- Disney Epic Mickey: Rebrushed [Switch Review] - 17 Οκτωβρίου 2024
- [Review] Super Monkey Ball Banana Rumble - 6 Αυγούστου 2024
- [Review] Mario vs. Donkey Kong - 11 Μαρτίου 2024
1997, η Nintendo δημιουργεί τον βασιλιά των party games, το Mario Party. Η κυκλοφορία του Nintendo 64 και η υποστήριξη τεσσάρων χειριστηρίων που είναι πλέον δεδομένη στα συστήματα της εταιρίας δημιουργεί τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για την εμφάνιση ενός τέτοιου παιχνιδιού. Δε μπορώ να φανταστώ πως του ήρθε η ιδέα αλλά έχω την εντύπωση πως δε τους χάλασε καθόλου που το Mario Party έγινε ακόμα ένας λόγος αγοράς χειριστηρίων.
Και όλα αυτά επειδή το Mario Party, για όσους δε γνωρίζουν είναι μια μίξη παραδοσιακού επιτραπέζιου, με ζάρια, αλλά σε κάθε “τετράγωνο” που πέφτεις σε περιμένει μια πιο διαδραστική εμπειρία από ότι θα περίμενες. Αυτό φυσικά σημαίνει mini games διαφόρων ειδών, με τους παίχτες να προσπαθούν είτε με τη βοήθεια της τύχης, είτε από δεξιότητα να κερδίσουν και να αποκτήσουν σημαντικό πλεονέκτημα στο ταμπλό. Είναι εγγυημένο πως καταφέρνει και καθηλώνει μεγάλους και παιδιά ακόμα και αν τους είναι αδιάφορα τα βιντεοπαιχνίδια. Η σειρά έχει περάσει από διάφορες φάσεις, η αρχική συνταγή άλλαξε κάπως μέσα στα χρόνια άλλες φορές περισσότερο και άλλες λιγότερο. Έγινε ένα εργαστήριο πειραμάτων μιας και σε κάθε γενιά προσπαθούν να εντάξουν στο gameplay οτιδήποτε καινούργιο προσφέρει η κονσόλα που κυκλοφορεί κάτι το οποίο είδαμε πιο καθαρά με την κυκλοφορία του Wii. Πως τα κατάφεραν όμως με το Super Mario Party στο Nintendo Switch;
Ένας φόβος που είχα ήταν πως με την απουσία ενός χειριστηρίου όπως το WiiU gamepad και τα mode και mini games που το αξιοποιούσαν το παιχνίδι θα έκανε ένα πισωγύρισμα στην εποχή του Wii και δε θα πρόσφερε αυτή τη φορά κάτι καινούργιο. Πισωγύρισμα έγινε, κατά κάποιον τρόπο, αλλά ευτυχώς όχι αυτό που φοβόμουν και το κυριότερο; Όχι για κακό.
Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Στο Super Mario Party το πρώτο πράγμα που συνειδητοποιείς είναι … η υπόθεση του. Υπάρχει μόνο για να εξηγήσει την επιστροφή των “κακών” οι οποίοι συγκαταλέγονται στους χαρακτήρες που μπορείς να επιλέξεις. Δεν είναι κάτι σπουδαίο, στην ουσία όλοι οι ήρωες της Nintendo που συμμετέχουν ανταγωνίζονται για το ποιός είναι ο καλύτερος ήρωας. Διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά νομίζω είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό και μου έκανε εντύπωση. Επιλέγεις χαρακτήρα, επίπεδο δυσκολίας και βλέπεις για πρώτη φορά το hub του παιχνιδιού. Όλα είναι εκεί που πρέπει, σου επιτρέπει να εξερευνήσεις λίγο το περιβάλλον και να δεις τα διαθέσιμα mode. Μη φανταστείς κάτι “ουάου” όμως είναι καλύτερο από μια απλή λίστα επιλογών. Τα mode είναι αρκετά, υπάρχει φυσικά το παραδοσιακό Mario Party από το οποίο πλέον ευτυχώς απουσιάζει το όχημα και κάθε παίχτης κινείται αυτόνομα με σκοπό να συγκεντρώσει αρκετά νομίσματα για να αγοράσει αστέρια κάτι που μας επαναφέρει στο Mario Party 8 και δεν είναι κακό μιάς και για εμένα το Mario Party 8 ήταν μια ευχάριστη μίξη παλιού και νέου. Υπάρχουν φρέσκα πράγματα όπως για παράδειγμα πως ο κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του ειδικό ζάρι με τα προτερήματα του άλλα και τα μειονεκτήματα του ή η εμφάνιση των αλλά και η επιστροφή των αντικειμένων που μπορείς να χρησιμοποιείς για να κάνεις τη ζωή των υπολοίπων δυσκολότερη, οι πίστες από την άλλη κυμαίνονται θεματικά στα ίδια πλαίσια με τα παλιότερα παιχνίδια της σειράς ευτυχώς όμως τις νοιώθεις αλλιώς και εντάξει, υπάρχει και μια ιδιαίτερα καλοκαιρινή πίστα που ομολογώ πως αποζημιώνει για τις υπόλοιπες. Ένα άλλο mode, το δεύτερο βασικότερο κατά την άποψη μου είναι το Partner Party το οποίο είναι ξεκάθαρα 2 vs 2. Τα ζάρια των παιχτών κάθε ομάδας επηρεάζουν και του δυο παίχτες οι οποίοι πρέπει να κινηθούν στρατηγικά με σκοπό να μαζέψουν νομίσματα και να αγοράσουν αστέρια. Τα mini games σε αυτό το mode φυσικά είναι σχεδιασμένα με αυτή τη λογική φυσικά αποτελώντας ένα ευχάριστο διάλειμμα από το παραδοσιακό Mario Party. Μια ακόμα προσθήκη στα δυο αυτά mode έχει να κάνει με τους υπόλοιπους χαρακτήρες οι οποίοι κάνουν την εμφάνιση τους ως σύμμαχοι δανείζοντας σου το ζάρι του.
