- [REVIEW] Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club - 21 Οκτωβρίου 2024
- Luigi’s Mansion 2 HD [Switch Review] - 23 Ιουλίου 2024
- [Switch Review] Paper Mario: The Thousand Years Door - 11 Ιουνίου 2024
Παντοτινό διαμάντι!
Στο μεγάλο και (άλλοτε) ακμάζων βασίλειο του Trodain τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Ένας διαβολικός γελωτοποιός, ο Dhoulmagus, φαίνεται πως ζήλεψε την δόξα του Joker και έφερε την πλήρη καταστροφή.
Έκλεψε ένα αρχαίο σκήπτρο, κειμήλιο της βασιλικής οικογένειας και με τη βοήθεια του, κατάστρεψε ολόκληρο το βασιλικό κάστρο, μετατρέποντας τους πάντες σε φυτά! Από την πανίσχυρη κατάρα που εξαπέλυσε, γλύτωσαν μόνο 3 άνθρωποι. Ο βασιλιάς Trode, η κόρη του η πριγκίπισσα Medea και ο Ήρωας μας. Ο τελευταίος είναι ο χαρακτήρας που ελέγχουμε και του δίνουμε το όνομα μας στην αρχή. Πριν τα γεγονότα ήταν ένας απλός στρατιώτης στην βασιλική φρουρά.
Δυστυχώς για τους ίδιους, οι δύο εκπρόσωποι της βασιλικής οικογένειας, δεν γλύτωσαν χωρίς απώλειες. Αν και απέφυγαν τα χειρότερα, μεταμορφώθηκαν και πλέον δεν αναγνωρίζονται! Ο βασιλιάς σε ένα τερατάκι που φέρνει ανάμεσα σε troll και …Master Yoda και η βασίλισσα σε ένα όμορφο άσπρο άλογο (πάλι καλά!). Στη παρέα των τριών έχει προστεθεί και ένας δυναμικός και πολύ cool τύπος ο Yangus ο οποίος αν και δεν είναι το καλύτερο παιδί, η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να συνοδεύει την παρέα των καλών.
Στην πορεία, σχετικά σύντομα, η ομάδα αυτή θα εμπλουτιστεί με δύο ακόμα σταθερά μέλη. Την Jessica που παρά την καλή καταγωγή της, δεν είναι καθόλου καθώς πρέπει και τον Angelo έναν νεαρό Ναΐτη Ιππότη με έφεση στον τζόγο και τις γυναίκες! Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των δύο, πέρα από τον ατίθασο χαρακτήρα τους, το παρελθόν που τους στοιχειώνει και πους τους σπρώχνει για εκδίκηση απέναντι στον Dhoulmagus.
Το παιχνίδι ξεκινά, καθώς η αταίριαστη αυτή παρέα (χωρίς την Jessica και τον Angello ακόμα), ταξιδεύει και βρίσκεται έξω από την πόλη Farebury. Ακολουθούν τα ίχνη του Dhoulmagus ελπίζοντας να τον εντοπίσουν και να τον υποχρεώσουν με κάποιο τρόπο να άρει την κατάρα του. Δεν θα αργήσουν όμως να συνειδητοποιήσουν, πως το έργο τους αυτό, μόνο εύκολο δεν είναι. Κάπως έτσι λοιπόν, ξεκινά η ιστορία μας. Μια ιστορία η οποία θα έχει μπόλικες εξελίξεις και ανατροπές μιας και τελικά πολλά δεν είναι όπως φαίνονται.
Το σενάριο του παιχνιδιού μπορεί να μη είναι σούπερ πρωτότυπο, αλλά κάνει όλα όσα χρειάζονται με υποδειγματικό τρόπο. Ξετυλίγεται σταδιακά και είναι συνεχώς «τόσο όσο», ώστε από τη μια να προχωράει τα πράγματα παραπέρα και από την άλλη να μην πλατειάζει και τελικά να κουράζει. Έτσι ο παίκτης έχει κίνητρο να μπει βαθιά μέσα στον κόσμο του παιχνιδιού και να ταυτιστεί με τους χαρακτήρες πράγματα που πάντα είναι τα ζητούμενα για παιχνίδια αυτού του είδους. Επιπλέον η απλότητά και η καθαρότητα του, κρατάει το ενδιαφέρον ζωντανό μέχρι την κορύφωση του τέλους.
Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα…
Ο κόσμος του παιχνιδιού είναι μεγάλος, χωρίς όμως να γίνεται σε καμιά περίπτωση χαοτικός. Αποτελείται από 3-4 μεγάλα νησιά – ηπείρους, καθώς και από αρκετά ακόμα μικρότερα. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως ο κόσμος αυτός, είναι πραγματικά γεμάτος και ζωντανός, πράγμα που σε κάνει εύκολα και γρήγορα να νιώθεις σαν κομμάτι του. Πόλεις, ιδιαίτερες τοποθεσίες, μπουντρούμια, ταξίδια με πιθανά και απίθανα μέσα και γενικά ότι θα περίμενε κάποιος από ένα fantasy setting βρίσκονται διάσπαρτα παντού και περιμένουν να τα εξερευνήσετε.
Όλα αυτά «εμπλουτίζονται» πάντα με την πανίδα της κάθε περιοχής η οποία μόνο φιλική δεν είναι. Τέρατα λοιπόν βγαλμένα, από την ιδιαίτερη και κάπως σουρεάλ αισθητική της σειράς, βρίσκονται τοποθετημένα παντού και είναι έτοιμα όχι μόνο να σας κάνουν τη ζωή δύσκολη αλλά και να βελτιώσουν τα στατιστικά και το κομπόδεμα σας, αν όλα πάνε κατ’ ευχή. Η τεράστια ποικιλία τους προσθέτει πάρα πολλά στο παιχνίδι. Το καλό είναι, πως σε αντίθεση με παλιότερα παιχνίδια αλλά και την original PS2 έκδοση, εδώ τα τέρατα είναι ορατά, πράγμα που σημαίνει πως τις περισσότερες φορές μπορείτε να τα αποφύγετε. Επίσης υπάρχει κανονικός κύκλος ημέρας νύχτας με το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό παίζει ρόλο και να μην είναι διακοσμητικό.
Ο κόσμος γενικά κληρονομεί όλα τα χαρακτηριστικά τα οποία είναι γνώριμα σε όποιον έχει παίξει άλλα παιχνίδια της σειράς. Έτσι οι πόλεις διαθέτουν τα γνωστά καταστήματα (όπλα, ρουχισμός, αντικείμενα κλπ), τους ναούς όπου μπορείτε να σώσετε, το πανδοχείο όπου με κάποιο αντίτιμο ξεκουράζεστε και αναπληρώνετε την χαμένη σας ενέργεια και αρκετά άλλα. Πολύ θετικό είναι το γεγονός ότι είναι αρκετά εύκολο και προσιτό σχεδόν από την αρχή, να τηλεμεταφέρεστε από σημείο σε σημείο του χάρτη γλυτώνοντας έτσι χρονοβόρες και εκνευριστικές μετακινήσεις.
Η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού αποτελεί το σημαντικότερο προσόν του, αφού σαν σύνολο καταφέρνει να γίνει υποβλητική και ευχάριστη ταυτόχρονα. Οι ιδιαίτεροι και τρομερά ευφάνταστοι κόσμοι του αλλά και η ιστορία που ξεδιπλώνεται με υποδειγματικό τρόπο συμβάλλουν αποφασιστικά. Παρόλα αυτά, δεν παίρνει ιδιαίτερα στα σοβαρά τον εαυτό του (πράγμα σύνηθες για τη σειρά). Tα cel shaded γραφικά, τα πολύ ιδιαίτερα voice overs οι συχνά χιουμοριστικές αντιδράσεις των χαρακτήρων (καλών και κακών), οι διάλογοι και διάφορα άλλα συμβάλουν σε αυτό. Συνολικά, κρατάει συνεχώς μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο έπος και στον …χαβαλέ, πράγμα που δουλεύει αναπάντεχα καλά αφού ποτέ δεν νιώθεις να ξεφεύγει ούτε προς το δήθεν, αλλά ούτε και προς το γελοίο.
