- [REVIEW] Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club - 21 Οκτωβρίου 2024
- Luigi’s Mansion 2 HD [Switch Review] - 23 Ιουλίου 2024
- [Switch Review] Paper Mario: The Thousand Years Door - 11 Ιουνίου 2024
Η επιστροφή του Βασιλιά
Όταν στο μακρινό 1985 ο Yuji Horii και η ομάδα του, στη μικρή και άσημη (τότε!) Chunsoft, δημιουργούσε το Dragon Quest , μάλλον δεν μπορούσε να συλλάβει ούτε ο ίδιος τον βαθμό επιρροής που θα είχε ο τίτλος του! Το παιχνίδι, κυκλοφόρησε το Μάιο του 1986 υπό την Enix για το Famicom στην Ιαπωνία.
Ελάχιστους μήνες δηλαδή, μετά το Legend of Zelda! Με το τελευταίο μοιράζονταν αρκετά κοινά. Προχωρούσε όμως τη φόρμουλά του αρκετά βήματα παρακάτω. Το σύστημα μάχης (καθόλου action, αλλά turn based με πολλές επιλογές), τα αναλυτικά στατιστικά, το leveling του χαρακτήρα, οι τυχαίες αναμετρήσεις κλπ, έκαναν τον κόσμο να καταλάβει, πως εδώ έχουμε κάτι διαφορετικό. Η συνταγή υπήρξε τόσο επιτυχημένη ώστε αντιγράφτηκε κατά κόρον από πολλές άλλες Ιαπωνικές εταιρείες.
Το Final Fantasy της Square αποτελεί τη διασημότερο και πιο επιτυχημένο παράδειγμα. Με τον καιρό η βιομηχανία των jRPG (έτσι ονομάστηκε το καινούργιο genre) άνθισε χαρίζοντας μας τίτλους σταθμούς για την Ιαπωνική βιομηχανία. Οι σειρές των Dragon Quest και των Final Fantasy όμως είχαν πάντα μια ιδιαίτερη λάμψη.
Τα Dragon Quest ειδικότερα, έφτασαν στο απόγειό τους στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Τότε κυκλοφόρησαν το DQ VII (το 2000 από την Enix για PS1), και το DQ VIII (το 2004 από την ενιαία Square Enix για το PS2). Τα παιχνίδια αυτά υπήρξαν τίτλοι ναυαρχίδες στην εποχή τους.
Η σταδιακή όμως πτώση του genre παγκόσμια, επηρέασε τα πράγματα. Το DQ IX βρήκε το δρόμο του μόνο σε φορητό σύστημα (DS) ενώ το DQ X ήταν ένα ΜΜΟRPG πείραμα που προφανώς ξέφευγε αρκετά από τα δεδομένα της σειράς.
Δύο port-ες έχει η ζωή
Φτάνοντας στο σήμερα, τα jRPG σίγουρα δεν έχουν την αίγλη που είχαν κάποτε. Εντούτοις καταφέρνουν να μένουν σταθερά στην επικαιρότητα αφού το κοινό τους, υπάρχει και τα στηρίζει. Τα ΜΜΟ κόλπα του Χ, πέρασαν και δεν ακούμπησαν στη Δύση, ενώ το επόμενο μεγάλο μέλος της σειράς το ΧΙ δεν αναμένεται πριν από κάποια στιγμή βαθιά μέσα στο 2017.
Κάπως έτσι δημιουργείται χώρος για ενδιάμεσες κυκλοφορίες και φυσικά κάπως έτσι προέκυψαν τα port των DQ VII και VIII στο 3DS. Τα παιχνίδια αυτά στην Ιαπωνία υπάρχουν από το 2013. Ο δρόμος για τα μέρη μας ωστόσο ήταν μακρύς και κάπου χάθηκαν! Έπρεπε να περάσουν τρία περίπου χρόνια για να τα δούμε και να τα παίξουμε. Με ημερομηνίες κυκλοφορίας 16/9/16 για το VII και 20/1/17 για το VIII το πρώτο πράγμα που κάνει εντύπωση σε αυτά, είναι το πόσο κοντά βρίσκονται!
