![[Editorial] Τι σημαίνει (και) η εξαγορά της Bethesda από την Microsoft](https://i.imgur.com/jY0xL0Z.jpg)
- [Φήμη] Νέες λεπτομέρειες για τα μαγνητικά Joy Con και το dock του Switch 2 - 20 Δεκεμβρίου 2024
- Διαθέσιμη η ετήσια ανασκόπηση χρηστών για το 2024 – Δείτε την δική σας! - 20 Δεκεμβρίου 2024
- Έρχεται το Bubble Ghost Remake στο Switch - 20 Δεκεμβρίου 2024
Είτε σε κάποιον αρέσουν οι τίτλοι της Nintendo, της Sony, της Capcom κοκ, το καυτό θέμα των ημερών με το οποίο όλοι ασχολούνται είναι η -ξέρουμε κλισέ έκφραση, αλλά εδώ ταιριάζει γάντι- βόμβα μεγατόνων που έριξε η Microsoft με την εξαγορά της Bethesda. Αφού κόπασε το πρώτο κύμα hate και fanboy-ισμού, που υπήρχε και θα υπάρχει πάντα βέβαια, ήρθε η ώρα να ρίξουμε μια ματιά όχι στα λεφτά που έδωσε η Microsoft, όχι στο αν θα είναι κατ ανάγκη αποκλειστικό το επόμενο Doom, αλλά τι θεωρούμε πως η κίνηση αυτή σημαίνει στο χώρο του gaming και των συνδρομητικών υπηρεσιών videogames, τη λιανική αγορά και βέβαια εμάς τους gamers.
Για να κατανοήσουμε την κίνηση της Microsoft πρέπει αρχικά να ξεκαθαρίσουμε τι πιστεύουμε ότι πραγματεύεται η εν λόγω εταιρεία.
H Microsoft από τη δημιουργία της παρείχε, πουλούσε και γιγαντώθηκε πουλώντας άυλα προϊόντα. Αρχικά λογισμικό, έπειτα προστέθηκαν και οι εφαρμογές (σουίτες γραφείου με την ορολογία της εποχής) και εσχάτως με cloud υπηρεσίες και -εδώ είναι το ζουμί- συνδρομητικές υπηρεσίες. Ναι πουλάει ποντίκια (που είναι εξαιρετικά παρεμπιπτόντως), laptop, tablet ωστόσο δεν πλούτισε από αυτά.
Με βάση τα τελευταία επίσημα στοιχεία του τρίμηνου του τρέχοντος οικονομικού έτους (εδώ), το Office365 εμφάνισε εκ νέου άνοδο της τάξης του 21%, ήτοι 1/5 πάνω σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, που το προηγούμενο τρίμηνο είχε αύξηση 25% (εδώ) σε σχέση με το προηγούμενο κοκ. Ξεκαθαρίζουμε πως μιλάμε πάντα για αύξηση εσόδων όχι μόνο αλματώδη αλλά εκθετική. Τι μας δείχνει ωστόσο το μοντέλο του Office365; (και όχι μόνο)
Εμπορικά η Microsoft πουλούσε έναντι εξαιρετικά μεγάλου αντιτίμου το Office για πάνω από 25 χρόνια. Πλέον μας δίνει μια επιπλέον επιλογή: το δικαίωμα χρήσης του Office έναντι μηνιαίας συνδρομής. Έτσι παρότι το αρχικό προϊόν που πουλούσε έναντι εκατοντάδων ευρώ, φαινομενικά μειώθηκε κατά τάξεις μεγέθους (μια ετήσια συνδρομή στο Office 365 κοστολογείται στα –περίπου– 60€). Ζημιώθηκε η Microsoft? Από τα ως άνω νούμερα η απάντηση είναι ένα βροντερό ΌΧΙ.
Κατά την άποψη μου αυτό το μοντέλο -που της έχει πάει εξαιρετικά καλά- θέλει και αποτολμεί να εφαρμόσει και με το Gamepass. Ωστόσο δε ξεκίνησε έτσι την gaming εισόδό της, αλλά οδηγήθηκε εκεί από τις αποτυχίες της, που ως γνωστόν είναι οι πολυτιμότεροι σύμβουλοι για την απόλυτη επιτυχία.
