![[Editorial] Το πιο ασφαλές στοίχημα της Nintendo ακούει στο όνομα Switch](https://ninty.gr/wp-content/uploads/ninty-Editorial.jpg "[Editorial] Το πιο ασφαλές στοίχημα της Nintendo ακούει στο όνομα Switch")
- [Φήμη] : Το Mario Kart 9 θα μπορούσε να είναι launch τίτλος του Nintendo Switch 2 - 18 Δεκεμβρίου 2024
- Πωλήσεις εβδομάδας videogames στο ΗΒ - 18 Δεκεμβρίου 2024
- Και εγένετο Hello Kitty Island Adventure! - 18 Δεκεμβρίου 2024
Η αγορά των video games είναι μια αγορά πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων κατ έτος, στην οποία πολλές εταιρείες επενδύουν αστρονομικά ποσά, ευελπιστώντας στην απήχηση και άρα το κέρδος τους. Οι δυνητικά σε κάθε περίπτωση ωφελημένοι από την ανωτέρω κατάσταση είμαστε εμείς σαν gamers με πληθώρα ποιοτικών τίτλων σε οπτικούς τομείς αλλά και σε άλλους όπως η ιστορία και το gameplay.
Σε αυτό status η μαμά Nintendo επί περίπου 4 δεκαετίες (80s,90s,00,10s+) είναι η μοναδική εταιρεία που έχει μείνει σταθερά στο χώρο, με πολλές πολλές γενιές hardware κονσολών από σταθερές έως φορητές καθώς και πλειάδα software τίτλων που φιγουράρουν διαχρονικά στους top τίτλους κάθε χρονιάς.
Ας αφήσουμε όμως τις γενικότητες που όλοι λίγο πολύ είτε εκτιμούμε είτε όχι τη Nintendo γνωρίζουμε με τρόπο σαφή. Ας δούμε λοιπόν πως καταφέρνει όχι μόνο να επιβιώνει αλλά και κατά περιόδους να μεγαλουργεί.
Και ποιος πιο επίσημος λόγος από τον Reggie! Για να θυμηθούμε τι είχε δηλώσει σε χρόνο ανύποπτο:
[su_quote cite=”Reggie Fils-Aimé”]Στοχεύουμε να φέρουμε ότι καλύτερο σε Wii U όπως και το ΝΧ στο μέλλον. Για εμάς, ό,τι και αν κάνει η Microsoft και η Sony υπό όρους συζήτησης νέων συστημάτων, είναι ένας αγώνας για αυτούς και μόνο σε αυτόν τον “κόκκινο ωκεανό” (aka red ocean)[/su_quote]
Η εν λόγω δήλωση θεωρήθηκε –και εσφαλμένα κατά την άποψή μου- πως ήθελε να τονίσει πως το ΝΧ, ήτοι το Switch, θα είναι χαμηλότερης ισχύος όπως ίσως και το Wii. Αυτό που ωστόσο κρύβεται, κατά τον γράφοντα ανάμεσα από τις λέξεις, είναι η Blue Ocean Strategy , που υιοθέτησε η Nintendo για τη σύλληψη και προώθηση του Wii.
Όταν κυκλοφορεί ένα προϊόν στην αγορά υπάρχουν 2 βασικές επιλογές:
(1) Η κατά μέτωπο και «αιματηρή» (red ocean) πολιτική σύγκρουσης και ανταγωνισμού, προωθώντας δηλαδή ένα προϊόν με δυνατότερα χαρακτηριστικά. Αυτή καλώς ή κακώς είναι και η πολιτική της Microsoft και της Sony. Ένα αρκετά γλαφυρό και εύστοχο ισοδύναμο παράδειγμα είναι το εξής: Φανταστείτε 2 καρχαρίες να παλεύουν για ένα ψάρι. Αντί να πας να τους πολεμήσεις μπορείς σαν (2)η επιλογή να αγνοήσεις τη μάχη και να στραφείς σε έναν άλλο ωκεανό (blue ocean) εκεί που είσαι ο μόνος καρχαρίας ώστε να κατασπαράξεις όλα τα εκεί ψάρια μόνος.
Ως γνωστόν αυτή η στρατηγική πέτυχε πέραν του δέοντος με το Wii. Πως; Όποιος μπορούσε να κουνήσει το χέρι του, μπορούσε να κινήσει το Wiimote και άρα τη ψηφιακή του ρακέτα κοκ. Ακόμα και κόσμος που δε πολυσυμπαθούσε το όλο concept το αγόρασε για να γίνει τρόπον τινά αποδεκτός ή έστω να χαρεί 2-3 τίτλους, γεγονός που βοηθήθηκε από εξαιρετικούς τίτλους και κυρίως χαμηλότατη τιμή. Μη ξεχνάτε πως την εποχή το PS3 έκανε 600€ και το Wii κάτω από τα μισά, ίσως και το 1/3 αυτών. Μπορεί με αυτήν την κίνηση η Nintendo να έχασε τη λεγόμενη “hardcore” μερίδα gamers, άνοιξε τις πύλες όμως και ήρθε κοντά σε μια πλατιά μερίδα κόσμου, απενεχοποιώντας ως ένα σημείο το gaming, το οποίο είχε στιγματιστεί από τα άσχετα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως κάτι βίαιο και κακό.
