Crash Bandicoot N Sane Trilogy Review [Nintendo Switch]

• About
• Latest Posts

Βρείτε με σε

Braveheart1980

Super Moderator at ninty.gr

Γεννημένος στην Hyrule, καταδικασμένος να κυνηγά μανιτάρια, headshots και hidden objects! Ευτυχώς που υπάρχει και το πάνω-πάνω, κάτω-κάτω, αριστερά-αριστερά .... Απορίας άξιο το γεγονός πως με αντέχουν οι γύρω μου...

Βρείτε με σε

Latest posts by Braveheart1980 (see all)

• [Φήμη] Νέες λεπτομέρειες για τα μαγνητικά Joy Con και το dock του Switch 2 - 20 Δεκεμβρίου 2024
• Διαθέσιμη η ετήσια ανασκόπηση χρηστών για το 2024 – Δείτε την δική σας! - 20 Δεκεμβρίου 2024
• Έρχεται το Bubble Ghost Remake στο Switch - 20 Δεκεμβρίου 2024

Κλισέ πολλά κλισέ μας ακολουθούν όλους ανάλογα με τη δεκαετία που “ανδρωθήκαμε” υπό gaming ορολογία πάντα. Ο Mario mascot της Nintendo και άσπονδος εχθρός του Sonic της Sega με τον “νέο” τους αντίπαλο να ακούει στο όνομα Crash της Sony, ενώ μετά ακολούθησε ορυμαγδός “αντιπάλων” από τη Lara Croft ως την Aloy και από τον Ryu έως και τον Drake και πάει λέγοντας. Τα χρόνια όμως περνούν, οι εταιρείες κάνουν ότι μπορούν για να επιβιώσουν –και να πάρουν τα λεφτά μας– και έτσι μετά τον Sonic που χρόνια τώρα αλωνίζει στις κονσόλες της Nintendo, ήρθε η σειρά του Crash Bandicoot να κάνει την πρώτη μεγάλη εμφάνισή του και μάλιστα κατά το πως φαίνεται πως στο Nintendo Switch θα βρει και το νέο σπιτικό του! Ας τα δούμε όοοοοοοοοολα όμως με τη σειρά!

[video_embed name=”bandi”]

Ο Crash Bandicoot ήταν, κατά τις ημέρες του αρχικού PlayStation,  όπως είπαμε η μασκότ του συστήματος, η οποία αν και έκανε φιλότιμες προσπάθειες ηττήθηκε και κατά κράτος μάλιστα από το gaming φαινόμενο που άκουγε στο όνομα Super Mario 64 που ήταν ένα σαφώς πιο εξελιγμένο παιχνίδι σε έναν πραγματικό 3D κόσμο, πάντα με τα δεδομένα της εποχής.

Άρα ο Crash ήταν ένας τίτλος β διαλογής όπως φαντάζει το Ρετιρέ μπροστά στους Μεν και δεν; ΌΧΙ βέβαια!

Η πλοκή του τίτλου κλασσικά αφορά την αέναη μάχη του καλού με το κακό, του Yin και του Yang, του κουραμπιέ με το μελομακάρονο ή αλλιώς του Crash Bandiccoot εναντίον του Dr Neo Cortex με σκοπό να σώσει την πριγκίπισσα ….. εεεε την Tawna ήθελα να πω, απορώ και πως μπερδεύτηκα εδώ που τα λέμε. Κατά την πορεία μας θα γνωρίσουμε πολλούς χαρακτήρες, με κύριο χαρακτηριστικό όλων το χιούμορ. Η πλήρης λίστα περιλαμβάνει τους:

Ως έχετε καταλάβει μιας και είστε έξυπνοι gamers που ανελλιπώς φαντάζομαι ενημερώνεστε από το ninty.gr, ο τίτλος αφορά όχι ένα αλλά τρία games, ήτοι την τριλογία περιπετειών του Crash που κυκλοφόρησε τα τέλη της δεκαετίας του 90 (του 1990 μην ακούω αηδίες για την κοντά -άντα ηλικία μου). Συγκεκριμένα περιλαμβάνονται οι τίτλοι:

• Crash Bandicoot
• Crash Bandicoot 2: Cortex Strikes Back και
• Crash Bandicoot 3: Warped

Η κύρια συνταγή του τίτλου είναι τόσο απλή όσο πρέπει να είναι: Παίρνετε τον έλεγχο του παλαβιάρη Crash μέσα από μια σειρά γραμμικών επιπέδων όπου καταστρέφετε κιβώτια, εξοντώνεται πάσης φύσεως εχθρό τολμήσει να βρεθεί στο διάβα σας, μαζεύετε φρούτα και φτάνετε στην γραμμή του τερματισμού.

