις του. Με λίγα λόγια, ο παίκτης δεν έχει τη δυνατότητα να επιλέξει τον τρόπο απόκρισης του πρωταγωνιστή στην ιστορία, αλλά είναι θεατής αυτής όπως περίπου όταν διαβάζετε ένα βιβλίο ή όταν βλέπετε μια ταινία.

Η ιστορία εκτυλίσσεται στον κόσμο Άλρεστ ο οποίος αποτελείται κυρίως από τη Θάλασσα των Νεφών στην οποία κινούνται οι Τιτάνες. Πάνω στους Τιτάνες, οι οποίοι μπορεί να είναι μεγάλοι σαν μια ήπειρο ή μικρότεροι σαν ένα νησάκι, υπάρχει η ζωή: άνθρωποι, πανίδα και χλωρίδα. Οι άνθρωποι μπορούν να ταξιδεύουν τη Θάλασσα των Νεφών και έτσι να μετακινούνται από τον ένα Τιτάνα στον άλλο. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς οι Τιτάνες έχουν αρχίσει να πεθαίνουν, οπότε υπάρχει κίνδυνος κάποια στιγμή όλη η ζωή γενικά, να μείνει δίχως τόπο. Υπάρχει ωστόσο η πιθανότητα, ο πυρήνας ενός νεκρού Τιτάνα να συσχετιστεί με έναν άνθρωπο και να αναγεννηθεί ως Λεπίδα (Blade), ένα υπερφυσικό ον που προσφέρει έλεγχο σε ένα από τα στοιχεία της φύσης στον άνθρωπο με τον οποίο συνεργάζεται, ο οποίος πλέον αποτελεί τον Οδηγό (Driver) της εκάστοτε Λεπίδας.

Κάπου εδώ γνωρίζουμε τον  Rex, ένα αγόρι που δουλεύει ως διασώστης υλικών, δηλαδή βουτάει στη Θάλασσα των Νεφών και ψάχνει  για αντικείμενα τα οποία τα πουλάει στην αγορά για να βγάλει το ψωμί του. Δυστυχώς σε μια αποστολή του δολοφονείται, αλλά έρχεται πίσω στη ζωή από την Πάηρα, μια Λεπίδα, η οποία ως μοναδική προϋπόθεση θέτει να την πάει στο Ελήσιουμ, τον παράδεισο από τον οποίο, σύμφωνα με το θρύλο, έχει προέλθει όλη η ζωή και βρίσκεται στην κορυφή του Δέντρου του Κόσμου. Ωστόσο, η Πάηρα δεν είναι τόσο αθώα όσο φαινομενικά δείχνει και πολλοί Οδηγοί με τις Λεπίδες τους προσπαθούν να την καταστείλουν καθώς φοβούνται ότι θα χαλάσει τα σχέδιά τους, ενώ της χρεώνουν τη συμμετοχή της στον πόλεμο των Αιγιδών 500 χρόνια πριν, στον οποίο καταστράφηκαν αρκετοί Τιτάνες.

Το παιχνίδι όπως αντιλαμβάνεστε από αυτά τα ολίγα, έχει ως πυρήνα του την ιστορία και στηρίζεται σε αυτή τόσο έντονα όσο τα Final Fantasy του παρελθόντος. Κατά τη διάρκεια αυτής όχι μόνο θα ενδιαφερθείτε για τους χαρακτήρες της, αλλά θα σας γεννηθούν ποικίλα συναισθήματα, όπως: απορίας σχετικά με το τι συμβαίνει, θαυμασμού για τον μαγευτικό κόσμο με τη θαυμάσια και ξεχωριστή μυθολογία, διχασμού σχετικά με τα κίνητρα των ηρώων και γενικά θα γίνετε ενεργός θεατής γεγονότων με πολλές εναλλαγές στην πλοκή, κάτι που ειλικρινά είχα να το δω πολλά χρόνια και μου είχε λείψει σε σημείο που πίστευα ότι δε θα δημιουργηθεί ποτέ ξανά τόσο αγνό, καθαρόαιμο Ιαπωνικό RPG. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι η ιστορία δεν έχει κάποια κλισέ ή ανόητα σημεία, αλλά όπως και σε μια καλή ταινία ή ένα βιβλίο όλα δένουν στο αποκορύφωμα του ταξιδιού. Εταιρείες που πρωτοστάτησαν στην εν λόγω κατηγορία (SquareEnix γκουχ γκουχ) μπορούν να πάρουν μαθήματα επιστροφής στις ρίζες παίζοντας το Xenoblade Chronicles 2, ώστε οι gamers κάθε ηλικίας να μπορούμε να απολαύσουμε ξανά ένα καλογραμμένο σενάριο στις βάσεις της ιαπωνικής anime κουλτούρας.

