- [Review] Mario & Luigi: Brothership - 12 Δεκεμβρίου 2024
- Disney Epic Mickey: Rebrushed [Switch Review] - 17 Οκτωβρίου 2024
- [Review] Super Monkey Ball Banana Rumble - 6 Αυγούστου 2024
Ας μας ανοίξει η όρεξη, για παιχνίδι και φαΐ, γιατί με αυτήν την κυκλοφορία όλα αυτά μπορούν να συμβούν εκτός από το να βαρεθείς. Η κυκλοφορία του Snack World – The dungeon crawl παραλίγο να περάσει χωρίς να την πάρουμε χαμπάρι. Κυκλοφόρησε το 2018 στην Ιαπωνία και μόλις τον Φεβρουάριο του 2020 στον υπόλοιπο κόσμο και ενώ όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στο Animal Crossing είναι εύκολο να περάσει κάτω από τα ραντάρ μας, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν μας πως στον υπόλοιπο κόσμο δεν έχουμε ιδέα ούτε για το Manga αλλά ούτε για το Anime που κυκλοφορεί.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι στο οποίο κατά κύριο λόγο εξερευνάς μπουντρούμια, γεμάτα μυστικά και εχθρούς. Αγνή Japanίλα, από την εισαγωγή που θυμίζει anime μέχρι το art direction και η εκκεντρική ιδέα πίσω από τον ίδιο τον κόσμο του παιχνιδιού Στην αρχή έρχεσαι αντιμέτωπος με ότι έχεις συνηθίσει να συναντάς σε όλα τα rpg, δημιουργείς τον χαρακτήρα σου έχοντας διαθέσιμες λίγες αλλά ουσιαστικές επιλογές, παραπάνω από αρκετές για να φτιάξεις έναν χαρακτήρα στα μέτρα σου χωρίς φυσικά να αγγίζει (δε χρειάζεται κιόλας) επίπεδα παραμετροποίησης όπως του Skyrim. Σωματοτυπος, χρώμα μαλλιών, μούσια ή όχι και το φύλο είναι αρκετά. Το παιχνίδι κάνει χρήση του εσωτερικού ρολογιού της κονσόλας και αυτό επειδή υπάρχουν λειτουργίες μέσα στο παιχνίδι οι οποίες κάνουν χρήση του και τις οποίες θα εξηγήσω λίγο παρακάτω. Πρώτα θα ήθελα να γράψω λίγα πράγματα για την ιστορία στην οποία ο ήρωας μας είναι πρωταγωνιστής.
Κινούμενοι πάντα μεσα στα όρια των στερεότυπων των rpg, κάτι που ειδικά οι Ιάπωνες λατρεύουν να προσφέρουν, έχουμε μια εμπειρία γνώριμη από πολύ παλιά με μια δόση αυτοσαρκασμού και τρολαρισματος. Η φρουρά του Βασιλείου του Tutti Frutti ανακαλύπτει έναν εξουθενωμένος νεαρό ή νεαρή και το πρώτο πράγμα που περνάει από το μυαλό όλων τους είναι πως ίσως έχουν μπροστά τους την μετενσάρκωση του θρυλικού ήρωα που θα σώσει τον κόσμο από την καταστροφή, το δούλεμα πάει σύννεφο ο ήρωας μας δεν έχει την παραμικρή ιδέα και σαν να μη φτάνει αυτό έχεις την πριγκίπισσα να φέρνει το τέλος για ασήμαντο λόγο και να χώνει στην ουσία τους πάντες να της εκπληρώνουμε τις απαιτήσεις και τα καπρίτσια της. Αυτό που το κάνει ακόμα πιο παράλογο είναι πως όλοι το θεωρούν φυσιολογικό.
Ξεκινάει λοιπόν το παιχνίδι και καταρχάς αυτό που καταλαβαίνεις είναι πως τα πάντα έχουν ονόματα φαγητών, υπάρχει για παράδειγμα περιοχή με το όνομα falafel flats. Υπάρχει η πόλη στην οποία υπάρχουν καταστήματα για όπλα, ρούχα ή φαγητά (φυσικά) και στην ουσία από εκεί και μετά το παιχνίδι γίνεται αρκετά γραμμικό, δέχεσαι αποστολές, βασικές ή δευτερεύουσες και αφού βάλεις τα κατάλληλα ρούχα ή πανοπλία και εξοπλιστείς με τα όπλα που θα χρειαστείς και αφού φας κάτι για να ανέβουν τα στατιστικά σου το μόνο που κάνει είναι να επιλέξεις πως είσαι έτοιμος μέσα από το μενού απλά τηλεμεταφερεσαι στην περιοχή της αποστολής. Πριν όμως αναλύσω περισσότερο το σύστημα μάχης πρέπει να αναφερθώ στον τρόπο που εξοπλίζεις τον χαρακτήρα σου. Πρώτα από όλα για να κανείς οτιδήποτε πρέπει να έχεις πάρει άδεια (permit), πρόκειται για μικρές κάρτες οι οποίες σου δίνονται παροδικα μέσα στο παιχνίδι και σου επιτρέπουν να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα όπως για παράδειγμα να εξερευνήσεις μια περιοχή. Έχεις στην κατοχή σου μια συσκευή, το pix-e pod από το οποίο διαβάζεις τα νέα updates, το ημερολόγιο του παιχνιδιού, κανείς save και στην πορεία ξεκλείδωνουν και άλλες εφαρμογές αφού στην ουσία πρόκειται για ένα smartphone. Ενημερώνεσαι καθημερινά για την μόδα (εδώ παίζει ρόλο και το ρολόι της συσκευής) και αν φορέσεις το χρώμα ή την μάρκα που είναι στη μόδα κερδίζεις bonus που μεταφραζονται σε σπάνια αντικείμενα που αφήνουν οι εχθροί όταν τους νικάς. Υπάρχουν 6 κενές θέσεις για να εξοπλίσεις με όπλα φίλτρα (weapon jaras) τα οποία είναι σαν μπρελόκ που κουβαλάς πάντα μαζί σου. Ανάλογα με την αποστολή και τους εχθρούς εξοπλίζεις τα κατάλληλα όπλα και ρούχα επειδή κάθε όπλο έχει άλλη επίδραση στους εχθρούς. Υπάρχει η πολύ βολική επιλογή για αυτόματο εξοπλισμό, ότι πρέπει για όσους δε θέλουν να ασχοληθούν τόσο με το συγκεκριμένο κομμάτι ή απλά δεν είναι σίγουροι για την κατάλληλη επιλογή.