Αυτή τη στρατηγική του (για λόγους συντομίας) βρίσκω-το-κατάλληλο-κοινό-στο-οποίο-θα-μονοπωλήσω-αγνοώντας-τον-ανταγωνισμό ΔΕΝ ακολούθησε με το Wii U.
Η εν λόγω κονσόλα ασχέτως αν διέθετε μια πλειάδα αξιόλογων τίτλων υπό όρους πωλήσεων πήγε όσο χειρότερα μπορούσε, όχι επειδή ήρθε τρίτη σε σύνολο 3 παιχτών, αλλά επειδή είχε επί της ουσίας πεθάνει από τον 2ο χρόνο κυκλοφορίας της. Αν ήλπιζε πως το μεγάλο κοινό της από το Wii θα πήγαινε στο Wii U δυστυχώς έχασε. Το κοινό αυτό πήγε είτε σε tablet είτε σε fb games και όχι στο Wii U. Έτσι η Nintendo βρέθηκε με ένα προϊόν προορισμένο για άλλη μάχη, σε ένα αγώνα ταχύτητας που πάλι καλά που τερμάτισε. Σε αυτή τη γενιά επικράτησε η Sony με το PS4, δίχως 2η σκέψη, με μια πολιτική που –ως ειρωνεία της τύχης– είχε εφαρμόσει επιτυχημένα η ίδια η Nintendo με το SNES, το οποίο προώθησε απλά ως ένα καλύτερο NES, όπως δηλαδή και η Sony προώθησε το PS4 ως ένα καλύτερο PS3, την ώρα που η Microsoft προωθούσε το Xbox One σαν always on κονσόλα με media δυνατότητες κλπ.
Ποια όμως είναι η μερίδα που αυτή τη φορά στοχεύει η blue ocean στρατηγική της Nintendo;
Η mobile “gaming” αγορά. Γιατί το λέω αυτό; Η Nintendo είχε φανατικά με δεκάδες δηλώσεις τοποθετηθεί απέναντι από τη λογική των mobile games επικαλούμενη λόγους ποιότητας, χειρισμού κ.ά. Τι συνέβη ξαφνικά εν έτει 2016 και οι λόγοι αυτοί έκαναν φτερά; Πελατεία κύριοι, πελατεία. Και πως θα τη δελεάσει να έρθει σε δική της πλατφόρμα; Σίγουρα όχι με διαφημίσεις και όχι με οποιαδήποτε ενέργεια θα την κάνει να αλλάξει συνήθειες γιατί απλά δε θα το κάνει, τουλάχιστον όχι τώρα. Έτσι «αφού δεν πάει το βουνό» αποφάσισε να πάει αυτή σε αυτό το κοινό μέσω των mobile games. Έτσι θα μάθει μια ολόκληρη γενιά που καλώς ή κακώς ΔΕΝ παίρνει κονσόλες αλλά το κινητό του μπαμπά και αργότερα το δικό του, τους ήρωές της. Τα Pokemon, τον Mario «και τα άλλα παιδιά», τα χαρτιά δηλαδή που ο ανταγωνισμός της όπως και να έχει δε διαθέτει ούτε κατά διάνοια. Αν θεωρούμε πως το franchise του Mario, του Link, του Donkey Kong και τόσων άλλων υπερέχει του Master Chief, του Nathan Drake κα τόσων άλλων, φανταστείτε τη διαφορά που θα κάνουν στην mobile “gaming” αγορά. Χάος…
Από εκεί υπάρχουν 2 δρόμοι : οι καταναλωτές μένουν σε αυτούς του τίτλους και δε κοιτούν το Switch, άρα η Nintendo έβγαλε αρκετά χρήματα από την πώλησή τους, είτε κάνουν το “switch” και περνάνε στην νέα φορητή κατά βάση κονσόλα της Nintendo που όχι μόνο θα έχουν τους τίτλους που ξέρουνε, αλλά άλλους τόσους με τη δυνατότητα μάλιστα να το απολαμβάνουν και σε μια μεγάλη οθόνη, σε μια συσκευή tablet που ξέρουν πιο καλά και από «σπίτι» τους. Όπως και να έχει η Nintendo φαίνεται να βγαίνει κερδισμένη και ίσως έτσι να κερδίσει και όλη η gaming σκηνή –και πάλι– είτε ανακτώντας παλαιούς χαμένους gamers που το γύρισαν σε mobile και «επαναπατρίζονται» είτε με τη μπόλιασμα της παραδοσιακής gaming βάσης με νέο αίμα.
Κλείνοντας ας μη ξεχάσουμε άλλο ένα χαρακτηριστικό που μας ωθεί να πούμε πως το Switch είναι αυτό που λέμε μια Win Win κατάσταση για την αγαπημένη μας εταιρεία από το Κιότο: η ενοποίηση 2 κόσμων : του σύμπαντος των φορητών, που επί πολλές δεκαετίες μονοπωλεί, και των οικιακών παιχνιδομηχανών. Με αυτόν τον τρόπο ενοποιεί τη βάση χρηστών και επομένως των υποψήφιων αγοραστών της, ενώ παράλληλα μειώνει το κόστος που καλείται να αποπληρώσει ο gamer, παράγοντας σημαντικότατος όπως η εμπειρία και η αγορά μας έχουν δείξει.
