Captain Toad Treasure Tracker [Switch Review]

• About
• Latest Posts

Βρείτε με σε

Braveheart1980

Super Moderator at ninty.gr

Γεννημένος στην Hyrule, καταδικασμένος να κυνηγά μανιτάρια, headshots και hidden objects! Ευτυχώς που υπάρχει και το πάνω-πάνω, κάτω-κάτω, αριστερά-αριστερά .... Απορίας άξιο το γεγονός πως με αντέχουν οι γύρω μου...

Βρείτε με σε

Latest posts by Braveheart1980 (see all)

• Ανεπίσημη δημοσκόπηση βγάζει το Eevee ως το πιο χαριτωμένο Pokémon - 27 Δεκεμβρίου 2024
• Ανακοινώθηκε το “Special Heroes: Greetings to You” summoning event του Fire Emblem Heroes - 27 Δεκεμβρίου 2024
• Gameplay trailer για το Lighthouse of Madness - 27 Δεκεμβρίου 2024

Είναι κάτι που όλοι οι gamers είτε είμαστε fan της Sony είτε των PC κοκ αναγνωρίζουμε. Τι εννοώ; Μα το ταλέντο και τη δημιουργικότητα του μεγάλου δημιουργού Miyamoto που δημιουργεί πίστες μαγικές. Μια από αυτές αφορούσε τον  δημοφιλή Toad, στο Super Mario 3D World του αδικοχαμένου Wii U, σε μια τρισδιάστατη πίστα με σκοπό να φτάσουμε απλά στο τέρμα της. Απλό ε; Σίγουρα. Καλό; Ω ναι τόσο καλό αφού από αυτές τις πίστες γεννήθηκε ένα ολόκληρο game γύρω από το … μανιταρούλη (και όχι μόνο): τον Toad. Και όλα αυτά το μακρινό υπό gaming όρους 2013 στο εμπορικά αποτυχημένο κιόλας Wii U. Τα χρόνια πέρασαν, το Nintendo Switch ήρθε αφήνοντας κάθε κακό του Wii U πίσω του και παίρνοντας ό,τι καλύτερο μας έδωσε όπως το Mario Kart 8, το Pokken Tournament, το Donkey Kong Country: Tropical Freeze και βέβαια το Captain Toad Treasure Tracker!

Σε αυτό το σημείο πρέπει να χαρακτηρίσουμε το παιχνίδι ξεκάθαρα σαν έναν puzzle τίτλο. Σκοπός μας είναι να σώσουμε τη φίλη μας Toadette –και όχι μόνο– από τα νύχια του κακού και μοχθηρού μπλέ πτηνού που ακούει στο όνομα  Wingo και το οποίο την πήρε μακριά μας. Το εν λόγω σκηνικό φέρνει αναμνήσεις από το Zelda WindWaker αλλά και το Zelda Skyward Sword, τίτλοι που δεν έχουν έρθει στο Switch, τουλάχιστον όχι ακόμη! Βέβαια δεν πρόκειται να σας αποκαλύψουμε την υπόλοιπη ιστορία, η οποία έχει μια δυο μικροανατροπές!

Και πως θα φτάσουμε στον τερματισμό κάθε πίστας; Σίγουρα όχι με άλματα! Ναι κυρίες και κύριοι ο Toad ΔΕΝ πηδάει. Και πως αποτελειώνει τους κακούς θα μου πείτε; Με πολλούς τρόπους. Για αρχή χρησιμοποιεί την αλά Mario 2 (NES εποχές τι να λέμε τώρα) τεχνική όπου ξεριζώνουμε ραπανάκια και λοιπά φρούτα και τα εκτοξεύουμε προς πάσα κατεύθυνση. Επίσης το γεγονός πως δεν πηδάμε δεν έχει να κάνει καμία σχέση με το γεγονός πως μπορούμε από μια ψηλότερη πλατφόρμα να προσγειωθούμε στην κεφάλα ενός άτυχου εχθρού μας! Και ο φακός που έχουμε στην καούκα μπορεί να βοηθήσει και μάλιστα πολύ καθώς μέσα σε πολύ λίγη ώρα εξαφανίζει δίκην Egon Spengler τα άτυχα φαντασματάκια που θα βρεθούν στο διάβα μας. Επιπροσθέτως αν επιλέξουμε παιχνίδι για 2 παίχτες – επιλογή που απουσίαζε στην αρχική Wii U έκδοση του τίτλου– ο δεύτερος παίχτης έχει ένα pointer στην οθόνη μας, όπου στοχεύοντας κατάλληλα εκτοξεύει ραπανάκια σε ό,τι κινείται!

