- [Review] Asterix & Obelix Slap Them All! 2 - 8 Φεβρουαρίου 2024
- [Review] Disney Illusion Island - 6 Δεκεμβρίου 2023
- [REVIEW] : Pokemon Scarlet : The teal mask - 12 Οκτωβρίου 2023
Υπάρχει μια γλυκιά προσμονή πριν από κάθε τίτλο Pokémon η οποία μετατρέπεται σε αδημονία με κάθε νέο τρέιλερ και έπειτα σε εθισμό και μανία με το που το πιάσουμε στα χέρια μας. Οι Pokémon Sword και Shield ήρθαν στο Nintendo Switch, μετά τα χλιαρά και με διαφορετική προσέγγιση Let’s go Pikachu και Eevee, για να μας θυμίσουν τι σημαίνει πραγματικό κάψιμο και εκατοντάδες ώρες παιχνιδιού. Γιατί; Μα γιατί τα Pokémon ήταν και είναι λόγος αγοράς κονσόλας.
Αρχικά, όπως σε όλα τα παιχνίδια της σειράς, ξεκινάτε από την πόλη σας ως νέος εκπαιδευτής και ανοίγετε τα φτερά σας στον κόσμο γνωρίζοντας τα αγαπημένα μας πια πλασματάκια τα οποία θέλετε να πιάσετε με σκοπό να συμπληρώσετε το Pokédex σας, το οποίο πλέον είναι ένα Rotom smartphone! Η πλοκή χτίζεται γύρω από τη λεγόμενη Πρόκληση Γυμναστηρίου η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική στη περιοχή Galar όπου συμβαίνουν τα γεγονότα. Ο σκοπός σας είναι να νικήσετε τα Γυμναστήρια και να αντιμετωπίσετε τον ανίκητο Leon ο οποίος τυγχάνει να είναι ο αδερφός του φίλου σας Hop. Το να αναμετρηθείτε με αρχηγούς γυμναστηρίων δεν είναι κάτι καινούργιο για τους τίτλους Pokémon αλλά αυτή τη φορά τα Γυμναστήρια είναι στον πυρήνα της ιστορίας. Όλοι οι κάτοικοι της Galar παρακολουθούν τους αγώνες με τον ίδιο τρόπο που παθιαζόμαστε για το ποδόσφαιρο. Οι επιρροές μάλιστα από το γνωστό άθλημα είναι τεράστιες, από το αμφιθεατρικό γήπεδο, τα φώτα, το κοινό που αποθεώνει έως τη μουσική που θυμίζει Μουντιάλ. Έχει μια ιδιαίτερη ελαφρότητα η όλη προσέγγιση και σίγουρα είναι αρκετά εύπεπτη ώστε να σας δώσει κίνητρο να πηγαίνετε από πόλη σε πόλη ειδικά στην αρχή του παιχνιδιού. Ωστόσο είναι ρηχή ακόμη και για τα δεδομένα ενός Pokémon τίτλου και την κατάσταση δε σώζει ούτε ο αντίζηλος Bede ούτε η Marnie με την ομάδα Yell της. Καρικατούρες όλοι και χωρίς κανένα ενδιαφέρον.