Γραφικά, ήχος, χειρισμός
Όπως λεπτομερώς αναλύσαμε στο preview μας (το οποίο καλό είναι να διαβάσετε), το παιχνίδι αποτελεί port της PS2 έκδοσης που κυκλοφόρησε από το 2004 ως το 2006 σε Ανατολή και Δύση. Καταλαβαίνουμε εύκολα λοιπόν πως έχουμε να κάνουμε με μια τεράστια παραγωγή και αυτό είναι κάτι που φαίνεται από την αρχή. Υπέροχα γραφικά, εντυπωσιακότατοι 3D κόσμοι (πρώτη φορά στη σειρά), μουσική αλλά και voice overs σχεδόν παντού.
Η μεταφορά που έχει γίνει από το 3DS στο PS2 είναι σε γενικές γραμμές άψογη και στην ουσία δεν υπάρχουν στιγμές που να προδίδεται η port φύση του τίτλου. Το μέγεθος των γραφικών δεν προβληματίζει ιδιαίτερα ακόμα και στο original 3DS στο οποίο έγινε το review. Επίσης δεν υπάρχουν σοβαρά τεχνικά παραπατήματα εκτός από ένα αρκετά έντονο pop in στις ανοικτές κυρίως περιοχές του χάρτη. Σημαντικό μείον, είναι το ότι δεν υπάρχει στερεοσκοπικό 3D, γιατί σύμφωνα με τους δημιουργούς, οι πόροι του συστήματος δεν επαρκούσαν για κάτι τέτοιο. Ένα άλλο εξίσου σημαντικό μείον είναι το ότι επιλέχθηκε η συνθετική μορφή του soundtrack και όχι η ορχηστρική που υπήρχε στο PS2.
Τέλος ο χειρισμός είναι υποδειγματικός χωρίς να προβληματίζει πουθενά. Με τον αναλογικό ελέγχουμε τον χαρακτήρα μας και με τον ψηφιακό σταυρό ελέγχουμε την κάμερα. Εναλλακτικά η κάμερα ελέγχεται και με τα L-R πλήκτρα κάτι που μάλλον είναι αρκετά πιο βολικό. Στο mode αυτό, το ταυτόχρονο πάτημα των L-R ισοδυναμεί με ευθυγράμμιση της κάμερας στην γωνία που κοιτάει ο χαρακτήρας, χαρακτηριστικό που καλό είναι να συνηθίσετε γιατί βολεύει πολύ.
Αναμενόμενα, το A είναι το πλήκτρο δράσης και το B το πλήκτρο ακύρωσης, ενώ στην ουσία με το πλήκτρο Χ ενεργοποιείται το UI του παιχνιδιού που δίνει πρόσβαση στις πολλές και σύνθετες λειτουργίες του. Τέλος στο πλήκτρο START έχει δοθεί η λειτουργία της κάμερας για την οποία θα τα πούμε παρακάτω. Μεγάλο συν σε σχέση με την PS2 έκδοση θεωρούμε την χρήση της δεύτερης οθόνης ως χάρτη κάτι που κάνει το παιχνίδι πολύ πιο προσιτό από την πρώτη στιγμή. Αντίθετα η έλλειψη δεύτερου αναλογικού (δεν υποστηρίζεται το n3DS) αποτελεί ένα μείον το οποίο όμως δεν είναι σημαντικό μιας και οι εναλλακτικές που δίνονται αποδίδουν επαρκώς.
Από …μηχανής θεός!
Η εξέλιξη των χαρακτήρων ακολουθεί προκαθορισμένα μονοπάτια. Ανεβάζοντας level βελτιώνονται τα στατιστικά χωρίς ο παίκτης να επεμβαίνει κάπου. Εξίσου προκαθορισμένα είναι και τα είδη των όπλων τα οποία μπορεί να χειριστεί ο κάθε χαρακτήρας και τα οποία είναι τρία για τον καθένα (συν τα γυμνά χέρια του). Έτσι ο Ήρωας για παράδειγμα, μπορεί να χειριστεί ξίφη, λόγχες και μπούμεραγκ. Άλλοι χαρακτήρες χειρίζονται άλλα είδη όπλων, προκαθορισμένα πάντα.