Και ποιο είναι το πιο δυνατό σημείο ενός puzzle τίτλου; Για πες μας εσύ παιδί μου Lemmy; Τι; Οι φωτιές;; Μα καλά δε με προσέχει κανείς σε αυτή τη τάξη! Αύριο με το κηδεμόνα σου τον Βowser και να γράψεις 100 φορές «Δε θα ξανα-απαγάγω τη πριγκίπισσα»! Για πες μας εσύ παιδί μου Mario; Ναι μπράβο το βρήκες, είναι το level design, τομέας που ο τίτλος θριαμβεύει! Εξού και ο τίτλος του παιχνιδιού : Treasure Tracker, ήτοι ανίχνευση θησαυρών!

Το να φτάσουμε στο τέλος της πίστας είναι σε γενικές γραμμές κατανοητό, ίσως και εύκολο, τουλάχιστον στην αρχή. Όχι όμως και να βρούμε όλα τα κρυμμένα items, οπότε και η δυσκολία μαζί με το replayability του τίτλου αυξάνεται κατακόρυφα, δείχνοντας τα γαμψά δόντια του!

Στα πολλά μικρά που ψάχνουμε πέραν των διαμαντιών υπάρχει ο  Pixel Toad, που θα μας αναγκάσει πολλάκις να περιστρέψουμε ακόμα και ανάποδα μια πίστα για να τον βρούμε, όπως και ξεχωριστές ανά πίστα αποστολές όπως να εξολοθρεύσουμε όλους τους εχθρούς κ.ά. Εάν κάνετε όλα αυτά τα challenges, ξεκλειδώνετε την δυνατότητα να συμμετάσχετε σε time trials, για να δείτε αν μπορείτε να νικήσετε τον χρόνο-στόχο για κάθε επίπεδο. Αν πηγαίνετε για το 100% κάθε πίστας θα χρειαστείτε χρόνο.

Ένα από τα ισχυρότερα σημεία Captain Toad είναι το κλασσικό design των επίπεδων. Παρόλο που υπάρχει ο ίδιος στόχος – να πάρετε το αστέρι κάθε πίστας- κάθε level  είναι διασκεδαστικό, και εκτός από τα bosses, σπάνια βλέπετε ένα οπτικό θέμα να επαναλαμβάνεται περισσότερο από δύο φορές. Με λίγα λόγια η ποικιλία στον τίτλο αποτελεί όχι μόνο απαραίτητο παράγοντα, για να αποφευχθεί η μονοτονία επίτευξης του ίδιου στόχου, αλλά αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με άλλους puzzle τίτλους, όπως το Sushi Striker: The Way of Sushido.

Αυτό που επίσης πρέπει να δοκιμάσετε εν δράσει για να κατανοήσετε πλήρως είναι η δυνατότητα να παίξουν 2 παίχτες ταυτόχρονα τον τίτλο, επιλογή που έλειπε όπως είπαμε στην προηγούμενη έκδοση του τίτλου. Η εν λόγω υλοποίηση είναι τόσο υποδειγματική που την πρώτη για παράδειγμα φορά που τη δοκιμάσανε τα καμάρια μου κλείσανε –κλαίγοντας μάλιστα- με θυμό αποχωρισμού τον τίτλο! Στο 2 player mode, το οποίο παίζεται αποκλειστικά με τα Joy Con, ο ένας παίχτης αναλαμβάνει κρατώντας οριζόντια το αριστερό Joy Con το χειρισμό του Toad και ο άλλος κρατώντας το δεξί Joy Con αναλαμβάνει το χειρισμό της κάμερας και του pointer στην οθόνη εκτοξεύοντας μάλιστα άπειρα ραπανάκια!

Χάρη στην όμορφη οθόνη και την αυξημένη «ιπποδύναμη» του Switch η  ανάλυση έχει εμφανώς αναβαθμιστεί και έτσι μπορεί ο καθένας να απολαύσει τον οπτικά εξαιρετικό Captain Toad. Οι gamers μάλιστα θα αγαπήσουν τα τέσσερα ολοκαίνουργια επίπεδα που βασίστηκαν στο ομοίως εξαιρετικό Super Mario Odyssey.

Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειώσουμε το σημαντικό μειονέκτημα ίσως και οξύμωρο μιας επανέκδοσης τίτλου σε επόμενη κονσόλα με λιγότερο –ναι- λιγότερο περιεχόμενο καθώς απουσιάζουν αρκετά Super Mario 3D World levels! Ακόμα και οι 4 ως άνω πίστες, η πρόσβαση στις οποίες επιτρέπεται με τη χρήση amiibo ή τον τερματισμό του παιχνιδιού, αν και διασκεδαστικές, προθέτουν περίπου μόλις μισή περίπου ώρα συνολικού πρόσθετου παιχνιδιού

Αν ωστόσο έχετε ευχαριστηθεί την Wii U έκδοση του τίτλου ίσως συνειδητοποιήσετε πως ο τίτλος ήταν ο πλέον ιδανικός για το Wii U αυτό καθαυτό και ίσως για καμία άλλη κονσόλα, τουλάχιστον όχι τόσο πολύ. Ο τίτλος έκανε μεγάλη χρήση του Gamepad και της διπλής οθόνης στο Wii U με τρόπο που και ο πλέον δύσπιστο συνειδητοποιούσε τις δυνατότητες της κονσόλας συνολικά. Είχαμε εργαλεία που ενεργοποιούνταν στην οθόνη αφής, με το touch να χρησιμοποιείται επίσης για να μετακινήσετε τις πλατφόρμες και να παγώσετε τους εχθρούς σας. Υπήρχαν επίπεδα ορυχείων που έδειχναν την  κύρια δράση στην τηλεόρασή μας, δίνοντας μια προοπτική πρώτου προσώπου στο gamepad. Εδώ, η οθόνη αφής είναι προσπελάσιμη μόνο όταν παίζετε σε handheld mode. Όλοι αυτοί οι «νεοτερισμοί» απουσιάζουν και μοιραία υποκαθίστανται στην Switch έκδοση του τίτλου.

Η λύση της Nintendo για την έλλειψη μιας οθόνης αφής όταν το Switch είναι docked είναι ένα σύστημα pointer (δείκτη) που κινούμε κατά βούληση. Σε TV Mode λοιπόν υπάρχει ένας δείκτης στην οθόνη, που ελέγχεται χρησιμοποιώντας το ενσωματωμένο γυροσκόπιο του χειριστηρίου μας. Λόγω αυτού, η χρήση του Switch Pro Controller –που αποτελεί και το αγαπημένο χειριστήριο του γράφοντος όπως πολλάκις έχω τονίσει– μοιάζει άβολη έως περίεργη, κάνοντας τη χρήση του Joy Con πρακτικά αναγκαία. Κατά τη διάρκεια διαφόρων παζλ μπορεί να υπάρχουν ορισμένα αντικείμενα που πρέπει να αγγίξετε, δηλαδή να στοχεύσετε με το χειριστήριο, ή μπορεί να είναι απαραίτητο να παγώσετε έναν εχθρό στη θέση του. Η εν λόγω υλοποίηση στο Gamepad του Wii U ήταν υποδειγματική, ενώ ακόμα και αν δεν την έχετε δοκιμάσει και ασχοληθείτε μόνο με τον Switch τίτλο θα νιώσετε –τονίζω και πάλι- κάπως άβολα.

Τα γραφικά του τίτλου έχουν αυτό το υλικό που βάφει ανεξίτηλα στις αναμνήσεις μας : χρώμα πολύ και χρώμα έντονο παντού μα παντού στην οθόνη. Ευτυχώς στην Switch έκδοση του τίτλου απουσιάζουν πλήρως  τα jagged edges  της Wii U έκδοσης του τίτλου, ενώ σε tv mode τρέχει συνεχώς σε native 1080p ανάλυση.

Τέλος η μουσική είναι παιχνιδιάρικη και 100% στο πνεύμα του τίτλου. Ντύνει όμορφα και συμπληρώνει απόλυτα κάθε κίνησή μας και κάθε ανάσα εχθρού που μας πλησιάζει.

Ευχαριστούμε θερμά την CD Media, για την έγκαιρη και ευγενική παραχώρηση του τίτλου για τις ανάγκες του παρόντος review!