Όπως όλα τα RPG της ιαπωνικής σχολής έτσι και εδώ το gameplay χωρίζεται ξεκάθαρα στην εξερεύνηση και τη μάχη με εχθρούς. Στην εξερεύνηση, θα κληθείτε να ακολουθήσετε αποστολές που θα σας βοηθήσουν να προχωρήσετε την κεντρική ιστορία του τίτλου και υποαποστολές για να κερδίσετε καλούδια και πόντους εμπειρίας. Ο τίτλος έχει όσα περιμένετε, πόλεις, χωριά, μεγάλες εκτάσεις από πεδιάδες, βραχώδη μέρη, λίμνες κ.ά. και όλα δένουν με το θέμα των Τιτάνων στους οποίους βρίσκεστε. Εντούτοις, υπάρχει μια πληθώρα από λεπτομέρειες που του δίνουν τον δικό του χαρακτήρα και πρέπει να έχετε υπόψη σας όπως επί παραδείγματι η παλίρροια της Θάλασσας των Νεφών η οποία μπορεί να απαγορεύσει ή να επιτρέψει τη μετακίνηση σε κάποια μέρη, ο κύκλος μέρας και νύχτας που ρυθμίζεται από το ρολόι του παιχνιδιού και καθορίζει το τι μπορείτε να κάνετε και πότε, τα σημεία συλλογής και διάσωσης υλικών που βρίσκονται διάσπαρτα και θα σας παροτρύνουν ουκ ολίγες  φορές να ξεστρατήσετε από το δρόμο σας και το γεγονός ότι οι τιμές των αντικειμένων που αγοράζετε δεν είναι ίδιες παντού και πάντα επιβάλλοντας την έρευνα για τις πιο συμφέρουσες προσφορές. Το παιχνίδι έχει ένα πολύ έξυπνο σύστημα ανταμοιβής του παίκτη, αφού όσο περισσότερο ασχολείστε με side quests και τους εμπόρους κάθε πόλης αγοράζοντας τα προϊόντα τους, τόσο η πόλη ανεβαίνει σε επίπεδο και προσφέρει ακόμη περισσότερα.

Αναφορικά με την περιπλάνηση στην άγρια φύση οφείλω να διευκρινίσω ότι δεν είναι ελεύθερη, στο σημείο που ήταν στο Xenoblade Chronicles X και σε καμία περίπτωση ο τίτλος αυτός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανοιχτού κόσμου μιας και συνήθως η πλοκή σας μεταφέρει από το σημείο Α στο σημείο Β. Βέβαια, δεν είναι εντελώς γραμμικό και υπάρχουν ιδιαίτερα γιγαντιαίες τοποθεσίες για να δείτε, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε και να φτάσετε στην άλλη άκρη του Άλρεστ εξαρχής. Με λίγα λόγια υπάρχουν περιορισμοί όπως ένα κλασικό παιχνίδι του είδους. Ωστόσο, όλες οι δυνατότητες ενασχόλησης του παίκτη που προανέφερα, θα σας ωθήσουν σίγουρα στο να δαπανήσετε αρκετό χρόνο για να μελετήσετε και να μάθετε μια καινούργια τοποθεσία σπιθαμή προς σπιθαμή, αφού πάντα έχετε κάτι να κερδίσετε. Στο σημείο αυτό ωστόσο θα πρέπει να πω ότι προσωπικά δε βοηθήθηκα ούτε από το χάρτη που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ούτε από το γενικό χάρτη που βρίσκεται στο μενού. Ο πρώτος είναι μικρός και με υψηλό zoom in, οπότε δεν εξυπηρετεί και ο δεύτερος έχει πολλά εικονίδια, κάποια εκ των οποίων είναι άχρηστα και δεν προσφέρουν πληροφορία, ενώ για να έχεις πρόσβαση σε αυτόν θα πρέπει να ανοίξεις το κεντρικό μενού με το + και να μεταβείς στο skip travel. Μόνο και μόνο από το όνομα της επιλογής καταλαβαίνουμε ότι οι σχεδιαστές είχαν σκοπό να χρησιμοποιηθεί για τηλεμεταφορά από ένα τοπικό σημείο σε άλλο και όχι για να τον συμβουλεύεται ο παίκτης, ωστόσο το μέγεθος των περιοχών είναι τέτοιο που επιβάλλει ένα καθαρό ευδιάκριτο τρόπο για να ξέρεις πού βρίσκεσαι, κάτι που δυστυχώς δεν προσφέρεται.