Η επέμβαση του παίκτη, συνίσταται κυρίως στον τρόπο που διαχειρίζεται τα λεγόμενα Skill Points
Τα παραπάνω καθώς και η ατελείωτη ποικιλία από όπλα, αντικείμενα και εξοπλισμό που μπορούμε να επενδύσουμε πάνω στον κάθε χαρακτήρα χαρίζουν σημαντικότατο βάθος στο σύστημα μάχης. Εδώ δεν υπάρχουν εκπλήξεις πράγμα μάλλον αναμενόμενο. Το σύστημα λοιπόν είναι το γνωστό Turn Based σύστημα όπως περίπου το ξέρουμε και από άλλα παιχνίδια της σειράς. Κάποιες μικροβελτιώσεις υπάρχουν. Έτσι μπορούμε να επέμβουμε ριζικά στον ρυθμό της μάχης πράγμα που βολεύει πολύ τις λίγες ευτυχώς φορές που θα χρειαστείτε grinding. Αυτό γίνεται πειράζοντας την ταχύτητα των animation και με εντολές σε όποια μέλη μας επιθυμούμε ώστε να παίζουν μόνοι τους με τον επιθυμητό τρόπο.
Επιπλέον στρατηγική στην μάχη προσθέτει η επιλογή Psyche Up. Επιλέγοντας την, ο χαρακτήρας μας χαρίζει μια κίνηση του, ανεβάζοντας όμως τον λεγόμενο δείκτη “Psyche”. Αυτό σημαίνει πως όταν επιχειρήσει την επίθεση του, αυτή θα είναι σαφώς πιο αποτελεσματική! Πολλαπλές συνεχόμενες χρήσεις, είναι δυνατές ανεβάζοντας εκθετικά τα αποτελέσματά, αλλά και το ρίσκα της!
Το σύστημα μάχης συνολικά μπορεί λανθασμένα να εκληφθεί ως απλοϊκό αλλά στην πραγματικότητα μόνο τέτοιο δεν είναι. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που καθορίζουν την πορεία μιας μάχης. Spells, abilities και όπλα έχουν θετικά και αρνητικά ενώ και η αποτελεσματικότητά τους ποικίλει ανάλογα με το ποιον έχετε απέναντι σας. Συνεπώς τυφλοσούρτες και εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν και απαιτείται πάντα σκέψη και προσεκτικές κινήσεις.
Τέλος σημαντική καινοτομία αποτελεί το γεγονός πως εισάγεται στην σειρά σύστημα crafting για την παραγωγή ισχυρότερων όπλων και αντικειμένων. Έτσι έχουμε το σύστημα της Αλχημείας το οποίο το είδαμε και σε μεταγενέστερους τίτλους. Με αυτό μπορούμε ανακαλύπτοντας συνταγές σε διάφορες βιβλιοθήκες να συνδυάσουμε κάποια συστατικά για να φτιάξουμε άλλα, σαφώς ισχυρότερα και πιο σπάνια. Το σύστημα είναι εξαιρετικό και δουλεύει πολύ καλά, συνεπώς καλά είναι να ασχοληθείτε μαζί του. Επιπλέον θετικό, που βοηθάει γενικώς το παιχνίδι, είναι πως οι χαρακτήρες διαθέτουν τόσο private όσο και shared inventory (την λεγόμενη σακούλα) πράγμα που κάνει τη ζωή πολύ πιο εύκολη στην διαχείριση των αντικειμένων.