Αυτή η δοκιμασμένη συνταγή –σαν τα ντολμαδάκια της γιαγιας– ισχύει και επαναλαμβάνεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της και στα τρία παιχνίδια, αλλά να ξέρετε πως υπάρχουν και διάφορα επίπεδα που ανακατεύουν θα λέγαμε την τράπουλα. Αυτά περιλαμβάνουν αγώνα με μοτοσυκλέτα,  με τζετ σκι,  με πολική αρκούδα και πολλά άλλα πράγματα!

Σε κάθε περίπτωση πρωταρχικός στόχος μας  στον πρώτο τίτλο είναι μόνο να φτάσουμε στο τέλος έκαστης πίστας κατά βάση ενώ, και στους άλλους δύο τίτλους πρέπει να βρείτε ένα Power Crystal που συνήθως δεν είναι και ιδιαίτερα κρυφό και μετά βουρ για το τέρμα!

Σημείωσις: χρησιμοποιήθηκε η περιγραφή “όχι ιδιαίτερα κρυφό” ως πολιτικά ορθότερη της “μπροστά στα γκαβά μας”

Η υλοποίηση του χειρισμού είναι ένα από τα ζητήματα του τίτλου. Αρχικά να σημειώσουμε πως είναι εξαιρετικά απλή και άμεση όπως οφείλει να είναι, γεγονός θετικότατο. Αρκεί να έχετε ένα πράγμα κατά νου: όταν σχεδιάστηκε ο τίτλος δεν υπήρχε ούτε ο Bieber αλλά ούτε και αναλογικοί μοχλοί παρά μόνο D-Pad (και Bacsktreet Boys), περιορίζοντας τις δυνατές κατευθύνσεις κίνησης του χαρακτήρα μας. Εδώ και ιδιαίτερα στο παιχνίδι στην τηλεόραση εκτίμησα για άλλη μια φορά το Pro Controller, την αγορά του οποίου ανεπιφύλακτα σας συστήνω, παρά την ομολογουμένως μεγάλη τιμή του, η οποία δυστυχώς δεν βλέπω να πέφτει ούτε cent...

Ο σχεδιασμός των επιπέδων είναι σωστός αλλά σίγουρα όχι αριστοτεχνικός, με μέτρο σύγκρισης τους σύγχρονους τίτλους. Να σημειώσουμε πως η ανάπτυξη του τιτλου έγινε από την Vicarious Visions, που μας έφερε τόσο τους Skylanders τίτλους όσο και το Crash Nitro Kart. Κάθε οθόνη είναι γεμάτη χρώματα και μικροσκοπικές λεπτομέρειες και το αλα Jim Carrey πρόσωπο του Crash είναι πάντα απίστευτα εκφραστικό και ίσως αυτή η πτυχή του παιχνιδιού έχει ωφεληθεί περισσότερο από το HD face-lift της τριλογίας.

Εδώ να ξεκαθαρίσω πως εάν είστε νέοι στη σειρά (πιονεροί κατά τον κάου μπόι που είναι πιο γρήγορος από τη σκιά του), ίσως αξίζει να παίζετε τα παιχνίδια με αντίστροφη σειρά.

Τα τελευταία παιχνίδια έχουν περισσότερους μηχανισμούς αλλά και νοοτροπία πιο κοντά στα σημερινά  σύγχρονα πρότυπα. Για αυτό εξάλλου moderator του ninty -και μάλλον η κοπέλα του εδώ που τα λέμε- κομπάζει πως τερμάτισε τον 3^ο τίτλο της σειράς (Crash Bandicoot 3: Warped) σε μια ημέρα. Αν θέλετε το πιστεύετε, όπως άλλοι πιστεύουν στους μονόκερους.