Ως προς το gameplay, τα Pokémon Sword και Shield θυμίζουν Sun και Moon υπό την έννοια ότι υπάρχει η δυναμική μη ελεγχόμενη κάμερα εκτός μάχης και εντός βλέπεις ποιες επιθέσεις είναι υπεραποτελεσματικές και ποιες όχι πριν τις χρησιμοποιήσετε (ο ρουφιάνος σας). Η wild area είναι το νέο στοιχείο του τίτλου και αποτελεί επί της ουσίας μια μεγάλη περιοχή που συνδέει κάποιες βασικές πόλεις μεταξύ τους, στην οποία μπορεί ο παίκτης να ελέγξει την κάμερα για πρώτη φορά πλήρως και να αντιμετωπίσει αν θέλει Pokémon ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου. Η άγρια περιοχή θέλει να δώσει ένα τόνο ανοιχτού κόσμου στο παιχνίδι, αλλά δεν είναι αυτό που θα θέλαμε. Αρχικά είναι περιορισμένη και δείχνει άδεια. Ελάχιστοι χαρακτήρες σου δίνουν μια αποστολή του τύπου τρέξε γρήγορα από τη μια μεριά στην άλλη και ανταλλάσσουν τα νεοεισαχθέντα watts σε ειδικές κινήσεις και καλούδια. Watts κερδίζει κανείς από τα dens στα οποία με τριάδα από NPCs, ή ακόμη καλύτερα με παίκτες από όλο τον κόσμο διαδικτυακά ή τοπικά, καλείστε να πολεμήσετε και να αιχμαλωτίσετε ενδεχομένως ένα Gigantamaxed Pokémon. Dynamax και Gigantamax είναι η νέα τρέλα του τίτλου που σας δίνει τη δυνατότητα να μεγεθύνετε το Pokémon σας και να… πωρωθείτε σε άλλο επίπεδο. Ωστόσο, πρέπει να σας πω ότι η εν λόγω προσθήκη είναι από τις πλέον αδύναμες και ίσως ανούσιες ιδέες της Gamefreak.
Καταρχάς το Dynamax επιτρέπεται μόνο σε μάχες σε den (max raids) και στα Γυμναστήρια. Έπειτα, μόνο ένα Pokémon από την ομάδα σας μπορεί να γίνει Dynamaxed σε κάθε αναμέτρηση και αυτό μπορεί να μείνει έτσι για τρεις γύρους μόνο. Οι δε επιθέσεις μετατρέπονται σε εντυπωσιακές μεν λίγες δε. Πολύ περιοριστική η όλη ιδέα. Τουλάχιστον τις Mega εξελίξεις και τις Z κινήσεις μπορούσε ο παίκτης να τις χρησιμοποιήσει οποτεδήποτε ήθελε. Και κάπου εδώ θα πρέπει να σας πω με λύπη ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα mega εξελίξεων και Z κινήσεων. Ειδικά οι mega εξελίξεις πιστεύω ότι ήταν ό,τι καλύτερο είχε προστεθεί τελευταία στη σειρά και έδινε νέες στρατηγικές και δυναμικές σε ομάδες. Το Dynamax από την άλλη είναι αυτή η μανία να δείτε το πλάσμα σας τεράστιο. Αλλά είναι αυτό και τίποτε παραπάνω.
Προχωρώντας στα του Pokédex σίγουρα έχετε ακούσει ότι έπεσε τσεκούρι και είναι αλήθεια, αφού δεν είναι όλα -περι τα χίλια δηλαδή- μέσα. Δεν μπορείτε να τα πιάσετε, δεν μπορείτε να τα μεταφέρετε από προηγούμενες κασέτες, γενικά δεν είναι διαθέσιμα. Υπάρχουν κάποιες Galar μορφές κλασικών αγαπημένων αλλά μοιάζει μικρή ανταμοιβή μπροστά σε αυτό που χάνουμε όσοι ασχολούμαστε χρόνια με το άθλημα. Τουλάχιστον τα νέα Pokémon είναι ιδιαίτερα όμορφα σε σχεδιασμό αλλά τα ονόματα τους, προσωπικά, τα βρήκα δύσκολα στο να τα θυμάμαι.