Αφού τηλεμεταφερθεις στην περιοχή της αποστολής το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι πως δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερα μεγάλη, απλωμένη έκταση για εξερεύνηση αλλά μπουντρούμια ή αν η περιοχή αυτή είναι στην επιφάνεια ένας σχετικά μικρός χώρος γεμάτος εχθρούς. Ανάλογα με την αποστολή που πρέπει να φέρεις εις πέρας, είτε πρόκειται για αποστολή εξόντωσης όλων των εχθρών, είτε ενός συγκεκριμένου πάντα μετά τηλεμεταφερεσαι στην επόμενη περιοχή ή πίσω στην πόλη. Οι εχθροί, οι οποίοι παραδόξως δεν μοιάζουν με φαγητά, έχουν ο καθένας τις αδυναμίες του και το παιχνίδι βοηθάει αρκετά στην αντιμετώπιση τους δίνοντας σου την επιλογή με το πάτημα του ZR να επιλεγεί αυτόματα το κατάλληλο όπλο για τον κλειδωμένο εχθρό από αυτά που έχεις φέρει μαζί σου στην αποστολή. Στην αρχή με χάλασε αυτό επειδή θεώρησα πως μου δίνει στο πιάτο ένα σημαντικό κομμάτι του gameplay αλλά επειδή σύντομα η δυσκολία και οι αριθμοί των εχθρών ανεβαίνουν τελικά είναι πολύ χρήσιμο και αντί να αφαιρέσει από την αίσθηση τελικά δίνει παραπάνω. Υπάρχουν 168 διαφορετικοί εχθροί οι οποίοι αφού τους νικήσεις ίσως σε αφήσουν να τους βγάλεις φωτογραφία μετατρεποντας τους σε snacks, μαζί με τα 254 snacks που κερδίζεις μέσα από αποστολές μπορείς να κάνεις χρήση τους με δύο τρόπους. Υπάρχουν τα party snacks, στην ουσία cpu μέλη της ομάδας σου και pocket snacks στην περίπτωση των οποίων μεταμορφώνεσαι εσύ ο ίδιος στον χαρακτήρα αυτόν για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η επιλογή για local και online multplayer αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να συνδεθώ με κάποιων πάρα το γεγονός πως έβρισκα αρκετά δωμάτια.
Θα ήταν μεγάλη αφέλεια να προσπεράσει κάποιος αυτόν τον τίτλο λόγο του ανάλαφρου χαρακτήρα που του δίνουν τα γραφικά του ή η μουσική του. Δεν πρόκειται για τίτλο που απευθύνεται σε παιδιά. Αφήνει πολλά υπονοούμενα και πολλές φορές ακόμα και οι ίδιοι οι χαρακτήρες είναι είτε αρκετά τρομακτικόι είτε πολύ εκκεντρικοί.
Το τεχνικό κομμάτι είμαι άρτιο, δεν παρατήρησα κανένα κόλλημα ή frame drop, τα γραφικά είναι πολύ όμορφα και θυμίζουν έντονα YoKai (είναι και από την ίδια εταιρία και τα δύο) με τους χαρακτήρες να έχουν διακριτές διάφορες ανάμεσα τους και τις αστείες γκριμάτσες να κάνουν παρέλαση από την οθόνη. Γιατί στο παιχνίδι συν της άλλης συναντάς και εξαιρετικό χιούμορ, σε ότι αφορά τη δική μου αίσθηση τουλάχιστον.
Εξαιρετικό!
Οι φίλοι του είδους θα το λατρέψουν, δεν υπάρχει περίπτωση. Μην το αφήσετε να μπει στο backlog σας. Είναι εθιστικό, έχει περιεχόμενο να φαν' κι κότες, τρέχει άψογα και θα το μετανιώσετε, να τον θυμάστε αυτό, αν δεν του δώσετε προσοχή.