Όταν φτάσετε όπως σε κάθε παιχνίδι στο τέλος, πρέπει να υπάρχουν στοιχεία που σας ωθήσουν να επιστρέψετε στον τίτλο. Εκτός και αν είστε 7 χρονών οπότε μπορεί να παίξεται 600 φορές αγόγγυστα και άνευ ιδιαίτερου λόγου την ίδια πίστα. Στο Crash αν για παράδειγμα δεν σπάσετε κάθε κιβώτιο σε ένα επίπεδο δεν θα έχετε ολοκληρώσει σωστά την πίστα και τα κιβώτια που δεν περιποιηθήκατε σκάνε με μεγαλοπρέπεια στην κεφάλα μας. Στον τίτλο υπάρχουν κλασσικά και κρυφά μονοπάτια, τα οποία σίγουρα δεν μπορούν να εντοπίσουν ωσαν λαγωνικά παιδιά 7 ετών από χιλιόμετρο, ενώ εμείς οι γέροι –γκουχου γκουχου – έμπειροι θέλω να πω παίχτες δεν βλέπουμε μονομιάς. Ή και καθόλου. Το ξεκαθαρίζω.

Επιπροσθέτως και μόνο ως θετικό μπορούμε να λογίσουμε την σταθερή υποστήριξη για το HD Rumble, που συναντούμε πλέον και σε άλλους τίτλους αλλά και στο Crash Bandicoot N Sane Trilogy: αισθάνεστε ισχυρούς κραδασμούς όταν σπάτε ένα κιβώτιο ή όταν οδηγείτε με τσίτα τα γκάζια κ.ο.κ.

Οι αλλαγές της remastered εκδοσης του τίτλου δεν περιορίζονται όμως μόνο στον οπτικό τομέα, που εξάλλου όλοι μπορούμε να δούμε και να αξιολογήσουμε άμεσα . Έχουν προστεθεί checkpoints, pause menus αλλά και saves (αυτόματα και manual) time trials, που αν δεν με απατάνε τα petabytes της μνήμης μου αρχικά υπηρχαν μόνο στο warped, όπως και η δυνατότητα να παίξουμε τα περισσότερα levels κάθε μέρους της τριλογίας  ως την αδερφή του Crash, την Coco. Αν και είναι ηλίου φαεινότερον να σημειώσουμε πως όλα τα cutscenes δημιουργηθήκαν και πάλι, σε πλήρη συμφωνία με την όλη remastered φιλοσοφία του τίτλου. Πιο ψαγμένες θα λέγαμε αλλαγές περιλαμβάνουν το σπάσιμο των Bounce Crates με 5 χτυπήματα αντί 10 όπως και το γεγονός πως ο Brio έχει κόκκινο και μωβ ελιξήριο έναντι κόκκινου και πράσινου της αρχικής έκδοσης. Googlαρε το αν δεν με πιστεύετε, το ίδιο έκανα και εγώ!

Για να γιορτάσει την επέτειο της κυκλοφορίας του N.Sane Trilogy , η Vicarious Visions επέλεξε να προετοιμάσει ένα όμορφο δώρο τόσο για τους παλιούς όσο και για τους νέους οπαδούς του Crash: την εντελώς δωρεάν κυκλοφορία ενός ολοκαίνουριου επιπέδου, που ονομάζεται Future Tense που κινείται σε sci fi ρυθμούς, ενώ υπάρχει και η Stormy Acent πίστα που προστέθηκε μέσω DLC στην Playstation έκδοση του τίτλου.

Ένα από ζητήματα του τίτλου είναι η δυσκολία της τριλογίας, ιδιαίτερα του πρώτου τίτλου.