Και ενώ είχαμε στα χέρια μας το VII και πολεμάγαμε να κάνουμε κάποια αξιοπρεπή πρόοδο (δεν είναι και εύκολο για παιχνίδι των 100 ωρών 😛 ) η CD Media μας ειδοποίησε πως έχει διαθέσιμο review code για το VIII! Πίσω στο eShop λοιπόν για να κατέβει το VIII, ώστε να μπορέσουμε να σας το παρουσιάσουμε έγκαιρα, τόσο με preview άμεσα όσο και με κανονικό review αργότερα. Θεού θέλοντος και NDA επιτρέποντος!
Πρώτες εντυπώσεις
Όπως κάποιος θα περίμενε το παιχνίδι είναι μεγάλο. Πολύ μεγάλο! «Ζυγίζει» περί τα 24400 blocks, ακριβώς 3 GB δηλαδή, αποτελώντας έτσι ένα από τα μεγαλύτερα παιχνίδια του 3DS. Συνεπώς ετοιμαστείτε για το χώρο και το χρόνο του κατεβάσματος γιατί και τα δύο είναι πολύ μεγάλα. Αν φυσικά επιλέξετε eShop και όχι retail.
Αφού τελειώσουμε με τα διαδικαστικά, πατάμε ανυπόμονοι το κουμπί και voilà! Το logo της SE μας καλωσορίζει. Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα ξεκινάει η εισαγωγή του παιχνιδιού που καταλήγει στην εισαγωγική οθόνη του. Όλα αυτά υπό την συνοδεία του χαρακτηριστικού μουσικού θέματος. Όλα καλά λοιπόν. Κάτι λείπει όμως! Το 3D led του 3DS είναι σβηστό και το παιχνίδι απεικονίζεται κανονικά χωρίς 3D. Έλεγχος στο trigger, check! Είναι στη μέση. Κλείσιμο το 3DS και google-αρισμα.
Το παιχνίδι λοιπόν ΔΕΝ υποστηρίζει 3D! Ξέρω πως πολλοί αδιαφορείτε για αυτό, σε άλλους όμως θα στοιχίσει. Σύμφωνα με τους δημιουργούς η έλλειψη πόρων συστήματος τους οδήγησε σε αυτή την απόφαση για μια πιο ομαλή εμπειρία. Είναι φυσικά απόφαση που έχει λογική αν σκεφτούμε πως η αρχική έκδοση εδώ είναι το PS2 και όχι το PS1. Το παραβλέπουμε λοιπόν και συνεχίζουμε.
Το παιχνίδι ακόμα και από την εισαγωγή του δείχνει αρκετά εντυπωσιακό. Τα γραφικά του PS2 έχουν μεταφερθεί με αρκετά καλή πιστότητα. Σε αντίθεση με το DQ7 εδώ δεν έχουμε remake τους, αφού δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο. Μια πρόχειρη σκέψη που ίσως κάνει κάποιος είναι πως τα γραφικά του VIII μπορεί να είναι πολύ καλύτερα του VII, λόγω της ανώτερης αρχικής πλατφόρμας. Στην πράξη όμως αυτό δεν ισχύει καθότι το remake του VII έφερε τα πράγματα σε ισορροπία.
Παρόλα αυτά, είναι αρκετά εύκολο να διακρίνει κάποιος, πως το PS2 ως πλατφόρμα αποτελεί πολύ καλύτερο ταίριασμα για το 3DS από ότι το PS1. Οι κόσμοι είναι για πρώτη φορά πραγματικά 3D και γλιτώνουμε από την κάπως «επίπεδη» αίσθηση που έδινε το VII. Ειδικά στον σχεδιασμό των πόλεων, χαρτών και dungeon.