Αρχικά προσπάθησε με το απύθμενο οικονομικό της οπλοστάσιο να κάνει ένα πολύ μεγαλύτερο μπαμ προσπαθώντας να αγοράσει την Nintendo σε μια άσχημη για την εταιρεία στροφή (πηγή). Τότε η Microsoft αρχικά αντιμετωπίστηκε ως αστείο, αλλά μόλις η Microsoft είχε αναλύσει τις προθέσεις της, η Nintendo έλαβε σοβαρά την προσφορά και οι συζητήσεις ξεκίνησαν στην Ιαπωνία και διήρκεσαν για πάνω από 6- 7 συναντήσεις. Η συμφωνία της Microsoft ήταν ότι η Nintendo θα σταματούσε να κατασκευάζει κονσόλες και πλέον θα βγάζει παιχνίδια αποκλειστικά για το Xbox. Αλλά στο τέλος ο τότε Διευθύνων Σύμβουλος της Nintendo, ο Hiroshi Yamauchi είπε πως δεν του άρεσε η ιδέα και πίστευε ότι η Microsoft δεν είχε κατανόηση του χώρου των videogames. Τη συνέχεια όχι μόνο τη ξέρουμε, αλλά τη ζήσαμε όλοι μας.
Στη συνέχεια στράφηκε προχωρώντας σε κινήσεις όπως του ανταγωνισμού: προχώρησε στην κυκλοφορία κονσολών και προσπάθησε να χτίσει δικά της IP. Εδώ η άποψη μου είναι που φαίνεται ποια εταιρεία έχει έρθει για να μείνει ή απλά είναι άλλη μια gaming εταιρεία: στη δημιουργία και το κυριότερο στη συνέχεια των gaming εμπειριών που μας μεταδίδει. Θυμάμαι ακόμα την πώρωση και την ένταση που με διακατείχαν όταν πρωτοέπαιξα το Gears Of War στο XBOX 360, το Fable και το Halo. Τίτλοι που ξεκίνησαν με δυνατές παρακαταθήκες. Ωστόσο εδώ η Microsoft έχασε το στοίχημα της συνέχειάς τους. Το Fable παρότι αρχικά υπέροχο, έγινε προϊόν χλευασμού, οι δε σειρές Halo και GOW έκαναν μεγάλη κοιλιά με άγνωστες τις μετέπειτα συνέχειές τους. Δείτε που ήταν 40 χρόνια πριν Mario, Zelda κλπ και που είναι τώρα: διαχρονικά στην κορυφή πωλήσεων και κριτικών.Τα παραδείγματα πολλά αν μη τι άλλο, τονίζοντας πως πάντα θα υπάρχουν -ευτυχώς- εξαιρέσεις.
Εδώ ακριβώς ήρθε το timing της επιτυχίας των συνδρομητικών υπηρεσιών της Microsoft -και όχι μόνο της Microsoft- καθώς Netflix και λοιπές εταιρείες θησαυρίζουν με αυτές. Ωστόσο με τι περιεχόμενο θα έβγαζε την υπηρεσία; Θα πλήρωνε κανείς χωρίς περιεχόμενο; Σαφώς και όχι. Έτσι πολύ όμορφα, πολύ σωστά και κυρίως μεθοδικά έχτισε εκ των έσω την πλατφόρμα. Πλέον είμαστε στην 2η φάση που η Microsoft έχει πάρει το όπλο της και αγοράζει όποιον βρει (Bethesda) και παράλληλα κλείνει τη μια συμφωνία μετά την άλλη (βλέπε EA Play).