Πέρα από αυτά υπάρχει διαθέσιμο και άλλο περιεχόμενο αν και προσωπικά δε θεωρώ πως μπορούν να σε απασχολήσουν για αρκετό καιρό. Πρώτο και καλύτερο το River Survival στο οποίο οι παίχτες πρέπει να συνεργαστούν κάνοντας κουπί ενώ κατεβαίνουν ένα ποτάμι αποφεύγοντας όποια εμπόδια συναντήσουν προσπαθώντας να κερδίσουν σε όσα περισσότερα mini games έτσι ώστε να αποκτήσουν περισσότερο χρόνο και αν τα πάνε καλά να καταφέρουν να τελειώσουν τη διαδρομή πριν αυτός εξαντληθεί. Ευχάριστη αρχικά άλλα αδιάφορη προσθήκη στα mode, μετά από ορισμένα παιχνίδια τουλάχιστον η επιλογή Sound Stage, μια συλλογή mini games βασισμένα στον ρυθμό και τη μουσική. Τέλος, σε ότι αφορά τη ραχοκοκαλιά του Super Mario Party υπάρχει η επιλογή για να παίξεις σκέτα τα mini games καθώς και το πρωτοεμφανιζόμενο online multiplayer. Αντίθετα με το τι περίμεναν οι περισσότεροι από αυτό το mode δυστυχώς δεν πρόκειται για μια online εκδοχή του Mario Party αλλά για πρωταθλήματα αποτελούμενα κάθε φορά από 5 mini games τα οποία ξεκινούν χωρίς καν τις οδηγίες τους ο νικητής των οποίων κερδίζει μετάλλια και ανεβαίνει rank. Μπορείς να δοκιμάσεις την τύχη σου απέναντι σε τυχαίους παίχτες ή να παίξεις μόνο με φίλους σου, στη δεύτερη περίπτωση μάλιστα μπορείς να κάνεις χρήση και του voice chat. Αφού δεις όλα αυτά τα mode είναι πολύ πιθανό να σου έχει ήδη ξεκλειδώσει ένα ακόμα στο οποίο πρέπει να φέρεις εις πέρας 80 αποστολές με mini games, δυστυχώς υποστηρίζει μόνο έναν παίχτη.
Πριν αναφερθώ στο πειραματικό κομμάτι του συγκεκριμένου Mario Party, το Toad’s Rec Room, θέλω να αφιερώσω λίγο χρόνο για να μιλήσω για τα mini games. Από ότι φαίνεται επιτέλους η Nintendo βρήκε τη χρυσή τομή ανάμεσα στον παραδοσιακό χειρισμό και τα motion controls. Δεν έπαιξα κάποιο mini game με χειρισμό διαφορετικό από ότι περίμενα. Δεν υπάρχει πια αυτή η κατάχρηση motion controls, αυτή η “ανάγκη” να τα χρησιμοποιήσουν παντού και αυτό είναι πάρα πολύ καλό! Ευχάριστα τα νέα και για όσους δεν έχουν φίλους ή δε συμπληρώνουν τετράδα! Η AI δεν είναι απλά καλή αλλά σε κάποιες περιπτώσεις θα χάσεις από αυτήν χωρίς βέβαια να λείπουν στιγμές που συμπεριφέρεται άψυχα. Το σίγουρο είναι πως η κατάσταση έχει βελτιωθεί πολύ.
Για να κλείσει η παρουσίαση ολοκληρωμένα πρέπει να αναφερθώ και στο Toad’s Rec Room. Πρόκειται για 4 αυτόνομα παιχνίδια 2 vs 2, coop, 1 vs 1 τα οποία μπορείς να παίξεις με διάφορους τρόπους επηρεάζοντας κάπως το gameplay, το πήγαν τόσο μακριά που μπορείς να κάνεις χρήση δύο κονσολών, κάτι το οποίο δυστυχώς δε μπόρεσα να δοκιμάσω ακόμα.
Το περίμενα πολύ το συγκεκριμένο Mario Party. Έχω παίξει τα περισσότερα party games που έχουν κυκλοφορήσει ειδικά από την εποχή του Wii και μετά και με το Mario Party 10 να έχει γράψει πολλές ώρες στο WiiU μου ήθελα κάτι καινούργιο αλλά ταυτόχρονα είχα έναν φόβο πως κάτι δε θα πάει καλά, οι μεγάλες προσδοκίες φέρνουν μεγάλες απογοητεύσεις λένε. Ευτυχώς όμως το Super Mario Party είναι το Mario Party όπως έπρεπε πάντα να είναι, διασκεδαστικό, εύκολο να το παίξεις, λίγο ανταγωνιστικό. Αν ψάχνεις για έναν τρόπο να περάσεις καλά με παρέα στο σπίτι τότε το Super Mario Party και το Nintendo Switch θα είναι στο επίκεντρο.
Δεν έχει ανταγωνιστή!
To καλύτερο Mario Party μέχρι σήμερα!
3 Comments