Σχετικά με τις μάχες σας με τους εχθρούς, αυτές τελούνται σε πραγματικό χρόνο. Σημαδεύετε με το R, τραβάτε το όπλο σας με το A και ο χαρακτήρας που ελέγχετε στην τριμελή ομάδα σας, αρχίζει και βαράει αυτόματα τον αντίπαλο. Κάθε φορά που χτυπάτε φορτώνουν οι 3 Τεχνικές (Arts) που αντιστοιχούν στα X, Y, B και κάθε Τεχνική θέλει διαφορετικό αριθμό αυτόματων χτυπημάτων μέχρι να καταστεί έτοιμη. Όταν αυτό γίνει, πατάτε το ανάλογο κουμπί και την εκτελείτε. Η θέση σας έναντι του εχθρού είναι σημαντική μιας και άλλη Τεχνική θα σας ζητήσει να βρίσκεστε πίσω από αυτόν και άλλη στα πλάγια ώστε να προκαλέσετε μεγαλύτερη ζημιά. Κάθε φορά που εκτελείτε τώρα μια Τεχνική, φορτώνει η Ειδική Τεχνική που αντιστοιχεί στο κουμπί A. Η ιδιαιτερότητα αυτής είναι ότι έχει 4 επίπεδα, ήτοι αν καταστεί έτοιμη μπορείτε να μην τη χρησιμοποιήσετε και αντ’ αυτού να συνεχίσετε να τη φορτώνετε στοχεύοντας στη μεγαλύτερη ζημιά που θα προκαλέσετε αν ανεβεί επίπεδο.

Κάποιες από τις Τεχνικές, θέτουν τον εχθρό υπό μια ειδική κατάσταση, όπως το topple που τον ρίχνει κάτω και το launch που τον εκτοξεύει στον αέρα και μάλιστα αυτές συνδυάζονται σε combo από τους Drivers της ομάδας σας με την αυστηρή σειρά: breakàtoppleàlaunchàsmash. Και οι Ειδικές Τεχνικές όμως φτιάχνουν combo μεταξύ τους οπότε θα πρέπει να προσέχετε τι συμβαίνει στην οθόνη και τι μπορείτε να πράξετε και πότε. Τέλος θα χρειαστεί να έχετε το νου σας στις 3 μπάρες που εμφανίζονται στο άνω αριστερό κομμάτι της οθόνης. Μια μπάρα επιτρέπει την ανάσταση ενός από την ομάδα σας, ενώ η χρήση και των τριών ξεκινά μια αλισιδωτή επίθεση των Λεπίδων σας. Και μιας που μιλήσαμε για τις Λεπίδες, θα ήθελα να σας πω ότι καθορίζουν την κλάση του χαρακτήρα που ελέγχετε, άρα επί της ουσίας το ρόλο του στη μάχη (healer, tank, fighter κλπ), τα στατιστικά του, τις Arts του και το όπλο του.  Ο κάθε χαρακτήρας μπορεί να έχει έως τρεις Λεπίδες τη φορά και μπορεί να τις εναλλάσσει κατά τη διάρκεια των μαχών, οπότε η στρατηγική σας είναι δυνατόν να προσαρμόζεται σε πραγματικό χρόνο, ανάλογα με το τι αντιμετωπίζετε. Γενικά, το σύστημα μάχης φαίνεται ιδιαίτερα απαιτητικό και σύνθετο στην αρχή, ωστόσο τόσο τα συνεχή tutorials όσο και τα καθαρά μενού, θα σας κάνουν με τον καιρό να το συνηθίσετε και να το χαρείτε καθώς έχει αρκετό βάθος, ελευθερία και πρωτοτυπία, ενώ είναι αρκετά διαφορετικό από όσα προσέφεραν τα προηγούμενα μέρη της σειράς Xenoblade.