Για παράδειγμα διάφορα άλματα -εύκολα εκ πρώτης όψεως- γίνονται ασυνήθιστα προκλητικά. Ένας “απλός” γκρεμός  μπορεί να απαιτεί σχεδόν τέλειο timing γεγονός που επιφέρει πολλαπλά αποτυχημένα άλματα (ξανά και ξανά!) ανεβάζοντας μας την πίεση. Σίγουρα τα ανωτέρω δεν οφείλονται σε μειωμένα αντανακλαστικά του γράφοντος ή τουλάχιστον έτσι θέλω να διαφημίζω. Ρωτήστε και τον ψυχίατρό μου πως έκανα όταν μου χτύπησε με σφυράκι το γόνατο, αν τον βρείτε πουθενά πεταμένο. Όπως και να έχει αυτά τα επίπεδα ναι μεν μας αφήνουν με έντονα συναισθήματα (οργής, μίσους, κατάρας και άλλα που δεν είναι και τόσο δόκιμο να αναφέρουμε εδώ) είναι όμως μειοψηφία ενώ εντοπίζονται κατά κύριο λόγο όπως είπαμε στον πρώτο τίτλο της σειράς. Τα ανωτέρω θα μπορούσαν βέβαια να “σμιλευτούν” με μια πιο σύγχρονη αντίληψη, ωστόσο η πίστη αποτύπωση των τίτλων των 90’s σήμερα έχει και ιστορική αξία αναφορικά με την εξέλιξη του gaming αλλά και μεταφέρει το ίδιο κλίμα και τις ίδιες αντιδράσεις με τότε! Να θυμίσουμε  πως οι τότε τίτλοι δεν είχαν μεγάλη έκταση -λόγω κυρίως τεχνολογικών  και οικονομικών περιορισμών καθώς τότε δεν υπήρχαν microtransaction και DLC– και έτσι για αυξήσουν τη διάρκεια τους ανέβαζαν την πίεσή μας …… ε τη δυσκολία ήθελα να πω!

Στον τεχνικό τομέα το Ν. Sane Trilogy είναι κλειδωμένο στα 30fps, και η αλήθεια είναι πως δεν κατάφερα να εντοπίσω ούτε ένα dropped frame. Βάσει μάλιστα τεχνικής ανάλυσης του πολύ γνωστού και εξαιρετικά έγκριτου Digital Foundry ο τίτλος τρέχει docked στα 720p ανάλυση που όμως γίνεται upscale σε 1080p σε TV mode. Ως γνώστης  και της Playstation 4 έκδοσης (ευγενική χορηγία του φίλου μου Κούλη) μπορώ να πω πως υπάρχουν διαφορές μεταξύ των 2 εκδόσεων ιδιαιτέρα στο smoothness των γωνιών των γραφικών, του τριχώματος του Crash (κατά κύριο λόγο) και της εν γένει ευκρίνειας, τομείς που το PS4 σαφώς υπερτερεί. Επίσης η ποιότητα των υφών και η πυκνότητα των περιβαλλοντικών στοιχείων έχει μειωθεί. Να ξεκαθαρίσω πως σε κανένα μα κανένα σημείο η όποια απόδοση δεν αποτέλεσε τροχοπέδη (άλλη μια sic έκφραση δείγμα του ξεκάθαρου νοητικού πλούτου του λαλίστατου γράφοντος) για την ευχαρίστηση του τίτλου ενώ σε κάθε περίπτωση μιλάμε για λεπτομέρειες καθώς η εκδότρια εταιρεία έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στην μεταφορά του τίτλου σε οπτικό και ακουστικό τομέα και όλα αυτά σε μόλις 5,2GB αποθηκευτικού χώρου, που σίγουρα δεν είναι μεγάλος για τρεις τίτλους, έστω και αν αυτοί είναι τίτλοι του παρελθόντος. Από την άλλη πλευρά, οι χρόνοι φόρτωσης έγιναν γρηγορότεροι σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη πλατφόρμα ενώ έχουμε πλέον τη δυνατότητα να παραλείψουμε την αρχική εισαγωγή πριν εισέλθουμε απευθείας στο μενού του παιχνιδιού.

Ευχαριστούμε θερμά την IGE, επίσημο διανομέα -μεταξύ άλλων- της Activision στην Ελλάδα, για την έγκαιρη και ευγενική παραχώρηση του τίτλου για τις ανάγκες του παρόντος review!