Κάποια μικροπταίσματα υπάρχουν. Τα 480p της PS2 έκδοσης είναι μακριά από τα specs του 3DS με αποτέλεσμα τα πράγματα να φαίνονται λίγο μικρότερα από το ιδανικό. Μικρό το κακό μιας και ακόμα και στο original 3DS, ήταν ελάχιστα ορατό. Φαντάζομαι σε XL συσκευές θα είναι μια χαρά. Επίσης τα φαινόμενα pop up (ξαφνική εμφάνιση αντικειμένων) δεν λείπουν τελείως όταν είμαστε σε ανοικτές περιοχές του χάρτη.
Η μουσική υπογράφεται ως συνήθως από τον Koichi Sugiyama και βρίσκεται στα γνωστά (υψηλότατα) στάνταρ της σειράς. Όπως και στο VII έχουμε την συνθετική έκδοση και όχι την ορχηστρική κάτι το οποίον είναι μείον. Τα αγγλικά voice over είναι συχνά και προσθέτουν στην ατμόσφαιρα αρκετά. Κάποιες φωνές με ξένισαν λίγο αλλά θέλω να προχωρήσω παραπάνω για να έχω καλύτερη άποψη.
Σε σχέση με τον χειρισμό τα πράγματα είναι μάλλον τυπικά. Η πάνω οθόνη δείχνει το παιχνίδι, η κάτω τον χάρτη. Τα πλήκτρα δεν κρύβουν ιδιαίτερες εκπλήξεις. Λείπει ο δεύτερος αναλογικός για τη κάμερα αλλά το κενό καλύπτεται, με τις δύο σκανδάλες. Εναλλακτικά τον ίδιο ρόλο μπορεί να παίξει και ο σταυρός.
Παίζοντας…
Το παιχνίδι έχει μια πολύ πιο άμεση αντιμετώπιση σε σχέση με το VII. Στις πρώτες του ώρες θα αποκαλυφθεί το βασικό plot της ιστορίας και θα αποκτήσετε πρόσβαση στους κυρίως μηχανισμούς του. Υπάρχει ένα σημαντικό σετ διαφοροποιήσεων σε σχέση με το VII για τους τελευταίους, οι οποίοι θυμίζουν πολύ περισσότερο αυτούς του IX. Όπως και στο port του VII, έχουν αφαιρεθεί οι random battles. Σε αντίθεση δηλαδή, με ότι γινόταν στην αρχική PS2 έκδοση, οι εχθροί είναι ορατοί και έτσι μπορείτε να τους αποφύγετε. Μάλιστα αυτή την φορά και από όσο έχω δει μέχρι τώρα, υπάρχει περισσότερη “άπλα” και έτσι αυτό είναι ευκολότερο να γίνει.
Δυστυχώς το μέγεθος του παρόντος Preview αλλά και το συνολικό μας playtime, μέχρι τώρα δεν μας επιτρέπουν να αναφερθούμε αναλυτικότερα σε αυτά τα θέματα.
Με συνολική ώρα παιξίματος κάτι λιγότερο από δέκα ώρες βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή του τίτλου και η όρεξη μας για την συνέχεια έχει ανοίξει για τα καλά. Δεσμευόμαστε να επανέρθουμε με ένα εξονυχιστικά αναλυτικό review όταν οι συνθήκες θα είναι ώριμες. Μέχρι τότε διατηρήστε την όρεξη σας γιατί ένας ακόμα βαθύς και μεγάλος τίτλος για το 3DS είναι προ των πυλών.
Δεν είναι για όλους. Τα jRPG’s ποτέ δεν ήταν! Όσοι όμως έχουν μάθει να εκτιμούν κάποια πράγματα, είναι σίγουρο πως θα ανταμειφτούν. Για άλλη μια φορά από το μικρό αλλά θαυματουργό 3DS…
Ευχαριστούμε θερμά την CD Media για την παραχώρηση του παρόντος τίτλου για τις ανάγκες του preview