Μένοντας στο Θέμα των Λεπίδων, στο ταξίδι σας θα βρείτε αντικείμενα που ονομάζονται πυρηνικοί κρύσταλλοι και από αυτούς θα δημιουργήσετε Λεπίδες. Αυτές μάλιστα είναι δύο ειδών: οι κοινές και οι σπάνιες. Όλες μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις μάχες αλλά σας προτείνω τις κοινές να τις κρατήσετε για αποστολές στο δίκτυο εμπόρων και να μη επενδύσετε χρόνο σε αυτές. Ωστόσο, κάθε Λεπίδα έχει ένα σύνολο από ιδιότητες για να αναπτύξετε ανάλογα με το βαθμό συγγένειας με τον χαρακτήρα που έχουν συσχετιστεί και έτσι ακόμη και κάποιες κοινές Λεπίδες μπορεί να έχουν μια ιδιότητα που θα χρειαστείτε έξω στη φύση όπως βοτανολογία, δύναμη, εστίαση κ.λπ.. Υπάρχει λοιπόν πολύ βάθος στην ανάπτυξη από επίπεδο σε επίπεδο και ενώ η ανά χαρακτήρα και ανά Λεπίδα παραμετροποίηση είναι κάπως περιορισμένη, η χρήση τριών Λεπίδων ταυτόχρονα δημιουργεί πλήθος επιλογών και πιθανοτήτων.

Περνώντας στα τεχνικά χαρακτηριστικά του τίτλου, τα γραφικά κάποιες φορές φαίνονται πολύ όμορφα, όπως στα μοντέλα των χαρακτήρων, σε κάποια περιβάλλοντα και ιδιαίτερα στα cutscenes, ενώ άλλες φορές έχουν ατέλειες κυρίως στα κοντινά των NPC. Η κάμερα επίσης έχει κάποια μικροπροβληματάκια σε κλειστούς χώρους με κολώνες, οπότε χάνει την εστίασή της, αλλά από την άλλη είναι πλήρως διαχειρίσιμη από τον παίκτη πάντα, γεγονός ιδιαίτερα θετικό. Η τεχνική της απεικόνισης που χρησιμοποιείται θυμίζει αυτή του Xenoblade Chronicles X, ωστόσο το draw distance φαίνεται πιο περιορισμένο αυτή τη φορά και τα textures ίσως αργούν περισσότερο να φορτώσουν. Ειδικά αυτή την καθυστέρηση θα την παρατηρήσετε όταν κάνετε skip travel από μία ήπειρο σε άλλη, οπότε πρώτα τα μοντέλα έχουν φορτώσει και σταδιακά εμφανίζονται οι λεπτομέρειες. Περαιτέρω, το framerate πέφτει αισθητά όταν γίνονται πολλά επί της οθόνης, ενώ δε διαπίστωσα αλλαγές στην απόδοση σε handheld ή docked mode. Και μιας που αναφέρθηκα στο handheld ετοιμαστείτε να δείτε τη μπαταρία του Nintendo Switch να ζορίζεται να φτάσει τις 2,5 ώρες. Το παιχνίδι είναι κτήνος για το hardware.

Στα του ήχου, οι ηθοποιοί που έχουν δανείσει τη φωνή τους έχουν, σε γενικές γραμμές, κάνει καλή δουλειά. Η προφορά είναι σκωτσέζικη και περισσότερο βαριά απ’ όσο θα ήθελα, αλλά η ερμηνεία δεν είναι κακή σε καμία περίπτωση. Δυστυχώς δε μου δόθηκε η ευκαιρία να δοκιμάσω την ιαπωνική έκδοση μιας και αυτή θα γίνει διαθέσιμη την ημέρα που ο τίτλος θα βγει στην αγορά, αλλά από τα trailer και μόνο είμαι σίγουρος ότι θα γίνει η αγαπημένη μου. Τέλος, η μουσική που πλαισιώνει το παιχνίδι είναι γενικά πολύ ευχάριστη με αποκορύφωμα το μουσικό θέμα του τίτλου που απλά το λατρεύω καθώς το άκουσμά του δημιουργεί πλήθος συναισθημάτων και κλιμακώνει τα όσα συμβαίνουν στην οθόνη σας. Άνετα θα σας συμβούλευα να αγοράσετε το soundtrack όταν και αν γίνει διαθέσιμο.

 [wp-review id=”16580″]