- “Μην αφήσετε τη Nintendo να καταστρέψει ολόκληρη τη βιομηχανία” – Είναι όντως τα 80€για το Mario Kart World καταστροφή; - 4 Απριλίου 2025
- Η φυσική έκδοση του Cyberpunk 2077 στο NS2 ΔΕΝ θα απαιτεί πρόσθετο download! - 4 Απριλίου 2025
- Δεν σας “έψησε” η επίσημη κάμερα του NS; Δείτε την Piranha Plant camera της HORI! - 4 Απριλίου 2025
Είτε συμφωνεί κάποιος με τη Nintendo είτε όχι, σίγουρα θα συμφωνεί πως η εν λόγω εταιρεία έχει ένα ιδιαίτερο gaming αποτύπωμα στην κοινότητα. Αυτό εκφράζεται από στρατηγικές αποφάσεις τις οποίες η μαμα ninty λαμβάνει, ιδιαίτερα όταν είναι σε μια διαφορετική ρότα από αυτήν της Microsoft και της Sony. Ωστόσο μήπως αυτές οι “διαφορετικές” επιλογές που κάνει είναι και ο λόγος που είναι η μόνη gaming εταιρεία από αυτές που ξεκίνησαν την video games επαναστάση που μεσουρανεί ακόμα;
Όλοι αντλούμε ευχαρίστηση και περηφάνια όταν καταφέρνουμε κάτι δύσκολο στην κανονική αλλά και στην gaming ζωή μας. Είναι αναμενόμενο να περιμένουμε αναγνώριση και επιβράβευση. Ως εδώ όλα καλά. Κάπου εκεί όμως Microsoft αρχικά και Sony θεώρησαν σωστό όχι μόνο να προχωρήσουν στο μέγα ατόπημα των trophies αλλά και να το συνεχίζουν.
Χωρίς να σχολιάσω την αρχική εικόνα των trophies, θα ήθελα να επικεντρωθώ στη σημερινή κατάσταση που επικρατεί: όλοι -ή έστω σχεδόν όλοι- κυνηγάνε σχεδόν επαγγελματικά πλατίνες. Ναι πλατίνες. Όχι να ευχαριστηθούν όπως πρέπει ένα τίτλο για το μεγαλείο του, αλλά για να βγει το γνωστό pop up με τον ήχο της ευχαρίστησης : Achievement Unlocked. Και;
Στο εν λόγω σημείο θα μπορούσα να παραθέσω πλείστα επιχειρήματα λογικής, ωστόσο θα στοχεύσω στην επίκληση στο έμφυτο συναίσθημα των gamers, με ένα απλό παράδειγμα με σκοπό να γίνει αντιληπτό από όλους:
Πόσα achievements αξίζουν τα δάκρυα μας στο Last Of Us; Πόσα trophies αντιστοιχούν στο πρώτο Blood Moon που συναντήσαμε στο Breath Of The Wild; Και πόση ανατριχίλα αλήθεια αντιστοιχεί ακόμα και στο άκουσμα του theme του Halo;
Κύριοι/ες τα videogames είναι art. Τελεία και παύλα. Και ως έργα τέχνης δε ζυγίζονται, απ’ όπου και αν προέρχονται, ιδιαίτερα όταν αναμειγνύονται με τις παιδικές μας αναμνήσεις. Ναι ακόμα και η Mona Lisa αξίζει εκατομμύρια αλλά αν στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς βάλετε την πρώτη ζωγραφιά του παιδιού σας, προς τα που γέρνει;
Οπότε ας ευχαριστηθούμε τα games για αυτό που είναι και αυτό που μας κάνουν να αισθανόμαστε και ας αφήσουμε το πλατινοκυνηγητό