Στις λοιπές αλλαγές συναντάμε τη εξάλειψη των Pokémon rides και τη χρήση ποδηλάτου το οποίο μάλιστα μπορεί να σας μεταφέρει και στο νερό. Για να πετάξετε από περιοχή σε περιοχή υπάρχει επίσης το Ιπτάμενο ταξί που επί της ουσίας είναι ο τρόπος να κάνετε απευθείας τηλεμεταφορά. Τα HM αποτελούν παρελθόν και είμαστε ευτυχείς που δεν επέστρεψαν (καλά να είναι εκεί που είναι). Επιπλέον, μπορείτε να έχετε τον έλεγχο του Box σας οποτεδήποτε μέσα από το menu και δεν είναι ανάγκη να τρέχετε στο Pokémon Center και να ψάχνεστε. Γενικά η απλούστευση που ξεκίνησε από την ενοποίηση των PokéMart και Pokémon Center και του experience share ως μόνιμο χαρακτηριστικό στους προηγούμενους τίτλους συνεχίζεται και εδώ. Εντούτοις όλα αυτά δεν δημιουργούν έναν ευκολότερο παιχνίδι, αλλά θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι από τις X&Y οι τίτλοι είναι γενικά εύκολοι, ειδικά αν από πολύ νωρίς ανεβαίνεις επίπεδα κάνοντας αρκετές μάχες.
Μιας που μιλήσαμε για μάχες, ένα στοιχείο για το οποίο είμαστε χαρούμενοι που πήρε από τα Let’s go είναι ότι μπορείς να δεις τα Pokémon στο γρασίδι και έτσι να επιλέξεις αν θα τα αποφύγεις ή όχι. Είναι μεγάλο θέμα το να μην υπάρχουν τυχαίες μάχες και όλα τα σύγχρονα RPG έχουν εγκαταλείψει εκείνη τη λογική, ευτυχώς, κάνοντας καλύτερη την τελική εμπειρία. Περαιτέρω, είδα βελτίωση στην ταχύτητα εισόδου και εξόδου από το πεδίο μάχης, ενώ παρατήρησα ότι και τα κείμενα των αλλαγών stats μαζί με τα εφέ είναι γρηγορότερα. Μπράβο στη Gamefreak.
Στον οπτικό τομέα τα πράγματα είναι απλά. Τα Pokémon είναι πανέμορφα, το Dynamax ενθουσιάζει και οι ειδικές κινήσεις είναι όπως θα έπρεπε. Ωστόσο, το παιχνίδι δεν είναι αυτό που θα περιμέναμε βάσει των δυνατοτήτων του Switch. Υπάρχουν σημεία που τα περιβάλλοντα είναι άσχημα, χωρίς λεπτομέρεια και χοντροκομμένα. Η Motostoke και η Wild Area είναι παραδείγματα προχειρότητας κατά την άποψή μου. Σε αυτό προσθέστε τα αρκετά frame drops, τη μη ομαλή αλλαγή καιρού στη Wild Area, τα πολλά επαναλαμβανόμενα μοντέλα NPCs και σπιτιών και τη δυναμική ανάλυση η οποία είναι πολύ πιο κάτω από τα 1080p σε docked και 720p σε handheld mode τις περισσότερες φορές και έχετε μπροστά σε ένα παιχνίδι που φαίνεται περισσότερο μια HD έκδοση για το 3DS πάρα Nintendo Switch. Ο ήχος από την άλλη είναι ωραίος στα αυτιά. Δε διεκδικεί δάφνες αλλά την πρώτη φορά που θα ακούσετε το θέμα του Dynamax στα Γυμναστήρια θα παρασυρθείτε σε φρενίτιδα. Σε εμένα τουλάχιστον είχε αυτό το αποτέλεσμα.
Είναι Pokémon.
Αν ήταν ένα οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι η τεχνική υλοποίηση του τίτλου θα το έκανε μετριότατο και δεν θα το πρότεινα. Είναι όμως Pokémon. Μόνο αυτό το RPG έχει τον τρόπο να σε κολλάει χωρίς πλοκή, χωρίς γραφικά, χωρίς χαρακτήρες. Έχει όμως αυτά τα πλασματάκια που είναι συνώνυμα της επιτυχίας. Ένα άρτιο σύστημα μάχης, πολλές εξελίξεις και πλέον όλα ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Το αγοράζετε με κλειστά μάτια όποια βαθμολογία και να έβαζα, όσο και να άξιζε συνολικά. Γιατί; Γιατί είναι μοναδικό σε αυτό που κάνει. Μαγνητίζει και σε κυριεύει. Έτσι απλά.
1 Comment