Βάλε κάτι ακόμα
Το γεγονός πως το παιχνίδι αποτελεί επανέκδοση σημαίνει πως υπήρχαν περιθώρια για εμπλουτισμό (στο ήδη πλούσιο) περιεχόμενο. Το παιχνίδι δεν απογοητεύει ούτε εδώ. Υπάρχει λοιπόν μια επιπλέον χαριτωμένη λειτουργία αυτή της κάμερας. Πατώντας το πλήκτρο Start το 3DS μετατρέπεται σε …smartphone δίνοντας μας την δυνατότητα να φωτογραφίζουμε τέρατα και αξιοθέατα γενικώς. Η δυνατότητα αυτή εμπλουτίζεται σημαντικά με επιπλέον mini quests αφού υπάρχει κάποιος npc ο οποίος είναι πρόθυμος να μας αναθέτει «φωτογραφικές» αποστολές με διάφορα ανταλλάγματα.
Οι προσθήκες όμως και στο καθεαυτό περιεχόμενο του τίτλου μόνο αμελητέες δεν είναι! Έτσι έχουμε την δυνατότητα (σε αρκετά προχωρημένο σημείο του παιχνιδιού είναι η αλήθεια) να εντάξουμε ως playable δύο από τους σημαντικότερους (τέως) npc χαρακτήρες. Αυτούς των Red και Morrie. Η παρουσία τους μάλιστα δεν είναι εντελώς διακοσμητική αφού κάποια από τα δευτερεύοντα tasks γίνονται μόνο με αυτούς στην ομάδα! Επιπλέον υπάρχει πρόσθετο υλικό σε dungeons και στο post game, ενώ έχει προστεθεί και ένα επιπλέον εναλλακτικό φινάλε (το οποίο όμως ξεκλειδώνει μόνο αφού περάσουμε πρώτα από το κανονικό)!
Θα χρειαστείτε τουλάχιστον 80 ώρες για να το τελειώσετε, όμως στην πράξη το νούμερο αυτό είναι μάλλον αισιόδοξο αφού όπως είπαμε το φινάλε δεν είναι αυτοσκοπός και υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να χαζεύετε από εδώ και από εκεί. Τέλος η δυσκολία του δεν μας άφησε κάποιο παράπονο αφού είναι αρκετά ισορροπημένο χωρίς να γίνεται ούτε εφιαλτικά δύσκολο αλλά ούτε και τελείως περίπατος.
Τον Λογαριασμό…
Υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω που βλέπει …με μισό μάτι τα jRPG’s και δεν τους δίνει εύκολα τις ευκαιρίες που ίσως άξιζαν. Το Journey of the Cursed King είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται το genre για να αποκτήσει καινούργιους οπαδούς. Τα έχει όλα! Κορυφαίο επίπεδο παραγωγής, που ξεχειλίζει από παντού, όμορφο τεχνικό τομέα και art direction, καλοδουλεμένους μηχανισμούς και έναν υπέροχο ζωντανό κόσμο έτοιμο να σε απορροφήσει. Επιπλέον διαθέτει, ένα όμορφο και στρωτό σενάριο χωρίς υπερβολές το οποίο σου δίνει το κίνητρο να συνεχίζεις παραπέρα.
Όλα αυτά, υπό την αυτονόητη ευκολία που προσφέρει μια φορητή κονσόλα. Μοναδικό ουσιαστικό μειονέκτημα αποτελεί το ότι μιλάμε για επανέκδοση οπότε κάποιοι το έχουν ήδη παίξει! Θεωρούμε πως παρά τις φιλότιμες και σοβαρές προσπάθειες για να ικανοποιηθεί και το κοινό αυτό, ότι το παιχνίδι απευθύνεται κυρίως στο κόσμο που δεν το έχει ήδη παίξει. Αν ανήκετε σε αυτούς, τότε μιλάμε για επιλογή «κλειστά μάτια».
Σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα RPG του 3DS. Γενικώς! Σε μια κονσόλα όπου τα καλά RPG δεν λείπουν, αυτό νομίζουμε πως τα λέει όλα. Αν ανήκετε στους τυχερούς που δεν το έχετε δει, τότε ένας ακόμα must have τίτλος είναι στα ράφια και σας περιμένει…
Ευχαριστούμε θερμά την CD Media για την παραχώρηση του παρόντος τίτλου για τις ανάγκες του review.