Για να επιτύχει ωστόσο αυτό το μοντέλο πρέπει να δούμε εκτός από το περιεχόμενο της υπηρεσίας και το κοινό που απευθύνεται: εμάς τους gamers. Είναι το gaming κοινό ίδιο με αυτό που βλέπει σειρές στο Netflix; Και ναι αλλά και όχι. Υπάρχουν πολλοί gamers που εναντιώνονται αρχικά ακόμα και στην ψηφιακή διάθεση των τίτλων για πολλούς λόγους: συλλεκτικούς, για λόγους μεταπώλησης κ.ο.κ. Ομοίως υπάρχουν gamers που δε θέλουν καν κάτι σε φυσική μορφη, αγοράζουν ψηφιακά για λόγους ευκολίας και μικρότερου κόστους, εξου και οι digital only εκδόσεις κονσολών από Sony και Microsoft. Στη χρονική στιγμή ο γράφων δεν μπορεί να προβλέψει που θα γείρει η πλάστιγγα, ωστόσο αυτό που διακρίνω είναι πως υπάρχουν διαφορές στο κοινό που απευθύνεται μια gaming συνδρομητική υπηρεσία.
Σε κάθε περίπτωση μας συμφέρει σαν gamers να έχουμε μια συνδρομητική gaming υπηρεσία;
Για να μας “συμφέρει” αρχικά οικονομικά, πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός στις συνδρομητικές gaming υπηρεσίες, ώστε να υπάρχουν προσφορές, αλλά και ανταγωνιστικό περιεχόμενο. Προς το παρόν δεν υφίσταται ανταγωνισμός: η Microsoft κάνει για άλλη μια φορά αυτό που ξέρει καλύτερα χτίζει ένα ωραιότατο μονοπώλιο. Το EA Play ήδη ανακοινώθηκε πως θα ενσωματωθεί σε ένα βαθμό, η υπηρεσία της Ubisoft πολλές τάξεις μεγέθους κάτω σε συνδρομητές, πόσο δε μάλλον σε περιεχόμενο και οι υπόλοιποι παίχτες απλά θα απορροφηθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Υπό αυτό το πρίσμα, είμαστε σίγουρα ζημιωμένοι.
Από την άλλη γιατί είμαστε ακόμα εδώ σαν gamers; Γιατί έχουμε πάθος με τα games και τις αναμνήσεις που αυτά μας δημιουργούν. Υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που αν ψάξουμε ένα πατάρι, μια ντουλάπα, μια αποθήκη δε θα βρούμε ένα cartrdige ή μια κονσόλα; Θεωρώ πως όχι. Τώρα θα μου πείτε αυτό αφορά και την digital εποχή που διανύουμε, ωστόσο είναι πραγματικότητα. Όπως ωστόσο και να το δούμε με μια συνδρομητική υπηρεσία δεν σου ανήκει απολύτως τίποτα. Νοικιάζουμε όλοι μας το δικαίωμα χρήσης ενός ψηφιακού προϊόντος και τίποτε άλλο.
Θα μπορέσει άραγε η βιομηχανία να συνεχίσει τις ΑΑΑ παραγωγές λαμβάνοντας οικονομικά ένα μικρό μέρος από τα 9.99$ της συνδρομής, ποντάροντας στην μεγάλη απήχηση; Προφανώς και οι εταιρείες με το υπάρχον μοντέλο πώλησης ενός ΑΑΑ τίτλου στα 60$-80$ έχουν υπερκέρδος, ωστόσο θα συνεχίσουν να το έχουν ή θα κάνουν “εκπτώσεις” στο περιεχόμενο; Μήπως αυτό μπορεί να σημάνει αύξηση της αξίας της συνδρομής;
Ζούμε για άλλη μια φορά στιγμές μοναδικές που πραγματικά θα αλλάξουν την πορεία της gaming βιομηχανίας των πολλών δις $. Ας τη ζήσουμε, προσέχοντας πάντα σαν καταναλωτές, προς τα που θα τη στρίψουμε με βάση τις αγορές μας. Κλείνοντας να τονίσουμε πως η άποψη μου είναι ξεκάθαρα πως κάθε αλλαγή είναι καλή, αρκεί να γίνει σωστά ώστε bottom line να ζήσουμε παιχνιδάρες από όλες τις εταιρείες σε όλες τις κονσόλες! May happy gaming be with us, always!
